ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20Αποκάλυψη κεφάλαιο 20 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 - το κείμενο20:1-3 ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ20:4,5 Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ20:7-10 Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΘΑ ΛΥΘΕΙ20:11-15 Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ;ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΑΙΩΝΙΑ ΦΩΤΙΑΗ ΨΥΧΗ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗΑΓΑΠΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΦΟΒΟ;ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

20:1-3 ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

“Και είδα έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό, ο οποίος είχε το κλειδί της αβύσσου, και στο χέρι του μια μεγάλη αλυσίδα. Και έπιασε τον δράκοντα, το αρχαίο φίδι, που είναι διάβολος και σατανάς· και τον έδεσε για 1000 χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο, και τον έκλεισε, και σφράγισε από πάνω του, για να μην πλανήσει πλέον τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν τα 1000 χρόνια· και ύστερα απ’ αυτά πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό” Αποκάλυψη 20:1-3.

Ο Σατανάς κατευθύνει προσωπικά τα τελευταία γεγονότα της Μάχης του Αρμαγεδδών, κυριεύοντας έναν άνθρωπο που αποκαλείται το “θηρίο”. Το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης “θα ριχτούν ζωντανοί στη λίμνη της φωτιάς”. Αυτό όμως δεν είναι το τέλος του Σατανά που όντας πνεύμα, θα ήθελε να συνεχίσει να σπέρνει τον όλεθρο και την καταστροφή. Ωστόσο, δεν θα του επιτραπεί να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο· θα δεθεί για 1000 χρόνια στην “Άβυσσο”.

Στην ενότητα 9:1,2 Η Άβυσσος , είδαμε ότι η άβυσσος αναφέρεται για πρώτη φορά στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης ως η άμορφη, χαώδης κατάσταση της γης πριν τη δημιουργία. (Γένεση 1:2, μετάφραση των Εβδομήκοντα). Αναφέρεται επίσης ως ο τόπος στον οποίο φυλακίζονταν οι δαίμονες όταν εκβάλλονταν από τους ανθρώπους. Στο Λουκάν 8:31, οι δαίμονες ικέτεψαν τον Χριστό να μην τους στείλει στην άβυσσο. Στην αντίστοιχη περικοπή στο Μάρκον 5:10, οι δαίμονες ικετεύουν τον Χριστό να μην τους στείλει “έξω από τη χώρα” και στο Ματθαίον 8:31, ικέτεψαν να πάνε “στην αγέλη των γουρουνιών”. Συγκρίνοντας αυτά τα εδάφια καταλαβαίνουμε ότι η άβυσσος είναι ένα μέρος απομόνωσης όπου δεν επιτρέπεται στους δαίμονες να κυριεύσουν ή να βασανίσουν κάποιον. Αυτό συνάδει με την περιγραφή που έδωσε ο Χριστός για τους δαίμονες που εκβάλλονταν από κάποιον: “Όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει μέσα από άνυδρους τόπους, και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει” (Ματθαίον 12:43). Ο απόστολος Πέτρος περιγράφει αυτή την κατάσταση με τα εξής λόγια: “Ο Θεός δεν λυπήθηκε αγγέλους που αμάρτησαν, αλλά αφού τους έριξε στον τάρταρο δεμένους με αλυσίδες σκότους, τους παρέδωσε, για να φυλάγονται προς κρίση” (Β΄ Πέτρου 2:4).

Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω περικοπές, η “άβυσσος” όπου ο Σατανάς (και αναμφίβολα οι δαίμονες μαζί του) θα αλυσοδεθεί, είναι απλώς η γη σε χαώδη κατάσταση, όπως θα είναι μετά τα καταστροφικά γεγονότα της Δευτέρας Παρουσίας. Ο Σατανάς θα αλυσοδεθεί, με την έννοια ότι δεν θα του επιτραπεί να φύγει από τη γη και δεν θα υπάρχει εκεί κανείς να βάλει σε πειρασμό - οι ασεβείς θα έχουν πεθάνει και οι δίκαιοι θα βρίσκονται στον ουρανό.

Η χαώδης κατάσταση της γης στη Χιλιετία περιγράφεται στον Ιερεμία 4:23-26: “Κοίταξα επάνω στη γη, και να, είναι άμορφη και έρημη·[1] και στους ουρανούς, και δεν υπήρχε το φως τους. Είδα τα βουνά και να, έτρεμαν, και όλοι οι λόφοι κατασείονταν. Είδα, και να, δεν υπήρχε άνθρωπος, και όλα τα πουλιά του ουρανού είχαν φύγει. Είδα, και να, ο Κάρμηλος ήταν έρημος, και όλες οι πόλεις του κατεδαφισμένες από μπροστά από τον Κύριο, από τον φλογερό θυμό Του”. Στον Ησαΐα κεφάλαιο 24, περιγράφεται μια παρόμοια εικόνα: “Να, ο Κύριος αδειάζει τη γη, και την ερημώνει... οι κάτοικοι της γης κατακάηκαν... Η γη κατασυντρίφτηκε, η γη διαλύθηκε ολοκληρωτικά, η γη κινήθηκε υπερβολικά... Και κατά την ημέρα εκείνη ο Κύριος θα παιδέψει τον στρατό των υψηλών μέσα στο ύψος, και τους βασιλιάδες της γης επάνω στη γη. Και θα συγκεντρωθούν, όπως συγκεντρώνονται οι αιχμάλωτοι στον λάκκο, και θα κλειστούν στη φυλακή, και ύστερα από πολλές ημέρες θα τους γίνει επίσκεψη” (Ησαΐας 24:1,6,19,21,22). Οι “πολλές ημέρες” που αναφέρονται εδώ, είναι τα χίλια χρόνια που ο Σατανάς και τα δαιμόνιά του θα δεθούν. Όμως, στη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς ο Σατανάς είναι δεμένος σε μία ερημωμένη γη, οι λυτρωμένοι θα βρίσκονται στον ουρανό ως “ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θα βασιλεύσουν μαζί Του για 1000 Χρόνια” (Αποκάλυψη 20:6).

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 20:4,5 Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ



[1] Ο Ιερεμίας εδώ χρησιμοποιεί τις ίδιες εκφράσεις, όπως στη Γένεση 1:2, όπου περιγράφεται η χαώδης κατάσταση της γης πριν τη δημιουργία, όταν “η γη ήταν άμορφη και έρημη· και σκοτάδι υπήρχε επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου”.