14:13 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ;
“Και άκουσα μια φωνή από τον ουρανό, που έλεγε σε μένα: Γράψε: Μακάριοι οι νεκροί, που από τώρα πεθαίνουν εν Κυρίω. Ναι, λέει το Πνεύμα, για να αναπαυθούν από τον κόπο τους· και τα έργα τους ακολουθούν μ’ αυτούς” Αποκάλυψη 14:13. Θα υπάρχουν μάρτυρες που θα θυσιαστούν στη Μεγάλη Θλίψη; Αυτό το εδάφιο δείχνει ότι θα υπάρχουν. Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι η πόρνη της Αποκάλυψης 17, η τελευταία εμφάνιση της Βαβυλώνας, “μεθούσε από το αίμα των αγίων, και από το αίμα των μαρτύρων του Ιησού” (Αποκάλυψη 17:6). Η λέξη “μάρτυρας” σημαίνει αυτός που δίνει μαρτυρία. Η χαρά και η γαλήνη εκείνων που θα θυσιαστούν για την πίστη τους ανέκαθεν αποτελούσε μια ισχυρή μαρτυρία για τους άπιστους. Ίσως η κρίσιμη καμπή στην αλλαγή του Σαύλου, του διώκτη της Εκκλησίας, σε Παύλο, τον υπέρμαχο της Εκκλησίας, ήταν ο λιθοβολισμός του Στεφάνου στον οποίο υπήρξε μάρτυρας (Πράξεις 7:55-60).
Το πλαίσιο του εδαφίου είναι η παγκόσμια μετάδοση της τριπλής αγγελίας. Αυτά τα μηνύματα αποτελούν ένα ισχυρό κάλεσμα σε μετάνοια και η μετάνοια είναι δυνατή μόνο πριν το κλείσιμο της θύρας της χάρης (η στιγμή που όλοι θα έχουν πάρει την αμετάκλητη απόφαση υπέρ ή κατά του Χριστού). Η θύρα της χάρης δεν θα κλείσει μέχρι να ολοκληρωθεί η ουράνια διακονία του Χριστού, ακριβώς πριν τις επτά τελευταίες πληγές (βλ. 15:5-8 Το Κλείσιμο της Θύρας της Χάρης ). Στη διάρκεια αυτής της τρομακτικής περιόδου δεν θα υπάρχει ανάγκη μαρτύρων, καθώς θα έχει ολοκληρωθεί η περίοδος για μαρτυρία και μετάνοια, και πράγματι δεν υπάρχει καμιά αναφορά μαρτύρων στην Αποκάλυψη μετά το κλείσιμο της θύρας της Χάρης.[1] Στο πρώτο μισό χρονικό διάστημα της Μεγάλης Θλίψης όμως, όταν “τα έθνη οργίστηκαν” (Αποκάλυψη 11:18) πολλοί μπορεί να χάσουν τη ζωή τους για τον Ιησού Χριστό.
Παρόλο που ελάχιστοι άνθρωποι επιθυμούν να γίνουν μάρτυρες, το εδάφιο δείχνει ότι αν αυτό συμβεί θα υπάρξουν ιδιαίτερες ευλογίες. Γι’ αυτό οι μάρτυρες ονομάζονται “μακάριοι” , η λέξη ‘μακάριος’ όταν δεν χρησιμοποιείται με τη θρησκευτική έννοια, σημαίνει χαρούμενος, καλότυχος.[2] Το γεγονός ότι θα “αναπαυθούν από τον κόπο τους” , δείχνει το άγχος και την αγωνία που θα βιώσουν όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και οι πιστοί στον Θεό, στη Μεγάλη Θλίψη. Η κοινή αντίληψη είναι ότι ο θάνατος αποτελεί την πιο μεγάλη κακοτυχία, για τον Χριστιανό όμως που γνωρίζει ότι η επόμενη εικόνα που θα αντικρύσει θα είναι ο Χριστός ερχόμενος στα σύννεφα, ο θάνατος πραγματικά μπορεί να είναι “μακάριος”, ειδικά όταν φέρνει ανακούφιση από δοκιμασίες και διωγμούς.
“Και τα έργα τους ακολουθούν μ’ αυτούς” (Αποκάλυψη 14:13). Κανένας ποτέ δεν σώθηκε και ούτε θα σωθεί εξαιτίας των έργων του. Από την άλλη όμως ο Χριστός υποσχέθηκε: “Ο Υιός του ανθρώπου πρόκειται να έρθει μέσα στη δόξα του Πατέρα του μαζί με τους αγγέλους του· και τότε θα αποδώσει στον καθέναν σύμφωνα με την πράξη του” (Ματθαίον 16:27). Το έργο μας για τον Κύριο εδώ στη γη θα έχει μια αιώνια αμοιβή στη βασιλεία του Θεού. Βέβαια η πιο μεγάλη αμοιβή θα είναι η χαρά που θα έχουμε να αντικρύσουμε ανθρώπους που βρήκαν τον Ιησού και τη σωτηρία εξαιτίας της μαρτυρίας μας. Ο απόστολος Παύλος είπε σχετικά με τους πιστούς που είχε οδηγήσει στον Χριστό: “Ποια είναι η ελπίδα μας ή η χαρά ή το στεφάνι της καύχησης, αν όχι κι εσείς μπροστά στον Κύριό μας Ιησού Χριστό κατά την παρουσία του;” (Α΄ Θεσσαλονικείς 2:19).
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 14:14-20 Ο ΘΕΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
[1] Οι Μάρτυρες αναφέρονται και στο κεφάλαιο 17 (η μεγάλη πόρνη “μεθούσε από το αίμα των αγίων”), αυτή όμως η περικοπή είναι μια επεξήγηση της κρίσης της Βαβυλώνας που ξεφεύγει από το χρονοδιάγραμμα (βλ. 1: Χρονοδιάγραμμα Γεγονότων). Υπάρχει επίσης αναφορά των μαρτύρων στο κεφάλαιο 20, που δείχνει ότι θα αναστηθούν στην πρώτη ανάσταση και θα ζουν και θα βασιλεύσουν με τον Χριστό για 1000 χρόνια (Αποκάλυψη 20:4-6).
[2] Friberg Greek lexicon.