Κάποια στιγμή της ζωής του κάθε άνθρωπος βρίσκεται «χαμένος» στο πεδίο της πραγματικότητας, διαισθανόμενος ότι η ζωή σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από αυτό – από αυτό το κενό, από αυτό το ρήγμα, από αυτή την εξάρτηση, από αυτή την αποτυχημένη σχέση, από αυτό τον συνεχή πόνο…
Στην Αγία Γραφή βρίσκουμε την απάντηση στο προβληματισμό του εάν η ζωή μας είναι κάτι παραπάνω από έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης. Στα ιερά κείμενα του Λόγου του Θεού αποκαλύπτεται πως δημιουργηθήκαμε για μια ζωντανή σχέση αγάπης με τον Δημιουργό και Πατέρα μας.
Γιατί, τότε, η πραγματικότητα μας απέχει τόσο πολύ απ’ το αρχικό σχέδιο του Θεού για το ανθρώπινο γένος; Το πρόβλημα είναι ότι «απαλλοτριωθήκαμε» από τον Θεό εξαιτίας της «αμαρτίας» (Εφεσίους 4:18).Η Αγία Γραφή αναφέρει πως με την επιλογή μας να αποστασιοποιηθούμε από τον Θεό χτίσαμε ένα χώρισμα ανάμεσα σε μας και σε Aυτόν (Ησαΐας 59:2).
Το μονοπάτι προς τα… πίσω
Ο Θεός ποτέ δεν έπαψε την προσπάθεια Του να έχει ζωντανή σχέση αγάπης με τον κάθε έναν από μας, παρόλο που η ανθρωπότητα επέλεξε να απομακρυνθεί από τον Ουράνιο Πατέρα.
Για να μπορέσει να μας δείξει το δρόμο προς την συμφιλίωση ο Θεός μας έχει δώσει ένα είδος πνευματικού χάρτη, χαράζοντας τα βήματα του ταξιδιού και στα οποία καλούμαστε να βαδίσουμε για να είμαστε και πάλι μαζί Του.
Μας έχει δώσει αυτόν τον χάρτη με ένα μεγαλοφυές, απλό αλλά δυνατό, μάθημα που ονομάζεται «το αγιαστήριο» (Ψαλμός 77:13).
Ανάμεσά μας
Το βιωματικό μάθημα του αγιαστηρίου ξεκινά λίγο μετά την έξοδο του λαού του Ισραήλ από την γη της Αίγυπτου.
Κατά την περίοδο αυτή ο Θεός απέδειξε την πιστότητα Του προς τον λαό Του με ένα διαρκώς ορατό σημείο της παρουσίας Του, την προστασία από διάφορούς κινδύνους, όπως και με το ότι προμήθευε για τις ανάγκες του λαού που βρίσκονταν στην έρημο.
Κατά την περίοδο αυτή, για να αποκαλύψει στο λαό Του πλήρως τα σχέδια Του, ο Θεός έδωσε οδηγίες για την κατασκευή του αγιαστηρίου.
Πολύ σημαντική ήταν και η τοποθεσία του αγιαστηρίου. Ήταν να τοποθετηθεί στο κέντρο του χώρου κατασκήνωσης του λαού .
Από τον βορρά, τον νότο, την ανατολή και τη δύση, ο ψηλός λευκός λινός τοίχος γύρω από το αγιαστήριο ήταν ορατός σε όλους, υπενθυμίζοντας τη σοβαρή πραγματικότητα ότι η αμαρτία έχει βάλει χώρισμα μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού.
Ωστόσο, η τοποθεσία του αγιαστηρίου μετέδιδε και άλλο ένα εξίσου σημαντικό μήνυμα – την επιθυμία του Θεού να κατοικεί ανάμεσα μας (Έξοδος 29:46, Αποκάλυψη 21:3)
Ο Ιησούς Χριστός – η τέλεια εκπλήρωση των συμβολισμών του αγιαστηρίου
Σύμφωνα με τις Γραφές, το αγιαστήριο απεικονίζει ένα μονοπάτι (Ψαλμός 77:13) που οδηγεί πίσω στην παρουσία του Θεού.
Όχι βέβαια ένα κυριολεκτικό μονοπάτι, αλλά ένα βιωματικό ταξίδι στο οποίο προσκαλούμαστε να επιβιβαστούμε, βαδίζοντας από τη δική μας χαμένη, απαλλοτριωμένη κατάσταση προς τη συμφιλίωση με Τον Θεό και αποκατάσταση της σχέσης αγάπης μαζί Του.
Ο Χριστός αναφερόμενος στον εαυτό του λέει: «Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται προς τον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού» (Κατά Ιωάννην 14:6).
Περιγράφοντας το ταξίδι που έκανε από τον Πατέρα σε εμάς και πάλι πίσω, ο Χριστός λέει: «Εξήλθα από τον Πατέρα, και ήρθα στον κόσμο· πάλι αφήνω τον κόσμο, και πηγαίνω προς τον Πατέρα» (Κατά Ιωάννην 16:28).
Σχηματίζοντας μια νοητή εικόνα του ταξιδιού που απεικονίζεται από το αγιαστήριο, βλέπουμε ότι ο Χριστός ήρθε από τα Άγια των Αγίων στην απομακρυσμένη μας κατασκήνωσή εδώ στη γη.
Στη συνέχεια πήρε τον δρόμο της επιστροφής στα Άγια των Αγίων εκ μέρους μας, προσκαλώντας μας να Τον ακολουθήσουμε στο μονοπάτι που χάραξε για εμάς με τα εξής βήματα:
- να περάσουμε μέσα από το καταπέτασμα στην αυλή
- να αντικρύσουμε τον αφίλευτο θάνατό Του για εμάς στο θυσιαστήριο
- να περάσουμε στη συνέχεια στον νιπτήρα για τον ηθικό μας καθαρισμό
- να προχωρήσουμε στα Άγια για να λάβουμε τον άρτο της ζωής
- να βιώσουμε τη φωτεινή διακονία του Αγίου Πνεύματος μπροστά στην επτάφωτη λυχνία και να προσεγγίσιμε τον Θεό μέσω Εκείνου στην προσευχή
- τέλος, να εισέλθουμε στα Άγια των Αγίων για να χαραχτεί στην καρδιά μας ο νόμος της αγάπης.
Διάβασε επίσης:
Η ζωή, ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού
Μόνο οι Χριστιανοί θα σωθούνε;