Απόσπασμα από το Ευαγγέλιο κατά του Ιωάννη ένατο κεφάλαιο:
«ΚΑΙ ενώ αναχωρούσε, είδε έναν άνθρωπο τυφλόν εκ γενετής. Και οι μαθητές του τον ρώτησαν, λέγοντας: Ραββί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, ώστε να γεννηθεί τυφλός;
Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του· αλλά, για να φανερωθούν τα έργα τού Θεού σ’ αυτόν. Εγώ πρέπει να εργάζομαι τα έργα εκείνου που με απέστειλε, όσο είναι ημέρα· έρχεται νύχτα, οπότε κανένας δεν μπορεί να εργάζεται. Ενόσω είμαι μέσα στον κόσμο, είμαι το φως του κόσμου. Αφού είπε αυτά, έφτυσε χάμω, και από το φτύσιμο έκανε πηλό, και άλειψε τον πηλό επάνω στα μάτια τού τυφλού· και του είπε: Πήγαινε, νίψου στη μικρή λίμνη τού Σιλωάμ, (που μεταφράζεται: Αποσταλμένος). Πήγε, λοιπόν, και νίφτηκε, και γύρισε βλέποντας.
Και οι γείτονες, και όσοι τον έβλεπαν πρωτύτερα ότι ήταν τυφλός, έλεγαν: Δεν είναι αυτός που καθόταν και ζητιάνευε; Άλλοι έλεγαν, ότι: Αυτός είναι· και άλλοι ότι: Είναι ένας που του μοιάζει· εκείνος έλεγε, ότι: Εγώ είμαι.
Του έλεγαν, λοιπόν: Πώς άνοιξαν τα μάτια σου;
Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: Ένας άνθρωπος, που λέγεται Ιησούς, έκανε πηλό, και άλειψε τα μάτια μου, και μου είπε: Πήγαινε στη μικρή λίμνη τού Σιλωάμ, και νίψου. Και αφού πήγα και πλύθηκα, ανέκτησα την όρασή μου.
Του είπαν, λοιπόν: Πού είναι εκείνος; Λέει: Δεν ξέρω.
Νίφτηκα και βλέπω…
Τον φέρνουν στους Φαρισαίους, αυτόν τον άλλοτε τυφλό… Τον ρωτούσαν, λοιπόν, ξανά και οι Φαρισαίοι, πώς είδε το φως του. Και εκείνος είπε σ’ αυτούς: Έβαλε πηλό επάνω στα μάτια μου, και νίφτηκα και βλέπω.
…Του είπαν δε ξανά: Τι σου έκανε; Πώς άνοιξε τα μάτια σου;
Τους αποκρίθηκε: Σας είπα ήδη, και δεν ακούσατε· γιατί πάλι θέλετε να το ακούτε; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθητές του;
Τον χλεύασαν, λοιπόν, και είπαν: Εσύ είσαι μαθητής εκείνου· εμείς, όμως, είμαστε μαθητές τού Μωυσή· εμείς ξέρουμε ότι ο Θεός μίλησε στον Μωυσή· τούτον, όμως, δεν ξέρουμε από πού είναι.
Ο άνθρωπος αποκρίθηκε και τους είπε: Κατά τούτο, μάλιστα, είναι το θαυμαστό, ότι εσείς δεν ξέρετε από πού είναι, και μου άνοιξε τα μάτια… Από τον αιώνα δεν έχει ακουστεί, ότι κάποιος έχει ανοίξει τα μάτια ενός που γεννήθηκε τυφλός. Αν αυτός δεν ήταν από τον Θεό, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε.
Αποκρίθηκαν και του είπαν: Εσύ γεννήθηκες ολόκληρος μέσα σε αμαρτίες, και εσύ διδάσκεις εμάς; Και τον έβγαλαν έξω.
Ο Ιησούς άκουσε ότι τον έβγαλαν έξω, και όταν τον βρήκε, του είπε: Εσύ πιστεύεις στον Υιό τού Θεού;
Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: Ποιος είναι, Κύριε, για να πιστέψω σ’ αυτόν;
Και ο Ιησούς είπε σ’ αυτόν: Και τον είδες, κι αυτός που μιλάει μαζί σου, εκείνος είναι.
Κι εκείνος είπε: Κύριε, πιστεύω. Και τον προσκύνησε.»
(Ιωάννη 9:1-14,15,26-30,32-38)
Το σκότος της αμαρτίας
Ο Ιησούς θεράπευσε κάποιον που όλοι γύρω του τον θεωρούσαν πολύ αμαρτωλό.
Εκείνον τον καιρό στον Ισραήλ πίστευαν ότι ο Θεός τιμωρεί τους αμαρτωλούς με ασθένειες και φτώχια.
Επομένως αφού αυτός ο άνθρωπος ήταν τυφλός για αυτούς σήμαινε ότι είχε κάνει μεγάλες αμαρτίες.
Τον θεωρούσαν τόσο αμαρτωλό που ακόμη και ο Θεός δεν μπορούσε να ευλογήσει, που του άξιζε να είναι τυφλός.
Ο Ιησούς όμως, Θεός όπως ήταν, τον σπλαχνίστηκε και τον θεράπευσε. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν αμαρτωλός. Όλοι μας είμαστε. Αλλά όπως ο Ιησούς θεράπευσε τυφλούς για να ζουν στο φως, έτσι έρχεται και σε μας σήμερα και κάθε μέρα και μας ζητάει να ζήσουμε μαζί Του στο φως.
Να αφήσουμε το σκοτάδι όπου ψαχουλεύουμε και σκοντάφτουμε συνεχώς και να Τον ακολουθήσουμε στο άπλετο φως της αγάπης Του και της αλήθειας Του.
Ας πάμε μια βόλτα σήμερα με τον Ιησού. Μια νέα μέρα αρχίζει.
Διάβασε επίσης:
Η συγκλονιστική αλήθεια της ανάστασης του Χριστού
Ο σκοπός της Βιβλικής προφητείας
