Ζωή στη Νέα Γη

Με τι θα μοιάζει η ζωή επάνω στη νέα γη;

Βασιλεύοντας με το Θεό και το Χριστό. Ο Θεός θα συμπεριλάβει τους λυτρωμένους στις υποθέσεις της βασιλείας Του. «Ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει εισθαι εν αυτή [τη πόλει], και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν … Και θέλουσι βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ. κβ΄3-5, ε΄10).

Δε γνωρίζουμε την έκταση της ευθύνης τους. Αλλά με βεβαιότητα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σαν ένα σπουδαίο μέρος του ρόλου τους στη βασιλεία, οι λυτρωμένοι θα χρησιμοποιηθούν ως πρέσβεις του Χριστού για το σύμπαν, δίνοντας τη μαρτυρία της εμπειρίας τους για την αγάπη του Θεού. Η μέγιστη χαρά τους θα είναι να δοξάζουν το Θεό.

Φυσικές Δραστηριότητες στη Νέα Γη. Η ζωή στη νέα γη θα είναι μια πρόκληση από τις πιο φιλόδοξες για την αιωνιότητα. Η ματιά στην ποικιλία των δραστηριοτήτων οι οποίες είναι διαθέσιμες στους λυτρωμένους, διεγείρει την όρεξή μας, αλλά δεν καθορίζει όρια δυνατοτήτων.

Ήδη έχουμε δει τις βιβλικές υποσχέσεις ότι οι λυτρωμένοι «θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει» (Ησ. ξε΄21). Η ανέγερση προϋποθέτει σχεδιασμό, κατασκευή, επίπλωση καθώς και τη δυνατότητα μετατροπής ή ανοικοδόμησης. Και από τη λέξη «κατοικήσει» μπορούμε να φαντασθούμε ένα ολόκληρο φάσμα δραστηριοτήτων σχετικά με την καθημερινή ζωή.

Το βαθύτερο κίνητρο ολόκληρης της ύπαρξης στη νέα γη είναι η αποκατάσταση εκείνων που ο Θεός είχε σχεδιάσει κατά τη δημιουργία Του. Στην Εδέμ ο Θεός έδωσε στο πρώτο ζευγάρι έναν κήπο «να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν» (Γέν. β΄15). Εάν, όπως ο προφήτης Ησαΐας λέει, στη νέα γη θα φυτεύουν αμπελώνες, γιατί όχι και λαχανόκηπους και αγρούς με δημητριακά; Εάν, όπως η Αποκάλυψη δείχνει, θα παίζουν άρπες, γιατί όχι και σάλπιγγες και άλλα όργανα; Σε τελική ανάλυση, ο Θεός ο ίδιος εμφύτευσε στην ανθρωπότητα τη δημιουργική παρόρμηση και την τοποθέτησε σε έναν κόσμο με απεριόριστες δυνατότητες (Γέν. α΄28-31).

Κοινωνική Ζωή στη Νέα Γη. Δε θα είναι μικρή η χαρά που θα νιώθουμε στις σχέσεις μας μέσα στην αιωνιότητα.

1. Φίλοι και οικογένεια. Θα αναγνωρίσουμε τους φίλους μας και την οικογένεια όταν θα δοξασθούμε και θα μεταμορφωθούμε στην εικόνα του Χριστού; Μετά την ανάσταση του Χριστού οι μαθητές Του δε δυσκολεύθηκαν να Τον αναγνωρίσουν. Η Μαρία αναγνώρισε τη φωνή Του (Ιωάν. κ΄11-16), ο μαθητής του ο Θωμάς τη φυσική εμφάνισή Του (Ιωάν. κ΄27,28), και οι μαθητές από την Εμμαούς τις ιδιομορφίες Του (Λουκά κδ΄30,31,35). Στη βασιλεία των ουρανών, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ θα φέρουν τα ατομικά ονόματα και την ταυτότητά τους (Ματθ. η΄11). Μπορούμε με βεβαιότητα να συμπεραίνουμε ότι στη νέα γη θα συνεχίζουμε τις σχέσεις μας με εκείνους που γνωρίζουμε και αγαπούμε τώρα.

Πραγματικά, οι σχέσεις που θα απολαμβάνουμε εκεί – και όχι μόνο αυτές με την οικογένεια και τους εδώ φίλους μας – είναι που καθιστά τον ουρανό μια ελπίδα μας. Τα πολλά υλικά ευεργετήματά του θα φαίνονται τίποτε σε σύγκριση με τις αιώνιες αξίες των σχέσεων με το Θεό Πατέρα, με το Σωτήρα μας, με το Άγιο Πνεύμα, με τους αγγέλους, με τους αγίους από κάθε φυλή, γλώσσα, έθνος και λαό, και με τις οικογένειές μας. Όχι πια θρυμματισμένες προσωπικότητες, διασπασμένες οικογένειες, ή αναστατωμένες κοινωνίες. Η πληρότητα και η υγεία θα είναι παγκόσμιες. Η φυσική και η διανοητική ακεραιότητα θα κάνει τον ουρανό και την αιωνιότητα μια πλήρη εκπλήρωση.

Τα αισθήματα της αγάπης και της συμπάθειας, φυτεμένα στην ψυχή από τον ίδιο το Θεό, θα βρουν εκεί την πιο γλυκιά και ειλικρινή εξάσκηση. Η αγνή επικοινωνία με άγιες υπάρξεις, η αρμονική συναναστροφή με τους μακάριους αγγέλους και με τους πιστούς όλων των αιώνων, οι οποίοι έπλυναν και λεύκαναν τις στολές τους με το αίμα του Αρνίου, οι ιεροί δεσμοί που συνδέουν «πατριάς εν ουρανοίς και επί γης» (Εφεσ. γ΄15), αυτά τα πράγματα συντελούν στη σύσταση της ευτυχίας των λυτρωμένων.

2. Γάμος: Μερικοί στην εποχή του Χριστού αναφέρθηκαν στην περίπτωση μιας γυναίκας η οποία επανειλημμένως χήρεψε και πανδρεύθηκε στο σύνολο επτά άνδρες. Του ρώτησαν τίνος γυναίκα θα είναι αυτή μετά την ανάσταση. Δε χρειάζεται και πολλή φαντασία για να δει κανείς τις ατέλειωτες περιπλοκές που θα εισέρχονταν, αν οι σχέσεις του γάμου στη γη αυτή ανανεώνονταν στη νέα γη. Η απάντηση του Χριστού αποκαλύπτει τη θεία σοφία: «Εν τη αναστάσει ούτε νυμφεύονται, ούτε νυμφεύουσιν, αλλ΄είναι ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ» (Ματθ. κβ΄29,30).

Τότε οι λυτρωμένοι θα στερηθούν από τα ευεργετήματα τα οποία τώρα είναι συνδεδεμένα με το γάμο; Στη νέα γη οι λυτρωμένοι δε θα στερούνται από οτιδήποτε το καλό! Ο Θεός υποσχέθηκε ότι «δεν θέλει στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία» (Ψαλμ. πδ΄11). Αν αυτό ισχύει στη σημερινή ζωή, πόσο πιο πολύ θα ισχύει στη μέλλουσα!

Η πεμπτουσία του γάμου είναι η αγάπη. Η συγκεφαλαίωση της χαράς είναι στην έκφραση της αγάπης. Η Αγία Γραφή λέει: «Ο Θεός είναι αγάπη», και «χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου, τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου» (ΑΊωάν. δ΄8, Ψαλμ. ις΄11). Στη νέα γη από κανέναν δε θα λείπει η αγάπη, η χαρά, η τερπνότητα. Κανένας δε θα αισθάνεται μόνος, κενός, ή στερημένος αγάπης.

Μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο στοργικός Δημιουργός που σχεδίασε το γάμο για να φέρει ευτυχία στον παρόντα αυτόν κόσμο, θα έχει κάτι καλύτερο για τον μέλλοντα – κάτι που θα είναι ανώτερο από το γάμο όπως το γνωρίζουμε τώρα, όπως ο νέος κόσμος θα είναι ανώτερος από το σημερινό.