Ο Θεός δεν εγκατέλειψε ποτέ τους ανθρώπους. Μας πλησιάζει με αγάπη και ενδιαφέρον, παίρνοντας την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει μαζί μας για να μας αποκαλύψει ότι επιθυμεί το καλό μας.

Όταν φτάσουμε στον παράδεισο, θα υπάρχουν κάποιοι που θα κάνουν στον Ιησού μια παράξενη ερώτηση: «Με συγχωρείς, αλλά γιατί τα χέρια Σου έχουν αυτά τα σημάδια;» Δε θα φανεί παράξενη από τη μεριά τους, γι’ αυτούς η ερώτηση θα είναι εντελώς λογική.

Τον πλησίαζαν όλοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί, για να Τον ακούν. Kαι είπε σ’ αυτούς τούτη την παραβολή.

Οι Έλληνες είμαστε οι κατεξοχήν Χριστιανοί. Το έλεγε και η ταυτότητα, Χ.Ο.  Είσαι Χριστιανός; Τι σημαίνει αυτό για σένα και για μένα;

Ο Θεός μας αγαπά και επιθυμεί μια προσωπική σχέση μαζί μας. Υπόσχεται ότι θα φανερωθεί σε εμάς αρκεί εμείς να Τον επικαλεστούμε.

Παίρνοντας τη φύση του ανθρώπου, ο Χριστός εξύψωσε την ανθρωπότητα. Αμαρτωλοί άνθρωποι φέρονται σ’ εκείνο το επίπεδο όπου, όταν συνδεθούν με το Χριστό, να μπορούν επάξια να αποκαλούνται «παιδιά του Θεού»

Να αφήσουμε το σκοτάδι όπου ψαχουλεύουμε και σκοντάφτουμε συνεχώς και να Τον ακολουθήσουμε στο άπλετο φως της αγάπης Του και της αλήθειας Του.

«Ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη...

Το ταξίδι των 800-1500 χιλιομέτρων ήταν ένα ταξίδι που έγινε μόνο για ένα λόγο – για να προσκυνήσουν το Θείο βρέφος που ήρθε «για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.

Ο Σταυρός, το τόσο αποτρόπαιο μέσο θανάτωσης, απέκτησε την πνευματική έννοια του ύψιστου θριάμβου, με τον οποίο ταράχτηκε συθέμελα το βασίλειο του εχθρού της ψυχής.

Ήταν η ιστορική εκείνη στιγμή που ο Ενσαρκωμένος Θεός γινόταν κατάρα για χάρη του ανθρώπου, γινόταν Εκείνος που απορρίφτηκε με τον πιο ειδεχθή τρόπο, για να γίνει ο άνθρωπος εκείνος που γίνεται αποδεκτός, βάσει πίστης, με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο…

Ο Ιησούς Χριστός μας προσκαλεί να γνωρίσουμε την ειρήνη Του, όχι ως μια συγκεχυμένη θεολογική έννοια, αλλά ως ζωντανό βίωμα