ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ
Η κρίση που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των ασεβών αποτελεί μια πράξη δικαιοσύνης, αλλά και αγάπης. Ο Θεός έχει προσφέρει το έλεός Του, έχει παρακαλέσει εκείνους που Τον έχουν απορρίψει, οι αμετανόητοι όμως με τις επιλογές τους έχουν αποδείξει ότι δεν επιθυμούν αυτό που ο Θεός θέλει να τους δώσει: Εκείνον για πάντα. Ο ουρανός, με την παρουσία του παντοδύναμου και πανάγιου Θεού, θα ήταν ένα αιώνιο βασανιστήριο - ακόμα και όταν Τον δουν να επιστρέφει θα φωνάζουν “προς τα βουνά και προς τις πέτρες: Πέστε επάνω μας, και κρύψτε μας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται επάνω στον θρόνο” (Αποκάλυψη 6:16). Όταν ο Θεός θέσει ένα τέλος στην αμαρτία θα τους χορηγήσει αυτό που πραγματικά επιθυμούν: την καταστροφή, που είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να αποχωριστούν τον Θεό εκείνη την ημέρα, όταν “ολόκληρη η γη θα γεμίσει από τη δόξα του Κυρίου” (Αριθμοί 14:21). Γι’ αυτό το λόγο, όταν ο Θεός προφέρει την απόφαση: “Αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό… που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Χριστού θα τιμωρηθούν με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο του Κυρίου, και από τη δόξα της δύναμής Του” (Β΄ Θεσσαλονικείς 1:8,9), θα πρόκειται για μια πράξη αγάπης και δικαιοσύνης.
Ο Χριστός, παρατηρώντας την ιστορία της ανθρωπότητας έως τη μεγάλη ημέρα της κρίσης, περιγράφει στο Ματθαίον 25:31-46 την ίδια σκηνή που παρουσιάζεται στην Αποκάλυψη 20: “Κι όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα Του, και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζί Του, τότε θα καθίσει επάνω στον θρόνο της δόξας Του. Και μπροστά Του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη· και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους…” (εδ. 31,32). Όπως στην Αποκάλυψη, θα κριθούν “σύμφωνα με τα έργα τους” - Έδιναν τροφή στους πεινασμένους; Έντυναν τους γυμνούς; Επισκέφθηκαν τους φυλακισμένους και ασθενείς; Ή αποστρέφονταν τον Χριστό, όπως Εκείνος παρουσιάζεται στο πρόσωπο των άπορων ανθρώπων; (εδ. 35-45). “Τότε θα πει και σ’ εκείνους που θα είναι από τα αριστερά (που δεν βοήθησαν τους άπορους): Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του… και θα αποχωρήσουν αυτοί σε αιώνια κόλαση· ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή” (εδ. 41,46).
Τα τελευταία αυτά εδάφια έχουν οδηγήσει κάποιους να πιστεύουν ότι οι ασεβείς θα βασανίζονται αιώνια. Όμως μια σύγκριση με άλλες περικοπές δείχνει ότι το εδάφιο διδάσκει εντελώς το αντίθετο.