Οι αναγνώστες αυτής της ιστοσελίδας, προφανώς έχουν αντιληφθεί, πως μερικά από αυτά που διάβασαν, δεν έρχονται σε απόλυτη συμφωνία με τις διδασκαλίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και μας ρωτάνε, ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των πιστεύω μας, και των πιστεύω των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Πριν εστιάσουμε στις διαφορές θα πρέπει πρώτα να επισημάνουμε πως παρόλο που υπάρχουν διαφοροποιήσεις όσον αφορά τα πιστεύω, όλων των διαφορετικών δογματικών αποχρώσεων, το να επικεντρωνόμαστε υπερβολικά σε αυτές τις διαφορές είναι κάτι που οδηγεί σε διάσπαση.

Αυτή η διαίρεση, ήδη παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό, μέσα στη Χριστιανική Εκκλησία. Το να παραμένουμε προσκολλημένοι στις διαφορές, είναι κάτι που μπορεί να αποκρύψει το γεγονός πως πολλά από τα πιστεύω μας, είναι κοινά.

Πιο συγκεκριμένα αποδεχόμαστε ολόκληρο το «Σύμβολο της Πίστεως», το γνωστό σε όλους μας «Πιστεύω» στο οποίο εμπερικλείονται όλες οι θεμελιώδεις και βασικές αλήθειες του Χριστιανισμού.

Κατ’ επέκταση λοιπόν πιστεύουμε στην Αγία Τριάδα, στη Σταυρική θυσία του Χριστού για τις αμαρτίες μας, στην αιώνια ζωή η οποία χαρίζεται ελεύθερα ως δώρο σε όλους όσους πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, και σε πολλές άλλες κοινές διδαχές.

Εν τούτοις υπάρχουν και αρκετές σημαντικές διαφορές.

Πιστεύουμε:

  • Πιστεύουμε πως η εξουσία για την αποσαφήνιση της Αλήθειας έχει δοθεί από το Θεό μέσω της Αγίας Γραφής, το Ζωντανό του Λόγο. Σεβόμαστε την εκκλησιαστική (ιερά) παράδοση, όταν αυτή δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με την Αγία Γραφή, θεωρούμε όμως ότι δεν έχει την ίδια εξουσία. Έτσι για κάθε πνευματικό ερώτημα ή κάθε άλλο ζήτημα, καταφεύγουμε στη μελέτη του Λόγου του Θεού.

  • Πιστεύουμε πως η Παλαιά μαζί με την Καινή Διαθήκη αποτελούν τον αυθεντικό Λόγο του Θεού και είναι και οι δύο σημαντικές για τους σημερινούς Χριστιανούς.

  • Πιστεύουμε πως είμαστε σωσμένοι διότι ο Ιησούς πέθανε για να πληρώσει την ποινή για τις αμαρτίες μας. Έτσι, το δικαίωμα στη σωτηρία, αποτελεί ένα αποκλειστικό δώρο Χάρης και Αγάπης του Θεού, στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει καμία συμμετοχή. Η θυσία αυτή συνιστά τη μόνη λύση στο πρόβλημα της αμαρτίας. Συνεπώς δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να εξομολογούμαστε σε έναν ιερέα, να ανάβουμε κεριά, να κάνουμε «τάματα», να φιλάμε ή να προσκυνούμε εικόνες – αγάλματα – λείψανα. Ακόμη δεν πιστεύουμε πως πρέπει να κάνουμε κάποια καλή πράξη ή κάποιο έργο μετανοίας ώστε να κερδίσουμε την εύνοια του Θεού. Οι καλές πράξεις, ακόμα και η ίδια η υπακοή μας σε Αυτόν αποτελεί την ανταπόκρισή μας στην σωτηρία Του και όχι την προϋπόθεση για να σωθούμε.

  • Αποδίδουμε λατρεία και προσκύνηση αποκλειστικά στον Θεό. Όταν λατρεύουμε τον Θεό, απευθύνουμε την λατρεία και την προσκύνηση μας αποκλειστικά προς τον Θεό Πατέρα, τον Θεό Υιό και τον Θεό Άγιο Πνεύμα. Κανένα δημιούργημα δεν πρέπει να λαμβάνει λατρεία ή προσκύνηση, συμπεριλαμβανομένων των αγίων και των αγγέλων.

  • Πιστεύουμε πως υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να λατρεύει κανείς το Θεό, εκτός από τη Βυζαντινή τελετουργία και υμνωδία. Θεωρούμε πως είναι λογικό και δόκιμο η λατρεία να γίνεται σε απλή γλώσσα, κατά τη διάρκεια της υμνωδίας να συμμετέχουν όλοι οι πιστοί και να κατέχει κεντρική θέση το κήρυγμα μέσα από την Αγία Γραφή.

  • Πιστεύουμε ότι οι Δέκα Εντολές ισχύουν ακόμα, και ότι θα πρέπει να τηρούνται από τους Χριστιανούς, συμπεριλαμβανομένης και της τέταρτης εντολής του Σαββάτου η οποία θα πρέπει να τηρείται αυτούσια και αναλλοίωτη όπως εξάλλου και κάθε άλλη εντολή.

  • Πιστεύουμε πως η βάπτιση αποτελεί μια δημόσια ομολογία πίστης στο Θεό, και σύμφωνα με αυτό επιδοκιμάζεται και ενδεικνύεται μόνο για ανθρώπους αρκετά ώριμους ώστε να κατανοούν τι πιστεύουν.

  • Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει κοιμούνται (στον τάφο τους) περιμένοντας την ανάσταση (σωματικά αλλά και ψυχικά). Δεν πιστεύουμε πως μπορούμε να επέμβουμε στην παρούσα κατάστασή τους ή στη μελλοντική τους κρίση μέσω διαφόρων προσευχών ή επιμνημόσυνων τελετών. Δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να επικοινωνήσουμε μαζί τους, ότι πρέπει να προσευχόμαστε σε αυτούς ή ότι αυτοί μπορούν να προσεύχονται για εμάς, ούτε ακόμη και οι «άγιοι».

  • Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, όλοι οι άνθρωποι που πιστεύουν και έχουν αναγεννηθεί είναι άγιοι, και όχι μόνο αυτοί που έζησαν άγιες ή θαυματουργικές ζωές. Εξ’ άλλου η ανακήρυξη ενός ανθρώπου σε «άγιο», ανάγεται στην εξουσία του Θεού και όχι των ανθρώπων.

  • Πιστεύουμε πως είναι λάθος να αποδίδουμε ένα θαύμα ή μία απάντηση προσευχής στην μητέρα του Χριστού ή σε κάποιον άλλο «άγιο». Τιμούμε την μητέρα του Χριστού ως ένα ιδιαίτερα ευλογημένο και επιλεγμένο πρόσωπο που είχε την αποστολή να γεννήσει και να αναθρέψει τον Σωτήρα μας, αλλά πιστεύουμε ότι τα θαύματα και οι απαντήσεις στις προσευχές μας προέρχονται μόνο από τον Θεό.

  • Αναγνωρίζουμε τις τελετές του Γάμου, της Βάπτισης και της Θείας Ευχαριστίας(Κοινωνίας), όμως ο Λόγος του Θεού δεν διδάσκει πως επιτελείται κάτι το «θαυματουργικό – μυστηριακό» κατά την τέλεσή τους. Τα υπόλοιπα «μυστήρια», της ειδικής Ιεροσύνης, του Ευχελαίου, του Χρίσματος και της Εξομολόγησης – σύμφωνα πάντα με την Αγία Γραφή – δεν τυγχάνουν αναγνώρισης ως μυστήρια, αλλά έχουν και μια εντελώς διαφορετική εφαρμογή από αυτή που τους αποδίδεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

  • Πιστεύουμε πως η εκκλησία μπορεί να κάνει λάθη. Η Ορθοδοξία διδάσκει πως επειδή η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, είναι αλάνθαστη. Όμως στην πραγματικότητα, το σώμα του Χριστού, δεν είναι απλά ένας οργανισμός ή κάποιο δόγμα, αλλά όλοι οι άνθρωποι που πιστεύουν, και όλοι τους μπορεί να κάνουν λάθη, σε ατομικό επίπεδο αλλά και συλλογικά ως σώμα.

Δεν πιστεύουμε:

  • Δεν πιστεύουμε στη λατρεία ή την προσκύνηση των εικόνων ή οποιουδήποτε ομοιώματος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως έχουμε αντίρρηση όσον αφορά την αισθητική και διδακτική τους χρήση. Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός όρισε από την Παλαιά Διαθήκη η λατρεία του να γίνεται χωρίς εικόνες – ομοιώματα, μία αρχή που βλέπουμε να συνεχίζεται στην εποχή της Καινής Διαθήκης, τόσο στην απουσία εικόνων στους πρωτοχριστιανικούς ναούς, όσο και στην έλλειψη σωματικής περιγραφής του ίδιου του Ιησού από τους Ευαγγελιστές.

  • Δεν δεχόμαστε την έννοια του Ιερέα, ως αξιωματούχου κάποιας εκκλησιαστικής ιεραρχίας και διαμεσολαβητή μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Αυτή τη θέση πλέον κατέχει μόνο ο Ιησούς Χριστός όπως ξεκάθαρα φαίνεται στην Αγία Γραφή. Πιστεύουμε πως όλοι οι αναγεννημένοι χριστιανοί αποτελούν «Βασίλειο Ιεράτευμα». Σε ορισμένους από αυτούς θα πρέπει να αποδίδονται κάποιοι λειτουργικοί ρόλοι, (ποιμένες, πρεσβύτεροι, διάκονοι) ώστε να αναλάβουν το έργο της καθοδήγησης και διδασκαλίας, εντός και εκτός της εκκλησίας.

  • Δεν πιστεύουμε ότι μέρη του σώματος ή αντικείμενα που ανήκαν σε “αγίους» θα πρέπει να λατρεύονται, να προσκυνόνται ή να θεωρούνται θαυματουργά.

  • Δεν πιστεύουμε πως οι Εκκλησιαστικοί υπεύθυνοι-λειτουργοί, θα πρέπει να παραμένουν άγαμοι ή να ζουν σε μοναστηριακές κοινότητες, απομακρυσμένοι από την κοινωνία. Πιστεύουμε πως οι εκκλησιαστικοί λειτουργοί θα πρέπει να ζουν μια φυσιολογική ζωή, να παντρεύονται, να κάνουν παιδιά και να συμμετέχουν στις καθημερινές κοινωνικές δραστηριότητες.

  • Δεν πιστεύουμε πως η Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα του Χριστού, πρέπει να αποτελεί ένα οργανισμό, όπως αυτό συμβαίνει με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κτλ. Αντιθέτως, κάθε ένας που πραγματικά και ειλικρινά πιστεύει στον Θεό, ανεξαρτήτως σε ποια δογματική απόχρωση ανήκει, είναι μέλος του σώματος του Χριστού.

  • Δεν πιστεύουμε πώς η Εκκλησία θα πρέπει να επηρεάζει ή να επηρεάζεται από την πολιτεία, ή να αναμειγνύεται με την πολιτική. Ούτε ο Ιησούς, ούτε κάποιος από τους Αποστόλους ενεπλάκησαν ποτέ στις πολιτικές υποθέσεις είτε του Εβραϊκού κράτους είτε της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

  • Δεν πιστεύουμε πως η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μοναδική αληθινή εκκλησία και πως όλες οι άλλες εκκλησίες είναι σχισματικές και αιρετικές.

Διάβασε επίσης:

Ποια είναι η αληθινή Εκκλησία;

Μόνο οι Χριστιανοί θα σωθούνε;

Είμαι Χριστιανός. Τι ακριβώς σημαίνει;