14:8 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ
“Και ένας άλλος άγγελος ακολούθησε, λέγοντας: «έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη· επειδή, από το κρασί του θυμού της πορνείας της πότισε όλα τα έθνη” Αποκάλυψη 14:8. Αυτό είναι το πρώτο εδάφιο στην Αποκάλυψη που αναφέρεται στη Βαβυλώνα με το όνομά της. Αποκαλείται “μεγάλη πόλη” και σε αυτό, αλλά και στην Αποκάλυψη 18:10,21. Στην Αποκάλυψη 17:18 χαρακτηρίζεται ως “μεγάλη πόλη, που έχει βασιλεία επάνω στους βασιλιάδες της γης”. Στην Αποκάλυψη 17 απεικονίζεται ως μια πόρνη καθισμένη σε ένα κόκκινο θηρίο, το οποίο μοιάζει καταπληκτικά με το θηρίο από τη θάλασσα στο κεφάλαιο 13. Ως πόρνη κάθεται στα επτά βουνά (Αποκάλυψη 17:9) και αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει την ταυτότητά της: η Ρώμη είναι η πόλη που για πολλούς αιώνες ήταν γνωστό ότι βρισκόταν επάνω σε επτά βουνά (λόφους) και ως πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αργότερα ως Άγια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πραγματικά έχει “βασιλεία επάνω στους βασιλιάδες της γης”. Το γεγονός ότι αποκαλείται ‘πόρνη’ δείχνει ότι αναφέρεται στη Ρωμαϊκή Εκκλησία αντί για την παγανιστική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.[1]
Το χρονικό πλαίσιο του κεφαλαίου 14 είναι “η ώρα της κρίσης”, συνεπώς η “Βαβυλώνα” αναφέρεται στην εμφάνιση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και των “θυγατέρων” της στις έσχατες ημέρες, μετά “τη θανατηφόρα πληγή της (που) θεραπεύτηκε” (Αποκάλυψη 13:3,12,14). Υποστηρίζεται από “το θηρίο από τη γη”, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που δημιουργούν μια “εικόνα στο θηρίο” και αναγκάζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα να την λατρέψει υπό την απειλή θανάτου (Αποκάλυψη 13:12,15). Αυτή η συμμαχία είναι ουσιαστικά μία ‘παγκόσμια κυβέρνηση’ που συμβολίζεται από “δέκα βασιλιάδες, οι οποίοι... παίρνουν εξουσία, για μια ώρα, σαν βασιλιάδες μαζί με το θηρίο” (Αποκάλυψη 17:12). Αυτό το θέμα θα εξηγηθεί λεπτομερέστερα στα κεφάλαια 17 και 18.
Το γεγονός ότι “η Βαβυλώνα έπεσε” δεν σημαίνει ότι νικήθηκε ή καταστράφηκε. Το μήνυμα του τρίτου αγγέλου δείχνει ότι συνεχίζει να δραστηριοποιείται, επιβάλλοντας το χάραγμα του θηρίου. Το μήνυμα αυτό εκθέτει το ψεύτικο, διεφθαρμένο θρησκευτικό σύστημα που αποκαλείται “Βαβυλώνα” . Η μεγάλη ιστορία της πτώσης της παρουσιάστηκε ήδη στα μηνύματα προς τις επτά Εκκλησίες και συνοψίζεται εδώ.
Η πρώτη φάση της πτώσης της ήταν η περίοδος της “Εφέσου”, τον δεύτεο αιώνα: “Έχω κάτι εναντίον σου, επειδή άφησες την πρώτη σου αγάπη” (Αποκάλυψη 2:4). Οι διωγμοί έκαναν τους Χριστιανούς να χάσουν την αγάπη για τον Εβραϊκό λαό και αυτό το μίσος διέφθειρε την Εκκλησία. Η θεολογία μίσους για τους Εβραίους “που δολοφόνησαν τον Χριστό” οδήγησε στον πρώτο δογματικό συμβιβασμό: την απόρριψη του “Εβραϊκού” Σαββάτου (βλ. 2:1-5 Η Πρώτη Αγάπη ).
Την περίοδο της Σμύρνης (2ος και 3ος αιώνας) η Εκκλησία καταπολέμησε τις γνωστικές αιρέσεις, και μολονότι τελικά ο γνωστικισμός απορρίφτηκε, η Εκκλησία επηρεάσθηκε ως ένα βαθμό με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η “συναγωγή του Σατανά” (βλ. 2:8,9 Θλίψη, Φτώχεια, Συναγωγή του Σατανά ). Η πρώτη Εκκλησία, που επίκεντρό της είχε να γνωρίζει τον Χριστό μέσω του Αγίου Πνεύματος, εξελίχτηκε σε μια “μυστική κοινωνία” που κατείχε μυστήρια, λειτουργίες και λείψανα, της οποίας τη διαχείριση είχε μια αυστηρά οργανωμένη ιεραρχία κληρικών.
Την περίοδο της Περγάμου (4ος και 5ος αιώνας) καθιερώθηκε ο “θρόνος του Σατανά” (βλ. 2:12,13 Ο Θρόνος του Σατανά ). Πρόκειται για την ένωση Εκκλησίας και κράτους. Παρά τις διαμαρτυρίες των πιστών χριστιανών (“Αντίπας”), η ειδωλολατρία εισήλθε στην Εκκλησία με τη λατρεία των αγίων και της μητέρας του Χριστού (βλ. 2: Αντίπας ). Η “διδασκαλία του Βαλαάμ” (βλ. 2:14) εφαρμόστηκε από διεφθαρμένους ιερείς και μοναχούς που εκμεταλλεύονταν τις προκαταλήψεις των μαζών, συγκεντρώνοντας πλούτο με την ‘πώληση’ πρόσβασης σε λείψανα, λειτουργίες, άγιες ημέρες και τόπους. Η αίρεση των Νικολαϊτών (βλ. 2: Διδαχή των Νικολαϊτών ) διαχώρισε την εκκλησία σε μια πνευματική ελίτ (οι άγαμοι ιερείς και μοναχοί σε απομονωμένα μοναστήρια) και στις ανήθικες μάζες. Αυτό το σύστημα οδήγησε με τη σειρά του στο σύστημα της εξομολόγησης, της άφεσης αμαρτιών και των συγχωροχαρτιών για την αποφυγή του καθαρτηρίου και της συνέχισης μιας ζωής στην αμαρτία.
Την περίοδο των Θυάτειρων (Μεσαίωνα) η διεφθαρμένη εκκλησία έγινε η “Ιεζάβελ” της προφητείας (βλ. 2:18-20 Αφήνεις την Ιεζάβελ ). Οι σταυροφορίες, η Ιερά Εξέταση, τα εκατομμύρια μάρτυρες και οι αιματηροί πόλεμοι ήταν μερικά από τα αποτελέσματα. Η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση αναζωογόνησε την Εκκλησία, στην περίοδο όμως των Σάρδεων διεφθάρη πάλι και κατέληξε στη νεκρή τυπολατρία, την αδιαλλαξία, τα ψεύτικα δόγματα και την κρατική θρησκεία (βλ. 3:1,2 Η Νεκρή Εκκλησία ). Τελικά, η σύγχρονη περίοδος της Λαοδίκειας άφησε όλα αυτά τα δογματικά λάθη άθικτα, ενώ συγκάλυπτε τις διαφορές μέσω της επιρροής της πνευματικής απάθειας και του υλισμού. (βλ. 3:15-17 Χλιαρός ).
“Έπεσε η Βαβυλώνα” είναι το μήνυμα που διακηρύχθηκε πρώτα από τους προτεστάντες μεταρρυθμιστές και εντάθηκε στην εποχή της Φιλαδέλφειας. Το μήνυμα θα κορυφωθεί όταν το χάραγμα του θηρίου πάρει μορφή, όπως απεικονίζεται στην κραυγή της Αποκάλυψης 18: “ Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα η μεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιμόνων, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο πνεύμα, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο και μισητό όρνεο!... Και άκουσα μια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: βγείτε έξω απ’ αυτή, ο λαός μου, και μη συγκοινωνήσετε στις αμαρτίες της, και μην πάρετε από τις πληγές της” (Αποκάλυψη 18:2-4).
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 14:9-12 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ
[1] Η γυναίκα στην Αγία Γραφή συμβολίζει την Εκκλησία (είτε αγνή, είτε διεφθαρμένη), όχι μια αυτοκρατορία. Βλ. ενότητα 12:1,2 Η Γυναίκα .