11:7-10 Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
“Και όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει. Και τα πτώματά τους θα βρίσκονται επάνω στην πλατεία της μεγάλης πόλης, που πνευματικά αποκαλείται Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος μας σταυρώθηκε. Και οι άνθρωποι από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη θα βλέπουν τα πτώματά τους για τρεις ημέρες και μισή, και δεν θα αφήσουν τα πτώματά τους να μπουν σε μνήματα. Και εκείνοι που κατοικούν στη γη θα χαρούν γι’ αυτούς, και θα ευφρανθούν· και θα στείλουν δώρα ο ένας προς τον άλλον, επειδή αυτοί οι δυο προφήτες βασάνισαν εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη” Αποκάλυψη 11:7-10.
Στο δέκατο κεφάλαιο, η μελέτη του Ματθαίον κεφάλαιο 24, έδειξε ότι η προφητεία μπορεί να έχει εφαρμογή στο παρελθόν, αλλά και στις έσχατες ημέρες. Η ιστορική εφαρμογή του θανάτου των δυο μαρτύρων συνέβη μετά τα 1260 χρόνια όταν οι μάρτυρες “προφήτευαν... ντυμένοι με σάκους” - η περίοδος της παπικής εξουσίας στο Μεσαίωνα από το
Ωστόσο, η βασική εφαρμογή του θανάτου των δυο μαρτύρων θα εκπληρωθεί στη μεγάλη θλίψη. Όπως ο Ιησούς έστειλε τους μαθητές “ανά δύο πριν απ’ αυτόν σε κάθε πόλη και τόπο, όπου επρόκειτο Αυτός να πάει” (Λουκάν 10:1), έτσι και οι δύο μάρτυρες, οι 144.000, θα είναι παρόντες σε κάθε μέρος της γης, διαδίδοντας την αλήθεια του λόγου του Θεού. Όπου και αν βρίσκονται, θα δέχονται επιθέσεις και θα διώκονται. Ο Ιησούς προείπε αυτό το γεγονός στο Μάρκον 13:13: “Θα είστε μισούμενοι απ’ όλους εξαιτίας του ονόματός μου· και εκείνος που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί”.
Δυο στοιχεία δείχνουν ότι ο θάνατος τον μαρτύρων είναι ένα γεγονός κυρίως του έσχατου καιρού.[1] Πρώτον, τα πτώματα των δυο μαρτύρων θα δουν άνθρωποι “από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη” . Αυτή η φράση, την οποία συναντάμε επτά φορές στο βιβλίο της Αποκάλυψης, χρησιμοποιείται στο ευρύτερο πλαίσιο των παγκόσμιων κινημάτων των έσχατων ημερών.[2] Δεν αναφέρεται απλώς σε ένα τοπικό, ιστορικό γεγονός.
Το δεύτερο στοιχείο που δείχνει ότι η διακονία και ο θάνατος των δυο μαρτύρων συμβαίνει στο τέλος του κόσμου είναι το γεγονός ότι “το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει” . Όπως θα δούμε παρακάτω, μια σύγκριση του “θηρίου… που ανεβαίνει από την άβυσσο” με τον αντίχριστο των έσχατων ημερών που περιγράφεται από τον Παύλο στη Β΄ Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2, δείχνει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΜΙΜΗΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
[1] Αυτοί οι παράγοντες προσθέτονται σε εκείνους που παρουσιάζονται στην υποσημείωση της ενότητας 11:2 Άφησε την Αυλή .
[2] Παραλλαγές αυτής της φράσης συναντάμε επτά φορές στην Αποκάλυψη (Αποκάλυψη 5:9, 7:9, 10:11, 11:9, 13:7, 14:6, 17:15), και κάθε φορά το ευρύτερο πλαίσιο είναι η οικουμενικότητα είτε του διωγμού από τη Βαβυλώνα, είτε του μηνύματος του ευαγγελίου και των αποτελεσμάτων του, που ολοκληρώνονται μόνο στο τέλος των έσχατων ημερών. Το τελευταίο σημείο πριν την έλευση του Χριστού είναι η μετάδοση του ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. “Και τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και, τότε, θάρθει το τέλος” (Ματθαίον 24:14). “… και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο της γης” (Πράξεις 1:8). Αυτή η εντολή του Χριστού εκπληρώνεται τελικά από το μήνυμα της τελευταίας ώρας της κρίσης - “Και είδα έναν άλλον άγγελο να πετάει στο μέσον του ουρανού, ο οποίος είχε ένα αιώνιο ευαγγέλιο, για να κηρύξει σ’ αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη, και σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό · και έλεγε με δυνατή φωνή: Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ’ αυτόν, επειδή ήρθε η ώρα της κρίσης του· και προσκυνήστε αυτόν, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών” (Αποκάλυψη 14:6,7). Αυτό είναι το μήνυμα του πρώτου αγγέλου και θα δοθεί μαζί με το μήνυμα του δεύτερου και του τρίτου αγγέλου, τα οποία ξεσκεπάζουν και καταδικάζουν τη Βαβυλώνα. Αυτά τα μηνύματα μεταδίδονται από τους 144.000 και εξοργίζουν εκείνους “που κατοικούν στη γη” και τους κάνουν να “χαρούν… (να) ευφρανθούν· και (να) στείλουν δώρα ο ένας προς τον άλλον” όταν αυτοί οι μάρτυρες που τους ‘βασάνισαν’ με την άμεση και καυστική μαρτυρία τους ‘σκοτωθούν’ (Αποκάλυψη 11:9,10).