«Καθετί που λέτε ή κάνετε ας γίνεται στο όνομα του Κυρίου Ιησού, κι έτσι να ευχαριστείτε δια του Χριστού το Θεό Πατέρα» (Επιστολή προς Κολοσσαείς, 3:17).
Πόση ευγνωμοσύνη αξίζει να γεμίζει την καρδιά μας, καθώς συνειδητοποιούμε ότι από κάθε προτροπή του Άγιου Λόγου, καλούμαστε στη βίωση του αληθινού νοήματος στη ζωή!
Η περικοπή αυτή μας αποκαλύπτει πως το βίωμα του χριστιανού δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εξαντλείται μόνο στο πλαίσιο των θρησκευτικών του καθηκόντων.
Δεν έχουμε κληθεί από τον Θεό απλώς για να απολαμβάνουμε τις ευλογίες Του ή για να εργαζόμαστε για Αυτόν μόνο στο χώρο της εκκλησίας μας.
Καθετί
Στο χωρίο αυτό η λέξη «καθετί» μας διδάσκει πως θέλημα του Θεού είναι οτιδήποτε και αν κάνουμε, να το πράττουμε στο όνομα του Ιησού Χριστού, έχοντας αδιάκοπα στην καρδιά μας το ανιδιοτελές πνεύμα της δικής Του υπηρεσίας και τη διάθεση της ευγνωμοσύνης και δοξολογίας προς τον Θεό Πατέρα μας.
Ένα τέτοιο πνεύμα αβίαστα και αυθόρμητα αποκαλύπτει τη δυναμική της γεμάτης εν Χριστώ ζωής και ανοίγει δρόμους μαρτυρίας για τον Θεό που αγαπούμε σε όλο το περιβάλλον μας.
Άλλωστε, αν πραγματικά επιθυμούμε να κάνουμε το δικό μας μέρος στην αντιμετώπιση της ανομίας στην κοινωνία μας, αν ολόψυχα επιθυμούμε να εκριζωθούν οριστικά οι πρακτικές του εχθρού της ψυχής, η πιο σοφή επιλογή είναι να μάθουμε να ανακαλύπτουμε και στην πιο καθημερινή κουβέντα και στο πιο κοινότυπο καθήκον ευκαιρίες να φέρουμε άρωμα και γεύση Ουρανού…
Ζωή για την δόξα του Θεού
Συχνά, έχουμε την τάση να θεωρούμε πως, για να ευαρεστήσουμε τον Θεό, πρέπει να κάνουμε αποκλειστικά και μόνο κάτι που εμείς αξιολογούμε ως πνευματικό ή να ανοιχθεί για εμάς ο δρόμος για μία εξαιρετική υπηρεσία, που θα ικανοποιήσει τη θρησκευόμενη υπερηφάνειά μας.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως ακόμα και η πιο ασήμαντη εργασία, όταν γίνεται με τη λαχτάρα να ικανοποιήσει τον Θεό, φέρνει απερίγραπτη χαρά στην καρδιά του Κυρίου μας και προσφέρει στους συνανθρώπους μας την πιο ζωντανή απόδειξη για το τι σημαίνει να ζει ο άνθρωπος για τη δόξα του Θεού.
Θα πρέπει να ομολογήσουμε πως όταν ψάχνουμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα για τον Θεό, κάπου στο βάθος μας, ίσως, μας ενδιαφέρει περισσότερο ο θαυμασμός εκ μέρους των άλλων και λιγότερο η επιθυμία να ευχαριστήσουμε τον Θεό.
Μία τέτοια διάθεση ποτέ δεν μπορεί να φέρει μακροπρόθεσμο καρπό, γιατί ικανοποιεί αρρωστημένες ανάγκες επίδειξης και αυτοπροβολής. Όταν, όμως, είτε με τα λόγια είτε με τα έργα μας, επιδιώκουμε αποκλειστικά και μόνο να στρέφεται το ενδιαφέρον των ανθρώπων στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και στην επιθυμία να δημιουργήσουν μία ζωντανή σχέση μαζί Του, τότε τα πάντα γεμίζουν ουράνιο φως και συνειδητοποιούμε ουσιαστικά τι σημαίνει να είμαστε συνεργάτες/δες του Θεού στις υποθέσεις της Ουράνιας Βασιλείας.
Προκοπή και εξυγίανση
Ας σκεφτούμε μόνο την προκοπή και την εξυγίανση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας, αν όλοι οι άνθρωποι είχαν μάθει ότι η λατρεία στον Θεό δεν περιορίζεται σε ένα χώρο εκκλησίας, ακριβώς γιατί ο Άπειρος Θεός ενδιαφέρεται για καθετί που μπορεί να οικοδομήσει τις αρχές της Βασιλείας Του στον κόσμο μας.
Ας ομολογήσουμε τι οχυρώματα δυσκολίας και πίεσης θα καταρρίπτονταν στις οικογενειακές και προσωπικές μας σχέσεις, αν ο αγώνας μας επικεντρωνόταν στο στόχο να φέρουμε ευαρέσκεια στην Άγια Ψυχή του Θεού μας με κάθε σκέψη, λόγο, έργο μας.
Ακόμα και οι σχέσεις στον επαγγελματικό μας χώρο, θα στερεώνονταν και οι άνθρωποι θα μας εκτιμούσαν, όχι μόνο για την ποιότητα του έργου που παράγουμε, αλλά κυρίως για την εντιμότητα και την ακεραιότητα του ήθους μας.
Όταν κάθε λόγος και έργο μας σφραγίζεται από την επιθυμία να αποδοθεί τιμή στον Θεό, τότε είτε μαγειρεύουμε, είτε καθαρίζουμε το σπίτι, είτε διεκπεραιώνουμε μία υπόθεσή μας σε κάποια υπηρεσία, είτε εκπληρώνουμε τις εργασιακές μας υποχρεώσεις, είτε αναλαμβάνουμε οποιαδήποτε διακονία για τον Θεό, είτε απλώς συνομιλούμε με κάποιο συγγενή, φίλο ή γνωστό, μία μοναδική, ισχυρή και αναμφισβήτητη χάρη θα αγκαλιάζει όλη την καθημερινότητά μας.
Η πληρότητα ζωής
Ακόμα και τα τείχη της πιο κακόβουλης κριτικής και της πιο δύσπιστης και επιφυλακτικής αντιμετώπισης, μπορούν να καταρρεύσουν, όταν έρθουν αντιμέτωπα με τον ισχυρό οπλισμό του ανθρώπου που ζει για να κάνει το κάθε λεπτό της καθημερινότητάς του μία προσφορά λατρείας προς τον Θεό Πατέρα.
Αυτό που κυρίως έχει ανάγκη ο κόσμος μας είναι από ανθρώπους που ζούνε με πάθος αυτό που πιστεύουν.
Ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και αν οι άνθρωποι απορρίψουν τη δογματική της όποιας πίστης μας, ποτέ μα ποτέ δε θα μπορέσουν να ακυρώσουν την ειλικρίνεια και τη συνέπεια του ανθρώπου που ζει για να ωφελεί τους συνανθρώπους του και να ευγνωμονεί τον Θεό.
Στην επιστολή προς Κολοσσαείς στο τρίτο κεφάλαιο και στο εδάφιο 23 διαβάζουμε μία θαυμάσια φράση: «καθετί, ό,τι αν κάνετε, να το εργάζεστε από ψυχής, σαν στον Kύριο, και όχι σε ανθρώπους·».
Η φράση αυτή στην ουσία συνθέτει μία υπέροχη στάση ζωής.
Κάθε λόγος και πράξη μας αξίζει να γίνονται μέσα από την καρδιά μας, αξίζει να γίνονται με το πάθος και τη θέρμη να γνωρίσουν οι άνθρωποι την αγάπη του Κυρίου και Θεού μας.
Μόνο τότε, ακόμα και αν κάνουμε την πιο συνηθισμένη ή και βαρετή δουλειά, μια διαφορετική λάμψη θα φωτίζει τα πάντα, γιατί όλος ο Ουρανός θα αγάλλεται και οι καρδιές των συνανθρώπων μας θα ελκύονται στην ομορφιά της εν Χριστώ Ζωής.
Ας είναι η προσευχή μας κάθε μέρα και περισσότερο να ανακαλύπτουμε την πληρότητα που έχει η ζωή μας, όταν τα λόγια και τα έργα μας αφιερώνονται στη Δόξα του Λατρεμένου Θεού μας.
Μ.Μ.
Διάβασε επίσης:
