Το Δημιουργικό Έργο του Θεού Συνεχίζεται
Ο Θεός Τελείωσε τη Δημιουργία Του; Η αφήγηση της Δημιουργίας τελειώνει με τη δήλωση: «Και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γη, και πάσα η στρατιά αυτών» (Γέν. β΄1). Η Καινή Διαθήκη βεβαιώνει ότι «τα έργα αυτού ετελείωσαν από καταβολής κόσμου» (Εβρ. δ΄3). Αυτό σημαίνει ότι η δημιουργική ενέργεια του Χριστού δεν είναι πια σε λειτουργία; Κάθε άλλο. Ο δημιουργικός λόγος ενεργεί με διάφορους τρόπους.
1. Ο Χριστός και ο δημιουργικός λόγος Του. Τέσσερες χιλιάδες χρόνια μετά τη Δημιουργία, ένας εκατόνταρχος είπε στο Χριστό: «Μόνον ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθή ο δούλος μου» (Ματθ. η΄8). Όπως έκανε στη Δημιουργία, ο Ιησούς μίλησε, και ο δούλος θεραπεύθηκε. Μέσα από την επίγεια διακονία του Χριστού η ίδια δημιουργική ενέργεια που έδωσε ζωή στο άψυχο σώμα του Αδάμ, ανέστησε νεκρούς και έδωσε νέα ζωή στους βασανισμένους που ζήτησαν τη βοήθειά Του.
2. Ο δημιουργικός λόγος σήμερα. Ούτε αυτός ο κόσμος, ούτε το σύμπαν μπορούν να ενεργήσουν με κάποια δική τους εσωτερική δύναμη. Ο Θεός που δημιούργησε όλα, τα διαφυλάττει και τα συντηρεί. Ο ψαλμωδός για τον Κύριο λέει: «Τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας, τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γην, τον αναδίδοντα χόρτον επί των ορέων, τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων οίτινες κράζουσι» (Ψαλμ. ρμζ΄8,9, Ιώβ κς΄7-14). Αυτός κρατάει τα πάντα με το λόγο Του, «και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού» (Κολ. α΄17, Εβρ. α΄3).
Εξαρτόμαστε από το Θεό για τη λειτουργία του κάθε κυττάρου στο σώμα μας. Κάθε αναπνοή, κάθε χτύπος της καρδιάς, κάθε ανοιγοκλείσιμο του ματιού μιλάει για τη φροντίδα του στοργικού Δημιουργού. «Εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν» (Πράξ. ιζ΄28).
Η δημιουργική δύναμη του Θεού δεν εκδηλώθηκε μόνο στη Δημιουργία, αλλά και στη λύτρωση και στην αποκατάσταση. Ο Θεός αναδημιουργεί τις καρδιές (Ησ. μδ΄21-28, Ψαλμ. να΄10). Ο Απόστολος Παύλος είπε: «Αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά» (Εφεσ. β΄10). «Εάν τις είναι εν Χριστώ, είναι νέον κτίσμα» (Β΄Κορ. ε΄17). Ο Θεός που εκτόξευσε τους γαλαξίες στο σύμπαν, χρησιμοποιεί την ίδια δύναμη για να αναδημιουργήσει τον πιο εκφυλισμένο αμαρτωλό κατά την εικόνα Του.
Αυτή η δύναμη που λυτρώνει και αποκαθιστά, δεν περιορίζεται μόνο στην αλλαγή της ανθρώπινης ζωής. Η ίδια δύναμη η οποία από την αρχή δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, μετά την τελική κρίση θα κάμει πάλι αυτά μια νέα, μεγαλειώδη δημιουργία, νέους ουρανούς και νέα γη (Ησ. ξε΄17-19, Αποκ. κα΄,κβ΄).
