Ο ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΟΥ
Το δέκατο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, που αφορά στις επτά βροντές και στην πραγματοποίηση “του μυστηρίου του Θεού”, αντιστοιχεί στο Δανιήλ 12.
| Αποκάλυψη 10 | Δανιήλ 12 |
|---|---|
| “Ο άγγελος... σήκωσε το χέρι του στον ουρανό” (εδ.5) | “Ο άνδρας... ύψωσε το δεξί του χέρι και το αριστερό του στον ουρανό” (εδ.7) |
| “Ορκίστηκε σ’ αυτόν που ζει στους αιώνες” (εδ.6) | “Ορκίστηκε σ’ αυτόν που ζει στον αιώνα” (εδ.7) |
| “Κατά τις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν πρόκειται να σαλπίσει” (εδ.7) | “Όταν συντελεστεί ο διασκορπισμός της δύναμης του άγιου λαού” (εδ.7) |
| “Θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο του Θεού” (εδ.7) | “Όλα αυτά θα εκπληρωθούν” (εδ.7) |
Το εδάφιο που αντιστοιχεί στην Αποκάλυψη 10:7 (“θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο του Θεού”) είναι το Δανιήλ 12:7 (“Όλα αυτά θα εκπληρωθούν”). Ο διάλογος μεταξύ των δύο αγγέλων ξεκινά με το ερώτημα: “Μέχρι πότε θα είναι το τέλος αυτών των θαυμάσιων πραγμάτων;” (Δανιήλ 12:5). Τόσο στον Δανιήλ όσο και στην Αποκάλυψη, ο άγγελος σηκώνει το χέρι του στον ουρανό και ορκίζεται σε αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων. Στην Αποκάλυψη ο άγγελος λέει, “Κατά τις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν πρόκειται να σαλπίσει, τότε θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο του Θεού” (Αποκάλυψη 10:7). Στον Δανιήλ λέει, “Όταν συντελεστεί ο διασκορπισμός της δύναμης του άγιου λαού, όλα αυτά θα εκπληρωθούν” (Δανιήλ 12:7)
Όπως είδαμε στην προηγούμενη ενότητα, η πραγματοποίηση του μυστηρίου του Θεού, είναι η απομάκρυνση του μεγάλου πλήθους από τη Βαβυλώνα και η είσοδός τους στη Βασιλεία του Θεού. Σύμφωνα με το Δανιήλ 12:7, αυτό θα συμβεί “Όταν συντελεστεί ο διασκορπισμός της δύναμης του άγιου λαού”. Το αντίστοιχο εδάφιο, Αποκάλυψη 10:7, δείχνει ότι “η δύναμη του άγιου λαού” θα διασκορπιστεί “κατά τις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν πρόκειται να σαλπίσει”.[1]
Στην Παλαιά Διαθήκη “ο άγιος λαός” είναι ο λαός Ισραήλ, σε αντίθεση με τους Εθνικούς γύρω του (Δευτερονόμιο 7:6, Ησαΐας 63:17,18). Το Δευτερονόμιον, δείχνει ότι ένα ιδιαίτερο αναγνωριστικό σημείο του ‘άγιου λαού’ είναι ότι τηρούν όλες τις εντολές του Θεού.[2] Ο ‘άγιος λαός’ αναφέρεται και στον Ησαΐα ως εκείνοι που διακηρύττουν τον ερχομό του Κυρίου μέχρι τα άκρα της γης.[3] Ο αντίστοιχος ‘άγιος λαός’ στο βιβλίο της Αποκάλυψης είναι οι 144.000. Επίσης είναι “από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ” (Αποκάλυψη 7:4), “φυλάττουν τις εντολές του Θεού” (Αποκάλυψη 14:12) και έχουν το “αιώνιο ευαγγέλιο για να κηρύξ(ουν) σ’ αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη, και σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό”(Αποκάλυψη 14:6).
Σύμφωνα με το Δανιήλ 12:7, ο ‘άγιος λαός’, που στην Αποκάλυψη είναι οι 144.000 και οι ‘δύο μάρτυρες’, θα βιώσουν κάτι στη μεγάλη θλίψη που θα διασκορπίσει τη δύναμή τους. Το ενδέκατο κεφάλαιο στην Αποκάλυψη δείχνει ότι αυτό θα συμβεί αφού δώσουν τη μαρτυρία τους στον κόσμο. “Και όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, (οι δύο μάρτυρες), το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει… Κι εκείνοι που κατοικούν στη γη θα χαρούν γι’ αυτούς” (Αποκάλυψη 11:7-10).[4] Η οργή ολόκληρου του κόσμου θα βρίσκεται πάνω τους, αλλά ο Θεός θα παρέμβει: “Ο Κύριος θα κρίνει τον λαό του, και θα μεταμεληθεί για τους δούλους του, όταν δει ότι η δύναμή τους χάθηκε ” (Δευτερονόμιο 32:36).[5]
Η χριστιανική ζωή, από την αρχή μέχρι το τέλος της, είναι ένας συνεχής αγώνας ενάντια στο εγώ που πρέπει να ‘πεθάνει’. Η ειρωνεία είναι ότι πάντοτε υπάρχει ακόμα κάτι που πρέπει να πεθάνει. Ο εγωισμός μας, βρίσκει τρόπο να κρύβεται ή να επανέρχεται, ώστε η αμαρτία να έχει ακόμα γερά δεσμά στην ψυχή. Στην τελική όμως εμπειρία των 144.000, το εγώ θα πεθάνει εντελώς ώστε μόνο ο Χριστός θα φαίνεται με τη δύναμη της ανάστασής Του. Αυτή ακριβώς η εμπειρία των 144.000 θα αποτελέσει την εξαιρετικά ισχυρή μαρτυρία τους προς τον κόσμο. “Και οι άνθρωποι από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη θα βλέπουν τα πτώματά τους για τρεις ημέρες και μισή… Και ύστερα από τις τρεις ημέρες και μισή, μπήκε μέσα σ’ αυτούς πνεύμα ζωής από τον Θεό· και στάθηκαν επάνω στα πόδια τους, και μεγάλος φόβος έπεσε επάνω σ’ εκείνους που τους κοίταζαν… και οι υπόλοιποι έγιναν έντρομοι, και έδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού” (Αποκάλυψη 11:9-13). Αυτή η περικοπή θα μελετηθεί εκτενέστερα στην ενότητα 11:7-10, Οι δύο μάρτυρες θανατώνονται .
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 10:8-11 Η ΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
[1] Ο καιρός στον οποίο ο έβδομος άγγελος είναι έτοιμος να σαλπίσει, είναι ο καιρός για το έργο των δύο μαρτύρων, όπως παρουσιάζεται στο κεφάλαιο 11. ‘Ο διασκορπισμός της δύναμης του άγιου λαού’ είναι ανάλογος με το θάνατο των δύο μαρτύρων (βλ. 11:7-10 Ο ι δύο μάρτυρες θανατώνονται ).
[2] “Και ο Κύριος είπε σε σένα σήμερα να είσαι σ’ αυτόν λαός εκλεκτός… και να τηρείς όλες τις εντολές του… και να είσαι λαός άγιος στον Κύριο τον Θεό σου” (Δευτερονόμιο 26:18,19, 7:6, 14:2, 28:9).
[3] “Ετοιμάστε τον δρόμο του λαού, επισκευάστε, επισκευάστε τον δρόμο, πετάξτε έξω τις πέτρες, υψώστε σημαία προς τους λαούς. Δέστε, ο Κύριος διακήρυξε μέχρι τα άκρα της γης… δες, ο Σωτήρας σου έρχεται, δέστε, ο μισθός του είναι μαζί του… και θα τους ονομάσουν: ο άγιος λαός, ο λυτρωμένος λαός του Κυρίου κι εσύ θα ονομαστείς: επιζητούμενη πόλη…” (Ησαΐας 62:10-12). Το γεγονός ότι καλούνται ‘επιζητούμενη πόλη’ αποτελεί ένα ακόμα στοιχείο ότι αναφέρονται στον έσχατο καιρό. Στις τελευταίες ημέρες τα ‘έθνη’ θα αναζητήσουν τον αληθινό λαό του Θεού, αναγνωρίζοντας την αληθινή σχέση μαζί Του: “κατά τις ημέρες εκείνες δέκα άνδρες από όλες τις γλώσσες των εθνών θα πιάσουν σφιχτά, ναι, θα πιάσουν σφιχτά το κράσπεδο ενός Ιουδαίου λέγοντας: θα πάμε με σας επειδή ακούσαμε ότι ο Θεός είναι με σας” (Ζαχαρίας 8:23).
[4] Αυτό το γεγονός βρίσκεται στην Αποκάλυψη 11:11-13, ακριβώς πριν το σάλπισμα της έβδομης σάλπιγγας (Αποκάλυψη 11:15). Ταιριάζει συνεπώς στις προδιαγραφές της Αποκάλυψης 10:7, ότι “θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο του Θεού” “τις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν πρόκειται να σαλπίσει”.
[5] Αυτό αναφέρεται στην εμπειρία του λαού του Θεού καθώς αντιμετωπίζει ‘την εικόνα του θηρίου’ που “κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου, να θανατωθούν” και “να πάρουν χάραγμα επάνω στο δεξί τους χέρι ή επάνω στα μέτωπά τους· Και να μη μπορεί κανένας να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά μονάχα αυτός που έχει το χάραγμα” (Αποκάλυψη 13:15-17).