«Δεν Θέλει Υπάρχει Πλέον …»
Κάθε Κακό Ξεριζώθηκε. Μερικές από τις υποσχέσεις τις πιο προσφιλείς για τη νέα γη, αφορούν σε τιδε θα υπάρχει εκεί. «Ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον, διότι τα πρώτα παρήλθον» (Αποκ. κα΄4).
Όλα αυτά τα κακά θα εξαφανισθούν για πάντα, επειδή ο Θεός θα ξεριζώσει κάθε μορφή αμαρτίας, την αιτία όλων των κακών. Η Αγία Γραφή αναφέρει το δένδρο της ζωής ως ένα μέρος της νέας γης, αλλά ούτε μια φορά περιλαμβάνει και το δένδρο «της γνώσεως του καλού και του κακού», ή οποιαδήποτε άλλη πηγή πειρασμού. Στην καλή αυτή γη ο άνθρωπος δε θα έχει να αγωνισθεί ποτέ κατά του κόσμου, της σάρκας ή του κακού.
Η εγγύηση ότι η νέα γη θα παραμείνει «νέα» παρά την εισροή μεταναστών από έναν παλαιό Πλανήτη Γη μολυσμένο από την αμαρτία είναι το γεγονός ότι ο Θεός θα αποκλείσει όλους όσοι είναι «δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί και φονείς και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτραι και πάντες οι ψεύσται» (Αποκ. κα΄8, κβ΄15). Πρέπει να το κάνει, επειδή όπου εισέρχεται η αμαρτία, προκαλεί καταστροφή.
Κάθε ίχνος της κατάρας εξαφανίζεται. Μια μόνο υπενθύμιση παραμένει: Ο Λυτρωτής μας θα φέρει για πάντα τα ίχνη του σταυρικού Του θανάτου. Στο πληγωμένο Του κεφάλι, στο πλευρό, στα χέρια και στα πόδια Του έχουν αποτυπωθεί τα ανεξίτηλα σημάδια του απάνθρωπου έργου της αμαρτίας. Παρατηρώντας το Χριστό μέσα στην ανταύγεια της δόξας Του, ο προφήτης καταχωρεί: «Ακτίνες εξήρχοντο εκ της χειρός αυτού, και εκεί ήτο ο κρυψών της ισχύος αυτού» (Αββ. γ΄4). Στο κύλισμα της αιωνιότητας, οι πληγές του Γολγοθά θα υπενθυμίζουν τη δόξα Του και θα διακηρύττουν τη δύναμή Του.
Δεν Θέλει Είσθαι Μνήμη των Προτέρων. Στη νέα γη ο προφήτης Ησαΐας λέει: «Δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων, ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν» (Ησ. ξε΄17). Με την ανάγνωση των συμφραζομένων αποδεικνύεται ότι οι λυτρωμένοι θα ξεχάσουν τα βάσανα της παλιάς ζωής (Ησ. ξε΄16). Δε θα ξεχάσουν τα καλά πράγματα που ο Θεός έκανε, την άφθονη χάρη με την οποία τους έσωσε, ειδεμή ολόκληρη αυτή η πάλη για την αμαρτία θα ήταν μάταιη. Η ίδια η εμπειρία των αγίων για τη σωτήρια χάρη του Χριστού είναι το ουσιώδες της μαρτυρίας τους μέσα στην αιωνιότητα.
Επιπροσθέτως, η ιστορία της αμαρτίας αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο της βεβαιότητας ότι «θλίψις δεν θέλει επέλθει εκ νέου» (Ναούμ α΄9). Σκέψεις των θλιβερών αποτελεσμάτων που η αμαρτία προκάλεσε, θα χρησιμεύσουν σαν ένα αιώνιο προληπτικό, ώστε κανείς να μην έχει τον πειρασμό να εκλέξει πάλι το μονοπάτι της αυτοκτονίας. Αλλά, ενώ τα γεγονότα του παρελθόντος εξυπηρετούν ένα σημαντικό σκοπό, η ατμόσφαιρα του ουρανού καθαρίζει αυτές τις τρομερές μνήμες του πόνου. Η υπόσχεση είναι ότι οι μνήμες τους δε θα προκαλούν στους λυτρωμένους τύψεις, μεταμέλεια, απογοήτευση, πόνο, εκνευρισμό.
