2:24-29 ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟ, ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ ΕΡΘΩ
“Λέω, μάλιστα, σε σας και προς τους υπόλοιπους που είναι στα Θυάτειρα, όσοι δεν έχουν αυτή τη διδασκαλία, και οι οποίοι δεν γνώρισαν τα βάθη του σατανά, όπως λένε: Δεν θα βάλω επάνω σας άλλο βάρος· όμως, εκείνο που έχετε, κρατήστε το μέχρις ότου έρθω” Αποκάλυψη 2:24,25.
Αυτό το εδάφιο επιβεβαιώνει την τοποθεσία των Θυάτειρων στην ιστορία. Η φράση “τους υπόλοιπους που είναι στα Θυάτειρα” περιέχει στο πρωτότυπο τη λέξη λοιπός (υπόλοιπος), την ίδια λέξη που χρησιμοποιείται στο κεφάλαιο 12 της Αποκάλυψης για την περιγραφή του πιστού “υπόλοιπου” που παρέμεινε μετά τους τρομακτικούς διωγμούς του μεσαίωνα: “Και ο δράκοντας οργίστηκε ενάντια στη γυναίκα και πήγε να κάνει πόλεμο με τους υπόλοιπους από το σπέρμα της , που τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν τη μαρτυρία του Ιησού Χριστού” (Αποκάλυψη 12:17). Η φράση “τους υπόλοιπους” αναφέρεται στην ίδια ομάδα ανθρώπων όπως συμβαίνει και με “τους υπόλοιπους που είναι στα Θυάτειρα”, συνδέοντας αυτά τα δύο εδάφια με τον αγώνα των πιστών του Θεού ενάντια στους διωγμούς της καταπιεστικής κρατικής εκκλησίας (“Ιεζάβελ”).
Για περισσότερα από χίλια χρόνια η αληθινή Εκκλησία μαχόταν απέναντι στη διεφθαρμένη επιρροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Με ηρωικές θυσίες και μεγάλο κόστος η Εκκλησία απομακρύνθηκε βίαια από το παπικό σύστημα και τελικά αρνήθηκε να υποκύψει στην ειδωλολατρία της “Ιεζάβελ” παρόλο που αυτό σήμαινε ότι θα αντιμετώπιζε την οργή της. Οι ετεροδιδασκαλίες που υποστηρίζουν τη Ρωμαιοκαθολική παράδοση αποτελούν “τα βάθη του σατανά” και έχουν τη βάση τους στη δυσδιάκριτη αλλά και θανατηφόρα αντιχριστιανική φιλοσοφία και θεολογία (βλέπε κεφάλαιο 18). Αν και η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση δεν ξαναβρήκε εντελώς “την πίστη, η οποία μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους”,[1] η πρόοδός της ήταν σημαντική. Ο Ιησούς, γνωρίζοντας την αντεπίθεση του σατανά, την συμβουλεύει: “Εκείνο που έχετε, κρατήστε το, μέχρις ότου έρθω”. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Η εκκλησία της επόμενης περιόδου, των Σάρδεων, ζει κατ’ όνομα, αλλά είναι πνευματικά νεκρή, ακόμα και το πιστό υπόλοιπο έχει σχεδόν εκλείψει. (βλ. Αποκάλυψη 3:1,2).
“Και όποιος νικάει, και όποιος φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θα του δώσω εξουσία επάνω στα έθνη· και θα ‘τους ποιμάνει με σιδερένια ράβδο· θα συντριφτούν, σαν τα σκεύη του κεραμέα’· όπως κι εγώ πήρα από τον Πατέρα μου” (Αποκάλυψη 2:26,27). Αυτή η υπόσχεση παρουσιάζει τη δικαιοσύνη του Θεού. Για αιώνες “τα έθνη” εκδίωκαν εκείνους που επιθυμούσαν να μείνουν πιστοί στον Θεό. Αυτός ο διωγμός δεν θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη - “μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Χριστώ Ιησού, θα διωχθούν” (Β' Τιμοθέο 3:12). Αλλά ο Θεός υπόσχεται ότι κάποτε αυτή η κατάσταση θα ανατραπεί. Τα ίδια τα έθνη, που καταδίκασαν τους αγίους του Θεού, θα κριθούν από εκείνους - “Δεν ξέρετε ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο;” (Α' Κορινθίους 3:2). Εκείνοι που σφαγιάστηκαν από τους ηγέτες αυτού του κόσμου θα κυβερνούν - “Είδα τις ψυχές των αποκεφαλισμένων εξαιτίας του λόγου τού Θεού... κι ανέζησαν και βασίλευσαν μαζί με τον Χριστό” (Αποκάλυψη 20:4). “Και όλοι όσοι σε καταφρόνησαν, θα προσκυνήσουν τα πέλματα των ποδιών σου” (Ησαΐας 60:14).
“Και θα του δώσω το πρωινό αστέρι. Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα προς τις εκκλησίες” (Αποκάλυψη 2:28,29). “Το πρωινό αστέρι” συμβολίζει τον Χριστό (Αποκάλυψη 22:16). Εκείνοι που στους πιο σκοτεινούς αιώνες της ιστορίας, πίστεψαν σε Εκείνον, έζησαν και πέθαναν για Εκείνον, το έκαναν πιστεύοντας στον “προφητικό λόγο... σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινό τόπο, μέχρις ότου έρθει η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος (το πρωινό αστέρι) ανατείλει μέσα στις καρδιές σας” (Β΄ Πέτρου 1:19). Σύντομα εκείνοι που ατένιζαν “το Πρωινό Αστέρι” στο σκότος θα αναστηθούν εκείνη την ημέρα όταν “ολόκληρη η γη θα γεμίσει από τη δόξα του Κυρίου” (Αριθμοί 14:21).