ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Η δήλωση “ήρθε η ώρα της κρίσης” τονίζει την έναρξη μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου που θα καθορίσει το αιώνιο πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Σε ποιό σημείο της ανθρώπινης ιστορίας θα πραγματοποιηθεί “η ώρα της κρίσης” ; Το μήνυμα δεν μας προσδιορίζει το ιστορικό σημείο, η εκπλήρωση ωστόσο άλλων προφητειών δίνει τη δυνατότητα σε εκείνους που ζουν στην ώρα της κρίσης να γνωρίσουν ότι αυτή η κρίσιμη στιγμή έχει φτάσει.
Στο τέταρτο κεφάλαιο αυτή η φάση της κρίσης παρουσιάζεται με τη φράση: “Να, μια ανοιγμένη θύρα στον ουρανό” (Αποκάλυψη 4:1). Εκεί είδαμε ότι η ανοιγμένη θύρα αναφέρεται στη θύρα που βρίσκεται στα Άγια των Αγίων του αγιαστηρίου, όπου εισέρχεται ο ιερέας μόνο την Ημέρα του Εξιλασμού. Το μόνο άλλο εδάφιο στην Αγία Γραφή που χρησιμοποιείται αυτή η φράση είναι στο μήνυμα προς την Εκκλησία της Φιλαδέλφειας (“Να, έβαλα μπροστά σου μια ανοιγμένη θύρα” Αποκάλυψη 3:8). Αυτό συνδέει την έναρξη της Ημέρας του Εξιλασμού (της κρίσης) με τη χρονική περίοδο της Φιλαδέλφειας που ξεκίνησε στο τέλος του 18ου αιώνα και συνέχισε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.[1]
Η κρίση αυτή ήταν επίσης το επίκεντρο της προσοχής του οράματος του Δανιήλ 7, “Το κριτήριο κάθισε, και τα βιβλία ανοίχτηκαν” (Δανιήλ 7:10). Ο Δανιήλ είδε τέσσερα ζώα να ανεβαίνουν από τη θάλασσα, που συμβόλιζαν τις τέσσερις αυτοκρατορίες που θα καταδυνάστευαν το λαό του Θεού στο πέρασμα της ιστορίας (βλ. 13: Το Θηρίο από τη Θάλασσα και τα Άγρια Ζώα του Δανιήλ 7 ). Από το τέταρτο θηρίο ένα “μικρό κέρας” αναδύθηκε και έγινε μεγάλο και επιθετικό, καταδιώκοντας το λαό του Θεού. Ο Δανιήλ περιγράφει την καταπιεστική ηγεμονία του με τα εξής λόγια: “Και θα μιλήσει λόγια ενάντια στον Ύψιστο, και θα διανοηθεί να μεταβάλλει καιρούς και νόμους· και θα δοθούν στο χέρι του μέχρι καιρόν και καιρούς και μισόν καιρό”[2] (Δανιήλ 7:25). Στα προηγούμενα κεφάλαια[3] είδαμε ότι αυτή η περίοδος συμπίπτει με τα 1260 χρόνια της παπικής καταπίεσης του Μεσαίωνα, που ξεκίνησε τον έκτο αιώνα και συνέχισε μέχρι το τέλος του 18ου. Όμως μετά από αυτή την περίοδο “θα καθίσει κριτήριο, και η εξουσία του (του μικρού κέρατος) θα αφαιρεθεί, για να φθαρεί και να αφανιστεί μέχρι τέλους. Και η βασιλεία και η εξουσία και η μεγαλοσύνη των βασιλειών, που είναι κάτω από κάθε ουρανό, θα δοθεί στον λαό των αγίων του Υψίστου” (Δανιήλ 7:27). Με άλλα λόγια, η διερευνητική κρίση θα αρχίσει τον 19ο αιώνα μετά τα 1260 χρόνια παπικής καταπίεσης. Δηλαδή στο χρονικό πλαίσιο της εποχής της Φιλαδέλφειας.
Μια ακόμα πιο συγκεκριμένη ημερομηνία μπορεί να υπολογιστεί με βάση την προφητεία των 2300 ημερονύχτιων του όγδοου κεφαλαίου στον Δανιήλ. Το όραμα του Δανιήλ 8 παραλληλίζεται με το όραμα στο Δανιήλ 7, παρουσιάζοντας τη διαδοχή των αυτοκρατοριών που καταδυνάστευσαν το λαό του Θεού, αλλά επικεντρώνονται στην παπική κυριαρχία του Μεσαίωνα. Ο Δανιήλ βλέπει έναν κριό, που συμβολίζει την Μηδοπερσική αυτοκρατορία να δέχεται επίθεση από έναν τράγο, που συμβολίζει την Ελληνική Αυτοκρατορία υπό τον Μέγα Αλέξανδρο. Έπειτα ένα κέρας αναδύεται από τον τράγο, που συμβολίζει την ειδωλολατρική και την παπική Ρώμη.[4] Το κέρας εμφανίζεται μικρό, αλλά “μεγαλύνθηκε μέχρι το στράτευμα του ουρανού... μέχρι ενάντια στον άρχοντα του στρατεύματος (Ιησού) και αφαίρεσε απ’ αυτόν την παντοτινή θυσία, και το άγιο κατοικητήριό του καταβλήθηκε” (Δανιήλ 8:10,11). Αυτό το όραμα εστιάζει στην επίθεση κατά του αγιαστηρίου και του ευαγγελίου που περιγράφεται παραπάνω. Ο Δανιήλ ακούει έναν άγγελο να ρωτά: “Μέχρι πότε θα διαρκεί η όραση;” και ακούει την απάντηση: “Μέχρι 2300 ημερονύκτια· τότε το αγιαστήριο θα καθαριστεί” (Δανιήλ 8:13, 14). Αυτή η τελευταία δήλωση αναφέρεται στη διερευνητική κρίση. Η ερμηνεία αυτού του οράματος, που δόθηκε από τον άγγελο Γαβριήλ, είναι αρκετά περίπλοκη και περιγράφεται λεπτομερώς στο Παράρτημα 5: Τα 2300 Ημερονύκτια του Δανιήλ 8 .
Συνοψίζοντας:
Το πλαίσιο του όγδοου κεφαλαίου είναι η άνοδος και η πτώση των αυτοκρατοριών από την εποχή του Δανιήλ μέχρι το τέλος του κόσμου. Αυτό δείχνει ότι τα 2300 ημερονύκτια είναι προφητικές ημέρες με κάθε μία να αντιστοιχεί σε ένα έτος.[5] Ωστόσο, στο όγδοο κεφάλαιο δεν υπάρχει σημείο έναρξης των 2300 χρόνων. Ο άγγελος Γαβριήλ έρχεται για να εξηγήσει το όραμα στον Δανιήλ στο όγδοο κεφάλαιο, αλλά ο Δανιήλ συγκλονίστηκε τόσο πολύ ώστε δεν μπορούσε να καταλάβει όλη την εξήγηση. Δεν κατανοεί την έννοια των 2300 ημερονυκτίων. Ο Γαβριήλ επιστρέφει στο έννατο κεφάλαιο για να ολοκληρώσει την εξήγηση. Αναφέρει ότι 70 προφητικές εβδομάδες (490 χρόνια) διορίστηκαν (στα Εβραϊκά ‘Αποκόπηκαν’) για το λαό του Δανιήλ. Τα 490 χρόνια αποκόπηκαν από τα 2300 χρόνια. Αυτή η περίοδος χάρης για τους Εβραίους ολοκληρώνεται με τον Μεσσία (τον Χριστό).[6]
Η έναρξη των 490 χρόνων και των 2300 χρόνων είναι “η έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ” (Δανιήλ 9:25), που εκδόθηκε από τον Αρταξέρξη το 457 μ.Χ.[7] Ένας απλός μαθηματικός υπολογισμός δείχνει ότι τα 2300 χρόνια ολοκληρώνονται το 1844 μ.Χ. Τότε ο Χριστός ξεκινά μια καινούρια φάση στη διακονία Του στην οποία “το αγιαστήριο θα καθαριστεί”. Αυτή η φάση προαναγγέλθηκε την Ημέρα του Εξιλασμού, όταν ο αρχιερέας εισέρχεται στα Άγια των Αγίων “για να γίνει εξιλέωση για (μας) μπροστά στον Κύριο τον Θεό (μας)” (Λευιτικό 23:28). Η ανακοίνωση “ ήρθε η ώρα της κρίσης” , αναφέρεται σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο που ξεκινά το 1844.
Τα παρακάτω διαγράμματα παρουσιάζουν τη σχέση μεταξύ των προφητειών του Δανιήλ 7 και Δανιήλ 8 και μεταξύ των προφητειών των 70 εβδομάδων του Δανιήλ 9 και των 2300 ημερονυκτίων του Δανιήλ 8.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: ΠΟΙΟΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
[1] Βλ. 3: Φιλαδέλφεια 3:7 Αφύπνιση και ιδιαίτερα 3:8 Το Κλειδί του Δαβιδ, η Ανοιγμένη Θύρα , για περισσότερες πληροφορίες.
[2] Αυτή η χρονολογική περίοδος ταυτίζεται με τις “1260 ημέρες” στην Αποκάλυψη 13:6 και τους “42 μήνες” στην Αποκάλυψη 11:2. Ένας “καιρός” είναι ένα έτος, οι καιροί δύο έτη και ο μισός καιρός μισό έτος. Το Εβραϊκό έτος αποτελείτο από 360 ημέρες και έτσι ο “καιρός, καιροί και μισός καιρός” αντιστοιχεί σε 1260 προφητικές ημέρες, με κάθε ημέρα να αντιστοιχεί σε ένα έτος.
[4] Αρκετοί σχολιαστές θεωρούν ότι το κέρας συμβολίζει τον Αντίοχο Επιφανή, τον βασιλιά της Συρίας που βασίλεψε από το 175 έως το 164 π.Χ. Βλ. ενότητα 3: Η Ημέρα του Εξιλασμού, 2300 Ημερονύκτια και την υποσημείωση 5 για μια ανάλυση της θεωρίας του Αντίοχου Επιφανούς.
[5] Η αρχή ότι μια ημέρα ισούται με ένα έτος είναι προφανής στις προφητείες του Δανιήλ. Για παράδειγμα, η προφητεία των 70 εβδομάδων (490 ημέρες) στο Δανιήλ 9 ξεκινά “από την έκδοση του προστάγματος, για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ” (457 π.Χ.) και εκτείνεται “μέχρι του Χριστού” (Δανιήλ 9:25). Η προφητεία των 2.300 ημερονυκτίων στο όγδοο κεφάλαιο ξεκινά με “τους βασιλιάδες της Μηδίας και της Περσίας” (βασίλευαν τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ.) και εκτείνεται μέχρι “τους έσχατους καιρούς” (Δανιήλ 8:20,17). Η προφητεία του Δανιήλ 7 που αναφέρεται στον “καιρόν και καιρούς και μισόν καιρό” (1260 ημέρες), ξεκινά με τη διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και εκτείνεται μέχρι το χρονικό σημείο που “ο καιρός έφτασε, και οι άγιοι πήραν τη βασιλεία” (Δανιήλ 7:22). Όλες αυτές οι προφητείες άρχισαν στην αρχαιότητα και συνέχισαν για έναν αριθμό ετών που ορίζεται στις προφητείες ως ημέρες . Περαιτέρω Βιβλική υποστήριξη για αυτή την αρχή συναντάμε στα εδάφια Αριθμοί 14:34, Ιεζεκιήλ 4:5,6, Ιώβ 10:5, Ψαλμοί 77:5.
[6] Για μια εξήγηση της προφητείας των 70 εβδομάδων στο Δανιήλ 4 βλ. Παράρτημα 4: Η Μυστική Αρπαγή .
[7] Για μια συζήτηση σχετικά με το πρόσταγμα ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ βλ. Παράρτημα 4, υποσημείωση 4.