Μπορούμε να ισχυριστούμε, χωρίς καμία υπερβολή, ότι όλα τα βάσανα και ο πόνος στον κόσμο είναι αποτέλεσμα της εγωιστικής τάσης των ανθρώπων να αρπάζουν ό,τι μπορούν για τον εαυτό τους.

Στο αρχικό σύστημα της διακυβέρνησης του πλανήτη Γη δεν υπήρχε ούτε λόγος ούτε χώρος για αρπακτική συμπεριφορά.  Αντιθέτως, οι σχέσεις συνύπαρξης, όπως τις είχε σχεδιάσει ο Θεός, διακυβερνούνταν από αγάπη και προσφορά.

Με άλλα λόγια, στο βασίλειο του Θεού, εκείνοι που προσφέρουν κάτι, λαμβάνουν κάτι άλλο και γυρίζουν πάλι (πάντα με κίνητρο την αγάπη) να δώσουν περισσότερα και να λάβουν και πάλι. Για θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτό το φαινόμενο ως «κύκλος της καλοσύνης».

Κατά την επίγεια ζωή Του, ο Ιησούς Χριστός μας υπενθύμισε πως ο «κύκλος της καλοσύνης» παραμένει να είναι η προτιμώμενη μορφή συνύπαρξης:

«Nα δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας» (Κατά Λουκάν 6:38).

Η «αρχή» του κύκλου της καλοσύνης

Η Αγία Γραφή μας αποκαλύπτει πως ο «κύκλος της καλοσύνης» ξεκινά από τον Θεό, ο οποίος είναι αγάπη, ως Τον Μέγα Πάροχο, διότι «κάθε αγαθή δόση, και κάθε τέλειο δώρημα, είναι από επάνω, το οποίο κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων, στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής» (Ιακώβου 1:17).

Τα ιερά κείμενα μας αποκαλύπτουν επίσης ότι από αγάπη έδωσε ο Θεός και το υπέρτατο δώρο: «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Κατά Ιωάννην 3:16).

Η αυτοθυσία  του Ιησού Χριστού μας υποδεικνύει επίσης ότι ο Θεός δεν κρατά τίποτα από εμάς, αλλά επιθυμεί να μας δώσει τα πάντα (Προς Ρωμαίους 8:32).

Η επιθυμία του Θεού να μας χαρίσει τα πάντα δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Ο «κύκλος της καλοσύνης» δεν έχει τέλος, διότι είναι κύκλος!

Εγώ και εσύ στο «κύκλο της καλοσύνης»

Η αποδοχή της αγάπης και καλοσύνης του Θεού προς σε εμάς οδηγεί σε μια αλλαγή στον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας σε σχέση με τους άλλους.

Για να εξηγήσει τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος στο δικό μας «κύκλο της καλοσύνης» ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Χριστός «έδωσε τον εαυτό του για μας, για να μας λυτρώσει από κάθε ανομία, να μας καθαρίσει και να μας κάνει ένα λαό που να ανήκει μόνο σ’ αυτόν και να καταγίνεται με ζήλο στα καλά έργα» (Προς Τίτον 2:14).

Από τη στιγμή που ο νόμος του Θεού είναι «αγάπη» (Προς Ρωμαίους 13:10), το να λυτρωθούμε «από κάθε ανομία» σημαίνει ότι λυτρωνόμαστε από κάθε πράξη που στερείται αγάπης (Β’ Προς Τιμοθέου 3:2-5) .

Με άλλα λόγια, το σχέδιο της σωτηρίας μας μεταμορφώνει από αυτούς που παίρνουν σε εκείνους που δίνουν.

Ο Χριστός θυσιάστηκε για να μας λυτρώσει από το εγωισμό, τη κακία, την αλαζονεία, συκοφαντία, ασέβεια, αχαριστία, αστοργία, αδιαφορία, αγριότητα…

Ο στόχος της αυτοθυσίας Του είναι να μας απελευθερώσει από μια ζωή εγωκεντρισμού και να μας κατευθύνει σε μια ζωή φιλανθρωπίας.

Η ανταποδοτική ζωή

Η ανταποδοτική ζωή είναι πραγματικά ο μόνος βιώσιμος τρόπος να ζούμε και είναι ο μόνος τρόπος που φέρνει πληρότητα και χαρά στη ζωή μας.

Ο κύκλος της καλοσύνης ξεκινά με τον Θεό να παίρνει την πρωτοβουλία να πλησιάσει την καρδιά και τη ζωή μας  για να μας αποκαλύψει το Ευαγγέλιο. Με άλλα λόγια, ο κύκλος της καλοσύνης στη ζωή μας ξεκινά με τα καλά νέα της αγάπης του Θεού προς εμάς.

Στη συνέχεια, για εκείνους που το λαμβάνουν, το Ευαγγέλιο προκαλεί μια εκροή καλών έργων προς τον Θεό και προς τον κόσμο. Τα έργα αυτά παρακινούνται από την αγάπη του Θεού που μας αποκαλύφθηκε μέσω του Ιησού Χριστού (Β’ Προς Κορινθίους 5:14, Β’ Προς Κορινθίους 9:6-10, Α’ Ιωάννου 3:17,18, Κατά Ματθαίον 25:34-40).

Όλη η ζωή λειτουργεί με βάση την αρχή του δούνε και λαβείν (αυτό που θα σπείρεις, αυτό θα θερίσεις). Φυσικά, ο Θεός δεν ενδιαφέρεται καθόλου να μας πιέσει ή να μας δημιουργήσει ενοχές ώστε να προσφέρουμε.

Δεν επιθυμεί τα χρήματά μας, αλλά την καρδιά μας.

Μας ζητά να προσφέρουμε, ώστε να αναπτυχθούμε εμείς και να μεταμορφωνόμαστε στην εικόνα Του ως Μέγα Δότη.

Εκείνος ξεκινά τον κύκλο και εμείς τον ολοκληρώνουμε, ενδυναμωμένοι και παρακινούμενοι από την αγάπη Του.

Διάβασε επίσης:

Η προφητεία του χρόνου

Η ατομική απόκριση πίστης

Συμβαίνουν θαύματα την εποχή μας;