Το «Τι πρέπει να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;» είναι μια ερώτηση που απασχολεί πολλούς χριστιανούς.
Υπάρχουν πολλές συμβουλές και οδηγίες που στο τι μπορεί να κάνει κανείς. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν «κερδίζουμε» τίποτα πράττοντας το σωστό ή εκτελώντας ορθά το θρησκευτικό μας καθήκον. Μπορεί να ακουστεί απίθανο, αλλά αυτά ακριβώς είναι τα καλύτερα νέα για κάθε έναν από μας!
Τα καλά νέα vs κατευθυντήριες συμβουλές
Το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι καλά νέα, όχι καλές και ορθές συμβουλές για την ζωή του πιστού.
Η διαφορά μεταξύ νέων και συμβουλών είναι ότι τα νέα διακηρύσσουν το παρελθόν και οι συμβουλές συνιστούν το μέλλον. Τα νέα ανακηρύσσουν αυτά που έχουν γίνει, ενώ οι συμβουλές υπαγορεύουν αυτό που πρέπει να γίνει.
Κάθε θρησκεία, φιλοσοφία και σύστημα ψυχοθεραπείας που είναι γνωστό στην ανθρωπότητα προσφέρει ηθικές συμβουλές ή συμβουλές συμπεριφοράς ώστε να επιτευχθεί αυτο-αποκατάσταση, αυτο-βελτίωση, αυτο-βοήθεια, και αυτο-θεραπεία.
Υπάρχουν πολλοί ειλικρινείς, έντιμοι άνθρωποι που αναζητούν την επανόρθωση μεσα από αυτά τα συστήματα. Τα συστήματα αυτά όμως, επικεντρώνονται στο τι πρέπει να κάνει, τι θα ήταν ενδεδειγμένο να κάνει ή τι επιβάλλεται να κάνει ο ηθικά καταβεβλημένος άνθρωπος για να διορθώσει τον εαυτό του.
Όλα αυτά βρίσκονται θεμελιωδώς προσανατολισμένα στο ΕΓΩ ως τη λύση.
Όλα, με μια εξαίρεση: το ευαγγέλιο, ή τα καλά νέα, του Ιησού Χριστού.
Τα καλά νέα του Ιησού Χριστού
Στην επιστολή του προς τους Κορίνθιους ο απόστολος Παύλος φανερώνει ότι το θεμελιώδες περιεχόμενο του ευαγγελίου είναι ότι «ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε» (Α’ Προς Κορινθίους 15:1-4).
Ακριβώς για αυτό το λόγο (της σταυρικής θυσίας του Χριστού) το ευαγγέλιο είναι ένα ριζικά διαφορετικού είδους μηνύματος, λύσης και θεραπείας από οτιδήποτε έχει σκεφτεί ο ανθρώπινος νους (Α’ Προς Κορινθίους 1:18-25).
Σε καμία περίπτωση το Ευαγγέλιο δεν είναι μια προσταγή του τι πρέπει να κατορθώσουμε για τον εαυτό μας ή για τον Χριστό! Αντιθέτως, είναι τα καλά νέα των δικών Του κατορθωμάτων για εμάς.
Και ακριβώς για αυτό το λόγο, το Ευαγγέλιο στρέφει την ανθρώπινη προσοχή έξω και μακριά από τον εαυτό μας. Καθηλώνει την προσοχή μας σε ένα διαμεσολαβητή Σωτήρα, ο Οποίος μας ελκύει προς τον Εαυτό του προσφέροντας άνευ όρων αγάπη, άνευ όρων αποδοχή, έλεος και χάρη.
Τα καλά νέα του Ιησού Χριστού μας αποκαλύπτουν, επίσης, πως ο Θεός ο ίδιος δημιουργεί για μας το κατάλληλο περιβάλλον σχέσεων αγάπης όπου μπορεί να συντελεστεί μια βαθιά και διαρκής μεταμόρφωση από μέσα προς τα έξω (Β’ Προς Κορινθίους 5:14-21).
Η σωτηρία της ανθρωπότητας – κατόρθωμα παρελθοντικού χρόνου
Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, η πληρότητα της ανθρώπινης σωτηρίας είναι ένα κατόρθωμα παρελθοντικού χρόνου, μια ιστορική πραγματικότητα στο πρόσωπο του Χριστού.
Σε Εκείνον βλέπουμε τα αντικειμενικά γεγονότα του Ευαγγελίου:
- Ενσαρκώθηκε, δηλαδή, πήρε ανθρώπινο σώμα και φύση
- Με την ίδια ανθρώπινη φύση και ροπή προς το κακό που έχουμε και εμείς, έζησε μια τέλεια ζωή ανιδιοτελούς αγάπης
- Εκ μέρους μας δέχτηκε τον θάνατο ως την ανταμοιβή της αμαρτίας και με την πράξη αυτή μας έδειξε ότι ο Θεός εκτιμά την αποκατάσταση των σχέσεων με κάθε έναν από εμάς περισσότερο από την ίδια Του την ύπαρξη
- Αναστήθηκε από τους νεκρούς!
- Αναλήφθηκε στον ουρανό, στη θέση της νίκης στα δεξιά του Πατέρα (Προς Εφεσίους 1:3-7, 2:1-10) και
- Όλα αυτά τα έκανε «ντυμένος» με την ανθρώπινη φύση. Ως αποτέλεσμα, διαμόρφωσε μια νέα πραγματικότητα για εμάς (Α’ Προς Κορινθίους 15:21-22, 45-47).
Για όλους μας
Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τα κατορθώματα του Χριστού χρησιμοποιώντας παγκόσμιους όρους που περιλαμβάνουν ολόκληρη την ανθρωπότητα (Α’ Τιμοθέου 4:10, Προς Γαλάτας 2:20, Προς Β’ Κορινθίους 5:14-15).
Πιο συγκεκριμένα ο απόστολος Παύλος αναφέρει πως:
- η απολύτρωση έγινε διαμέσου του Ιησού Χριστού ( Προς Ρωμαίους 3:24). Επομένως, η απολύτρωση είναι ένα πραγματικό κατόρθωμα του Χριστού, πριν γίνει μια βιωματική πραγματικότητα για εμάς.
- «κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά.» (Προς Εφεσίους 2:10). Τα καλά έργα που έχει στο σχέδιο Του ο Θεός για εμάς, έχουν ήδη γίνει με τον Χριστό. Βαδίζουμε σε αυτά, μετά το γεγονός της δημιουργίας τους από Εκείνον.
- στον θάνατό Του αντιπροσωπεύτηκε όλη η ανθρωπότητα επειδή ο Χριστός «πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν·» (Β’ Προς Κορινθίους 5:14). Με άλλα λόγια, στον θάνατό Του ο Χριστός υπέφερε την απόλυτη, τρομακτική πραγματικότητα της συλλογικής μας ενοχής ως ανθρωπότητα. Όντας αντικαταστάτης μας, πέθανε για εμάς, αντί για εμάς, στη θέση μας.
- ο Χριστός πέθανε, αναστήθηκε από τον τάφο και αναλήφθηκε στον ουρανό και επειδή βρίσκεται εκεί, βρισκόμαστε εκεί μαζί Του καθώς είναι ο αντιπρόσωπός μας επειδή «O Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε, και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό· (κατά χάρη είστε σωσμένοι) ·και μαζί του μάς ανέστησε, και μαζί του μάς κάθισε στα επουράνια διαμέσου τού Ιησού Χριστού·» (Προς Εφεσίους 2:4-6).
Ο Εκπρόσωπος μας
Στα γραπτά του κείμενα προς τους πρώτους χριστιανούς ο απόστολος Παύλος τονίζει πως ο Ιησούς Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του ζούσε καθημερινά σε απόλυτη ενότητα με τον Θεό ως εκπρόσωπος όλων των ανθρώπων.
Ο θάνατος Του στον σταυρό αντιπροσώπευε τον θάνατο όλων των ανθρώπων.
Η ανάσταση και η ανάληψη του Χριστού αντιπροσωπεύει την μέλλουσα ανάσταση και ανάληψη όλων των ανθρώπων που επιλέγουν να είναι μαζί Του (Προς Γαλάτας 2:20, Προς Β’ Κορινθίους 5:14-15).
Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, αποτελούν το «Ευαγγέλιο». Οι ιστορικές, αντικειμενικές πράξεις του Χριστού ενανθρωπισμένου με την δική μας ανθρώπινη φύση, συνιστούν τα καλά νέα της σωτηρίας!
Συνιστούν αυτά που έχει κάνει ο Θεός για ολόκληρη την ανθρωπότητα ανεξάρτητα από οτιδήποτε έχουμε κάνει εμείς για να την κερδίσουμε, να τη δικαιούμαστε ή να την αξίζουμε, αλλά μόνο και μόνο «εξαιτίας της πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε» (Προς Εφεσίους 2:4-6).
Διάβασε επίσης:
Μόνο οι Χριστιανοί θα σωθούνε;
Nα μη θυμάστε τα προγενέστερα, και μη συλλoγίζεστε τα παλιά
