ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11Αποκάλυψη κεφάλαιο 11 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 - το κείμενο11:1,2 ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ11:2 ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΑΥΛΗ11:3-6 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ;ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ;11:7-10 Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝΟ ΣΑΤΑΝΑΣ ΜΙΜΗΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΠΟΤΕ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ;11:11-13 Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ11:14,15 ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ11:16-18 Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ11:19 Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

11:1,2 ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

“Και μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ράβδο· και ο άγγελος στεκόταν, λέγοντας: Σήκω, και μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο, κι αυτούς που προσκυνούν μέσα σ’ αυτόν.” Αποκάλυψη 11:1,2. Ποιον ναό έπρεπε να μετρήσει ο Ιωάννης και τι σημασία έχει η μέτρησή του; Όπως συμβαίνει συνήθως, στο βιβλίο της Αποκάλυψης δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία μιας περικοπής χωρίς πρώτα να ανατρέξουμε σε αντίστοιχες περικοπές της Παλαιάς Διαθήκης.

Η αντίστοιχη περικοπή στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκεται στον Ιεζεκιήλ κεφάλαια 40-48, όπου επίσης αναφέρεται ένας άνθρωπος με “ένα καλαμένιο μέτρο” (Ιεζεκιήλ 40:3) να μετράει ένα ναό και τον περιβάλλοντα χώρο. Ο προφήτης ακούει τα λόγια: “ανάγγειλε όλα όσα βλέπεις στον οίκο Ισραήλ” (εδ. 4). Στη συνέχεια ακολουθεί μια πολύ λεπτομερής περιγραφή, με όλες τις διαστάσεις ενός ναού που δεν οικοδομήθηκε ποτέ.

Τα εδάφια με τη μεγαλύτερη σημασία βρίσκονται στον Ιεζεκιήλ κεφάλαιο 43: “Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, τον τόπο του θρόνου μου, και τον τόπο του πέλματος των ποδιών μου, όπου θα κατοικώ μέσα στον οίκο Ισραήλ στον αιώνα, και το άγιο μου όνομα, ο οίκος Ισραήλ δεν θα βεβηλώσει πλέον... γιε ανθρώπου, δείξε αυτόν τον οίκο, στον οίκο Ισραήλ, για να ντραπούν για τις ανομίες τους” (Ιεζεκιήλ 43:7,10). Ο Θεός ήθελε να “κατοικεί μέσα στον οίκο Ισραήλ στον αιώνα” και για να συμβεί αυτό, πρέπει ο λαός “να ντραπούν για τις ανομίες τους” και “το άγιο Μου όνομα... δεν θα βεβηλώσει πλέον”. Το μέτρημα του ναού δεν γινόταν μόνο για να δοθούν οι διαστάσεις ενός οικήματος. Με κάποιο τρόπο, αυτή η μέτρηση θα τους βοηθούσε να γίνουν ο λαός που έπρεπε να είναι, ώστε ο Θεός να κατοικεί ανάμεσά τους.

Αυτό το μήνυμα δόθηκε στο λαό Ισραήλ τη περίοδο της αιχμαλωσίας τους στη Βαβυλώνα, που ήταν το αποτέλεσμα της κρίσης του Θεού εξαιτίας των αμαρτιών τους.[1] Όντας σε ένα ειδωλολατρικό περιβάλλον, οι Ισραηλίτες συνέχισαν να πράττουν “πορνείες” και “βδελύγματα” (εδ. 7,8). Μέσω του προφήτη όμως, τους δόθηκε ο κανόνας της τελειότητας και το κάλεσμα για μετάνοια - “και αν ντραπούν για όλα όσα έπραξαν, δείξ’ τους τη μορφή του οίκου, και τη διάταξή του... και ολόκληρο τον νόμο του· και περίγραψέ τον μπροστά τους, για να φυλάξουν ολόκληρη τη μορφή του, και όλες τις διατάξεις του, και να τις εκτελούν” (Ιεζεκιήλ 43:11).

Ο ναός ήταν το οίκημα στο οποίο εκτελούνταν οι τελετουργίες των θυσιών, μια “εικόνα” του ουρανού. Τον καιρό που δόθηκε το όραμα στον Ιεζεκιήλ ο επίγειος ναός στην Ιερουσαλήμ είχε καταστραφεί από τους Βαβυλώνιους. Επιπλέον, οι διαστάσεις δεν ταίριαζαν με αυτές του ναού που ανοικοδομήθηκε από τους Ισραηλίτες. Ο Ιεζεκιήλ μέτρησε τον ουράνιο ναό, το πρότυπο για κάθε επίγειο ναό,[2] μια συμβολική εικόνα του σχεδίου σωτηρίας του Θεού.[3]

Από το 70 μ.Χ. και την καταστροφή του ναού από τους Ρωμαίους μέχρι την εποχή που ο Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν υπήρχε ναός στη γη. Ο Παύλος και ο Πέτρος ήταν σαφείς ότι η Εκκλησία, “το σώμα του Χριστού” (Α΄ Κορινθίους 12:27), είναι ο ναός στην Καινή Διαθήκη.[4] Όπως όμως ο Ιεζεκιήλ δεν μέτρησε τον επίγειο ναό, αλλά τον ουράνιο, έτσι και ο Ιωάννης δεν μέτρησε την ατελή επίγεια Εκκλησία, αλλά το τέλειο ουράνιο σώμα, τον ίδιο τον Χριστό. Το μέτρημα του ναού είναι ‘η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού’.

Για να κατανοήσουμε τη σημασία αυτής της περικοπής πρέπει να έχουμε υπόψη μας το ευρύτερο πλαίσιο. Το ενδέκατο κεφάλαιο αποτελεί συνέχεια του δέκατου, το οποίο ξεκινά με την αναφορά στις επτά βροντές, ένα προφητικό μήνυμα που θα παραμείνει σφραγισμένο μέχρι τις έσχατες ημέρες. Στις έσχατες ημέρες θα αποσφραγιστεί, οι αγγελιοφόροι του Θεού θα το κατανοήσουν και θα το μεταδώσουν στον κόσμο. Στην ενότητα 10:7 Το μυστήριο του Θεού , είδαμε ότι το τελευταίο μήνυμα θα δοθεί στους ‘Εθνικούς’, στους ανθρώπους που έχουν πλανηθεί σε μεγάλο βαθμό από διαστρεβλωμένες απόψεις σχετικά με τον Θεό. Ως αποτέλεσμα ένα ‘μεγάλο μυστήριο θα πραγματοποιηθεί’: ‘Εθνικοί’ που δεν είχαν γνωρίσει τον Θεό και ήταν υπόδουλοι στην αμαρτία, μέσω της χάρης του Θεού θα γίνουν ο άγιος λαός Του και η μεταμόρφωσή τους θα είναι μια μαρτυρία σε ολόκληρο το σύμπαν.

Όπως είδαμε στην ενότητα 10:8-10 Η βρώση του μικρού βιβλίου , δόθηκε στον Ιωάννη να φάει ένα μικρό βιβλίο. Συγκρίνοντας την περικοπή με τα κεφάλαια 2 και 3 του Ιεζεκιήλ και το δωδέκατο κεφάλαιο του Δανιήλ, βλέπουμε ότι οι αγγελιοφόροι του Θεού στις έσχατες ημέρες θα κατανοήσουν τις προφητείες που ξεσκεπάζουν την απάτη της Βαβυλώνας και αποκαλύπτουν τι θα συμβεί στους έσχατους καιρούς. Αυτή η κατανόηση είναι ‘γλυκιά σαν μέλι’ αλλά όταν οι αγγελιοφόροι και το μήνυμα τους θα απορριφθεί, ‘η κοιλιά τους πικραίνεται’. Ζητείται ωστόσο από τον Ιωάννη ‘πάλι να προφητεύσει’ (Αποκάλυψη 10:11). Οι αγγελιοφόροι του Θεού πρέπει να συνεχίσουν να μεταδίδουν το μήνυμα του Θεού στους ‘αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα’.

Στο ίδιο θέμα συνεχίζει να αναφέρεται και το ενδέκατο κεφάλαιο. Ο άγγελος λέει στον Ιωάννη: “Μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο, κι αυτούς που προσκυνούν μέσα σ’ αυτόν” . Το μέτρημα του ναού του Θεού φαίνεται να αναφέρεται σε μια αποκάλυψη του χαρακτήρα Του. Στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 21, όπου “η καινούργια Ιερουσαλήμ” μετριέται κατά τον ίδιο τρόπο με ένα καλάμι (εδ. 15), ο Ιωάννης λέει: “Και ναό δεν είδα μέσα σ’ αυτή· επειδή, ναός της είναι ο Κύριος ο Θεός , ο Παντοκράτορας, και το Αρνίο ” (Αποκάλυψη 21:22). Ο ψαλμωδός γράφει: “Κυκλώστε τη Σιών (τον λόφο που τοποθέτησαν το ναό)[5] και περιτριγυρίστε την· αριθμήστε τους πύργους της. Βάλτε την προσοχή σας στα περιτειχίσματά της· περιεργαστείτε τα παλάτια της· για να το διηγείστε σε μεταγενέστερη γενεά· επειδή... είναι ο Θεός ” (Ψαλμοί 48:12). Στον επίγειο ναό, όλα τα αντικείμενα απεικόνιζαν κάποιο χαρακτηριστικό του Θεού. Η επτάφωτη λυχνία συμβόλιζε την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος, το τραπέζι για τους άρτους της πρόθεσης συμβόλιζε τον Ιησού Χριστό, τον άρτο της ζωής, το θυσιαστήριο του θυμιάματος συμβόλιζε την αγάπη του Θεού και τη μεσιτεία του Χριστού υπέρ των αμαρτωλών, η Κιβωτός της Διαθήκης, καλυμμένη από το ιλαστήριο, συμβόλιζε τη δικαιοσύνη, το έλεος και τη δόξα του Θεού. Δυστυχώς, κάθε πλευρά του χαρακτήρα του Θεού έχει πλήρως διαστρεβλωθεί από το θρησκευτικό σύστημα της Βαβυλώνας, που ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τον Χριστό.

Η μεγάλη ανάγκη των ανθρώπων είναι να γνωρίσουν τον πραγματικό χαρακτήρα του Θεού. “Δες, ο Θεός είναι μεγάλος, και ακατανόητος σε μας” (Ιώβ 36:26).[6] Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους που ανήκουν στον Χριστό, έχουν όμως παγιδευτεί στη σύγχυση της Βαβυλώνας. Εκατομμύρια άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός θα βασανίζει τους ανθρώπους αιώνια επειδή δεν πίστεψαν σε Εκείνον ή ότι επιλέγει τυχαία εκείνους που θα σωθούν και εκείνους που θα χαθούν. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Θεός έχει δώσει ένα νόμο που είναι αδύνατο να τηρηθεί, αλλά εντούτοις καταδικάζει όσους δεν τον τηρούν. Πολλά δόγματα κηρύσσουν ότι όσοι δεν άκουσαν το χριστιανικό μήνυμα θα χαθούν. Αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις παρανοήσεις που αφορούν στον Θεό. Το μέτρημα του ναού θα αποκαλύψει την αγάπη, το έλεος και τη δικαιοσύνη του Θεού και θα αποσαφηνίσει όλες τις αντιφάσεις και παρανοήσεις.

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ



[1] “Και το πνεύμα με ανέλαβε… με έφερε… στη γη των Χαλδαίων, στους αιχμαλώτους… Και μίλησα στους αιχμαλώτους όλα τα πράγματα, όσα ο Κύριος είχε δείξει σε μένα” (Ιεζεκιήλ 11:24,25).

[2] Βλ. Εβραίους 8:1-5, 9:11, 24.

[3] Βλ. Εβραίους 9:1-28.

[4] Βλ. Β΄ Κορινθίους 6:16, Εφεσίους 2:21, Α΄ Πέτρου 2:4,5.

[5] Ο Δαβίδ επαναφέρει την Κιβωτό της Διαθήκης στη Σιών και ο λόφος γίνεται άγιος (Β΄ Σαμουήλ 6:1-12). Αργότερα, ο Σολομώντας μετέφερε την Κιβωτό στο ναό που βρισκόταν στο όρος Μοριά. Τα όρια της “Σιών” θεωρείται ότι εκτείνονται μέχρι το ναό (Ησαΐας 8:18, 18:7, 24:23, Ιωήλ 3:17, Μιχαίας 4:7).

[6] Η Εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται ως ‘γνωρίζω’ είναι yada , η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται και στη Γένεση 4:1 “Και ο Αδάμ γνώρισε τη γυναίκα του την Εύα, κι εκείνη συνέλαβε” και αναφέρεται στην πιο οικεία σχέση που μπορεί να υπάρξει.