Τι θα γινόταν αν θα μπορούσαμε να είμαστε μια ενισχυμένη εκδοχή του εαυτού μας… μισό λεπτό… μια ενισχυμένη εκδοχή του εαυτού μας με όλα τα καλά και εκπληκτικά χαρακτηριστικά μας διευρυμένα και όλα τα άσχημα διαγραμμένα;

Αυτό ακριβώς επιθυμεί ο Θεός για όλους μας!

Η πρώτη σκέψη που περνάει  από το νου μας όταν συλλογιζόμαστε πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε πλήρως σε αυτό το σημείο είναι:  Μα ΠΩΣ;

Μεταμορφώνουσα αγάπη (Α’)

Στο βιβλίο του προφήτη Ιερεμία διαβάζουμε μια απίθανη, ωστόσο μεταμορφώνουσα και αληθινή, δήλωση του Θεού: «σε αγάπησα με αιώνια αγάπη· γι’ αυτό σε έλκυσα με έλεος» (Ιερεμίας 31:3).

Αρχικά, παρατηρούμε ότι το αντικείμενο της αγάπης του Θεού είμαστε εμείς, έτσι ακριβώς όπως είμαστε.

Παρατηρούμε επίσης ότι ο Θεός επιδιώκει να μας επανασυνδέσει με Εκείνον ενώ ταυτόχρονα σέβεται την ελευθερία μας, ελκύοντας μας και όχι εξαναγκάζοντάς μας.

Αυτό σημαίνει ότι το άτομο που είμαστε παραμένει ακέραιο καθώς υφίσταται αυτή τη μεταμορφώνουσα διαδικασία.

Η ατομικότητά μας έχει άπειρη σημασία για τον Θεό.

Ο Θεός δεν θέλει να ελέγχει τα πάντα σχετικά με μας, δεν είναι ένας δικτάτορας.  Δεν επιθυμεί να αφαιρέσει την προσωπικότητά μας και να μας μετατρέψει σε σκλάβους ή σε ένα μηχάνημα.

Όπως είμαι

Ο Θεός που μας αποκαλύπτουν τα ιερά κείμενα της Αγίας Γραφής φαίνεται να είναι ενθουσιασμένος με το πόσο μοναδικός, όμορφος και αξιοθαύμαστος είναι ο καθένας από μας.

«Σίγουρα δεν είναι όλα αξιοθαύμαστα για μένα και σίγουρα έχω κάποια απολύτως άσχημα χαρακτηριστικά» θα πούμε. Ναι, το γνωρίζει και αυτό.

Δεν Του αρέσουν βέβαια οι συμπεριφορές μας που παραβιάζουν τους άλλους ή προκαλούν κακό.

Υπάρχει, όμως, ένας πολύ καλός λόγος που δεν Του αρέσουν αυτά τα πράγματα. Δεν του αρέσουν οι συμπεριφορές αυτές, επειδή δεν μπορεί να Του αρέσει κάτι το οποίο μας βλάπτει.

Έτσι, σκοπός Του είναι να «διαγράψει» όλα τα άσχημα πράγματα από τη ζωή μας για να μπορούμε να εξελιχθούμε στο καλύτερο δυνατόν εαυτό μας.

Πόσο με αγαπά;

Στα μάτια του Θεού ο καθένας μας έχει τόσο μεγάλη αξία, που ο Θεός είναι πρόθυμος να υπομείνει αμέτρητα βάσανα για να επανενωθεί μαζί του (Κατά Ιωάννην 3:16, 17:23).

Διαβάζοντας την Αγία Γραφή ανακαλύπτουμε ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για να μεταμορφώσει τη ζωή μας, ακριβώς επειδή στα μάτια Του έχουμε υπέρτατη αξία.

Ο Ιησούς Χριστός περιέγραψε τη μεταμόρφωση αυτή αναφορικά με την εμπειρία της αναγέννησης.

Στο Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννη κεφάλαιο 3 διαβάζουμε για τη συζήτηση του Χριστού με έναν άντρα ονομαζόμενο Νικόδημο. Μια συζήτηση που αφορά όλους όσους θέλουν βρεθούν στην αιώνια βασιλεία του Θεού.

Κάθε ένας από εμάς πρέπει να αναγεννηθεί, εξήγησε ο Ιησούς. Αυτό ακούγεται αρκετά βαρύ και  περίεργο, αν το πάρουμε κυριολεκτικά.

Το ίδιο ακριβώς σκέφτηκε και τότε ο Νικόδημος. Ο Χριστός, όμως, εννοούσε κάτι πιο βαθύ από τη σωματική αναγέννηση. Μιλούσε για μια εμπειρική αναγέννηση των σχέσεων, του νου, της καρδιάς, των κινήτρων και της θέλησης.

Η αναγέννηση

Αρχικά, το να αναγεννηθείς υπονοεί ότι ξεκινάς από την αρχή.

Ξεκινάς από το σημείο της αθωότητας, πριν ακόμα συσσωρευθεί όλη η αρνητική νοητική, συναισθηματική και ηθική βλάβη που κουβαλάμε μέσα μας και προτού όλη αυτή η βλάβη μας ωθήσει σε σημεία ανασφάλειας, προσποίησης, θυμού, απληστίας, λαγνείας και ενοχής.

Είναι προφανές, ωστόσο, ότι κανένας από μας δεν μπορεί να γυρίσει σε αυτό το σημείο της αθωότητας. Επίσης, ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν μπορούμε να διαγράψουμε καμία από τις αρνητικές νοητικές, συναισθηματικές και ηθικές εμπειρίες που κουβαλάμε μέσα μας.

Οπότε;

Η αναγέννηση για την οποία μιλάει ο Χριστός  έχει να κάνει με την αναθεώρηση της κοσμοθεωρίας μας.  Πιο συγκεκριμένα, έχει να κάνει με την αναθεώρηση των θεμελιωδών σχέσεων στη ζωή μας.

Ουσιαστικά, ο Θεός μας καλεί να ξαναγυρίσουμε στο σημείο που είμαστε τόσο εκτεθειμένοι και ευάλωτοι όσο είναι ένα νεογέννητο.

Έπειτα, μας συναντά στο σημείο αυτό για να μας βοηθήσει να δούμε ότι ως Ουράνιος Πατέρας ποθεί να μας προστατέψει και να μας παρέχει ό, τι έχουμε ανάγκη.

Στο Κατά Ιωάννην 3:16 ο Χριστός αποκαλύπτει πως η κινητήρια δύναμη του Θεού είναι η αγάπη και όχι η καταδίκη.

Από αυτή την οπτική  η αναγέννηση του κάθε ανθρώπου είναι μια συνειδητή αναγνώριση ότι ο Θεός δεν χρησιμοποιεί χειριστικές τακτικές που αποσκοπούν στη υποταγή και υποδούλωση.

Η αναγέννηση, επομένως, είναι:

  • Η αναγνώριση ότι ο Θεός μας αγαπά και μας αποδέχεται επειδή είμαστε δικοί του και όχι επειδή καταφέραμε να είμαστε καλοί.
  • Η άνευ όρων αγάπη και αποδοχή του Θεού που δημιουργεί μέσα στη ψυχή μας  ένα πανίσχυρο συναίσθημα ασφάλειας, το οποίο διαλύει κάθε φόβο.
  • Η εθελοντική ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού, βαδίζοντας με ασφάλεια στην απεριόριστη αγάπη και αποδοχή Του.

Μεταμορφώνουσα αγάπη  (Β’)

Η εμπειρία της αναγέννησης μας αποκαλύπτει πως ο Θεός μας αγαπά και δεν παρακρατά την αγάπη Του από μας ποτέ και για κανένα λόγο (Κατά Ματθαίου 5:45, Προς Ρωμαίους 5:8).

Η επίγνωση αυτή δημιουργεί μέσα μας συναισθηματική ασφάλεια, η οποία στη συνέχεια μας ελευθερώνει από κάθε είδους τύψεις, ενοχές και φοβίες.

Πορεύοντας στην εμπειρία αυτή είμαστε  «ριζωμένοι και θεμελιωμένοι με αγάπη» ώστε «να καταλάβετε μαζί με όλους τούς αγίους, ποιο είναι το πλάτος και το μήκος, και το βάθος και το ύψος· και να γνωρίσετε την αγάπη τού Xριστού, που υπερβαίνει κάθε γνώση, για να γίνετε πλήρεις με ολόκληρο το πλήρωμα του Θεού» (Προς Εφεσίους 3:17-19).

Η ασφάλεια που νιώθουμε όταν βιώνουμε την αγάπη και την αποδοχή του Θεού ενισχύει όλα εκπληκτικά ατομικά χαρακτηριστικά και χαρίσματα που έχουμε. Ταυτοχρόνως, μας απαλλάσσει/θεραπεύει επίσης απ’ όλα τα «βάρη» που έχουμε συσσωρέψει.

Η εμπειρία αυτή μας μεταμορφώνει. Μας μετατρέπει σε μια βέλτιστη εκδοχή του εαυτού μας.

Διάβασε επίσης:

Αιτία και Αποτέλεσμα

Γιατί ο Θεός επιτρέπει το κακό

Η σημασία του ονόματος