18:9-20 ΕΝΑΣ ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ
“Και θα την κλάψουν και θα την πενθήσουν οι βασιλιάδες της γης, που πόρνευαν και έζησαν σε ακολασία μαζί της, όταν βλέπουν τον καπνό της πυρπόλησής της, καθώς στέκονται από μακριά, εξαιτίας του φόβου του βασανισμού της, λέγοντας: Αλίμονο, αλίμονο, η μεγάλη πόλη, η Βαβυλώνα, η ισχυρή πόλη, επειδή μέσα σε μια ώρα ήρθε η κρίση σου” Αποκάλυψη 19:9,10. Το ψεύτικο θρησκευτικό σύστημα εξαπάτησε “τους βασιλιάδες της γης” , ώστε να ευημερούν από την αθέμιτη συνεργασία με τη Βαβυλώνα. Ωστόσο, φανερώνουν τον αληθινό χαρακτήρα τους όταν παρόλο που έχει αποκαλυφθεί η πλάνη, πενθούν ( “αλίμονο, αλίμονο” ) και είναι φανερό ότι δεν έχουν πραγματικά μετανοήσει και ότι η κρίση που θα λάβουν θα είναι δίκαιη. Αν μπορούσαν, θα συνέχιζαν να συμμετέχουν στο διεφθαρμένο σύστημα και αν τους χορηγούνταν η αιώνια ζωή, θα το οικοδομούσαν από την αρχή.
“Και οι έμποροι της γης κλαίνε και πενθούν γι’ αυτή, επειδή κανένας δεν αγοράζει πλέον τις πραμάτειες τους· πραμάτειες από χρυσάφι και ασήμι, και πολύτιμες πέτρες, και μαργαριτάρια και εκλεκτής ποιότητας λινό, και πορφύρα, και μετάξι, και κόκκινο και κάθε αρωματικό ξύλο, και κάθε σκεύος από φίλντισι, και κάθε σκεύος από πολύτιμο ξύλο, και χαλκό, και σίδερο, και μάρμαρο· και κανέλα, και θυμιάματα, και μύρο, και λιβάνι, και κρασί, και λάδι, και σιμιγδάλι, και σιτάρι, και κτήνη, και πρόβατα, και άλογα, και άμαξες, και ανδράποδα, και ψυχές ανθρώπων. Και τα οπωρικά της επιθυμίας της ψυχής σου έφυγαν από σένα, και όλα τα παχιά και τα λαμπερά έφυγαν από σένα, και δεν θα τα βρεις πλέον” Αποκάλυψη 18:11-14.
Ο Θεός, στην πλουσιοπάροχη δημιουργία Του, γέμισε τη γη με πολύτιμους πόρους αγαθών, που σκοπό είχαν να είναι μια ευλογία για όλο τον κόσμο. Η εγωιστική όμως επιθυμία των ισχυρών ανθρώπων να συγκεντρώνουν αγαθά μετέτρεψε τις ευλογίες σε κατάρα. Η πιο θλιβερή μορφή εκμετάλλευσης είναι το εμπόριο των “ανδραπόδων και των ψυχών των ανθρώπων” , που δημιουργήθηκαν κατ’ εικόνα Θεού, σε ένα προϊόν που πωλείται και αγοράζεται. Αυτό δεν αποτελεί μόνο σωματική σκλαβιά, αλλά και πνευματική σκλαβιά που είναι αποτέλεσμα δογμάτων φόβου, απληστίας και λαγνείας που κρατούν εκατομμύρια ανθρώπων αλυσοδεμένους. Όμως η πτώση της Βαβυλώνας ανοίγει τις θύρες της φυλακής, ώστε “να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας του φόβου του θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία” (Εβραίους 2:15).
“Οι έμποροι γι’ αυτά, αυτοί που πλούτισαν απ’ αυτή, θα σταθούν από μακριά εξαιτίας του φόβου του βασανισμού της, κλαίγοντας και πενθώντας, και λέγοντας: Αλίμονο, αλίμονο, η μεγάλη πόλη, η ντυμένη με λινό και πορφύρα και κόκκινο, και στολισμένη με χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια· επειδή, σε μια ώρα ερημώθηκε ένας τόσο μεγάλος πλούτος” Αποκάλυψη 18:15-17 .
Η συγκέντρωση πλούτου και η προσωπική ευημερία έχει προβληθεί σε διεθνές επίπεδο και ολόκληρος ο κόσμος έχει δεχτεί την αυταπάτη ότι η ευτυχία συναντάται στα υλικά αγαθά. Ωστόσο, η πτώση της Βαβυλώνας αποκαλύπτει σε όλους ότι αυτή η “ευτυχία” είναι μια αυταπάτη χωρίς ουσιαστικά θεμέλια - “σε μια ώρα ερημώθηκε ένας τόσο μεγάλος πλούτος.”
“Και κάθε πλοίαρχος, και όλο το πλήθος που ήταν επάνω στα πλοία, και ναύτες, και όσοι εμπορεύονται διαμέσου της θάλασσας, στάθηκαν από μακριά, και έκραζαν, βλέποντας τον καπνό της πυρπόλησής της, λέγοντας: Ποια πόλη στάθηκε όμοια με τη μεγάλη πόλη; Και έβαλαν χώμα επάνω στα κεφάλια τους, και έκραζαν κλαίγοντας και πενθώντας, λέγοντας: αλίμονο, αλίμονο, η μεγάλη πόλη, μέσα στην οποία από την αφθονία της πλούτισαν όλοι αυτοί που είχαν πλοία μέσα στη θάλασσα, επειδή ερημώθηκε μέσα σε μια ώρα” Αποκάλυψη 18:17-19.
Αυτή είναι η στάση του κόσμου, εκείνων που ακόμα δεν καταλαβαίνουν, παρόλα τα φρικτά γεγονότα που έχουν δει στη Μεγάλη Θλίψη. Επομένως δεν είναι παράδοξο που ο Θεός, γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα μπορούσαν να ζήσουν ευτυχισμένοι στο άγιο περιβάλλον του ουρανού, δεν θα τους χορηγήσει αιώνια ζωή. Πόση αντίθεση υπάρχει στη στάση εκείνων που αγαπάνε το Θεό! “Να ευφραίνεσαι γι’ αυτήν, ουρανέ, και οι άγιοι απόστολοι και οι προφήτες, επειδή ο Θεός έκρινε την κρίση σας εναντίον της” Αποκάλυψη 18:20. Αυτό δε σημαίνει ότι οι απόστολοι και οι προφήτες είναι εκδικητικοί και αιμοβόροι· απλά γνωρίζουν ότι εφ’ όσον η Βαβυλώνα συνεχίζει να υπάρχει, τα δεινά και ο θάνατος των αδελφών τους θα συνεχιστούν. Στην ενότητα 6:9,10 οι ψυχές των μαρτύρων “κάτω από το θυσιαστήριο... έκραζαν με δυνατή φωνή, λέγοντας: μέχρι πότε, ω Κυρίαρχε άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και δεν εκδικείσαι το αίμα μας από εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη;” Τότε “τους ειπώθηκε να αναπαυθούν ακόμα λίγο καιρό” (εδ.11). Τώρα, η ώρα έφτασε· και είναι ώρα χαράς και δοξολογίας!