Ο απόστολος Ιωάννης είδε «έναν άλλο άγγελο, και στάθηκε μπροστά από το θυσιαστήριο, κρατώντας ένα χρυσό θυμιατήρι· και του δόθηκαν πολλά θυμιάματα, για να τα προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων… Και ο άγγελος πήρε το θυμιατήρι και το γέμισε από τη φωτιά του θυσιαστηρίου, και την έριξε στη γη» (Αποκάλυψη 8:3-5). Το εδάφιο αυτό βρίσκεται μόλις μετά από το σφράγισμα των 144.000 και μόλις πριν από την αρχή των επτά σαλπιγγών.

Ο απόστολος Ιωάννης προηγουμένως είχε δει τέσσερις αγγέλους «που κρατούσαν τους τέσσερις ανέμους της γης» (Αποκάλυψη 7:1). Οι τέσσερις άνεμοι συμβολίζουν τις καταστροφές και το χάος που θα επιτραπεί στον Σατανά να προκαλέσει κατά τη Μεγάλη Θλίψη, αλλά αυτό δεν θα συμβεί μέχρι να σφραγιστούν οι 144.000 στα μέτωπα τους (Αποκάλυψη 7:3).

Το θυμιατήρι – σύμβολο θεϊκής  προστασίας

Το χρυσό θυμιατήρι είναι, όπως και οι τέσσερις άγγελοι, ένα σύμβολο θεϊκής προστασίας.  Στη λειτουργία του αγιαστηρίου της Παλαιάς Διαθήκης ο αρχιερέας την Ημέρα του Εξιλασμού έπαιρνε ένα θυμιατήρι μαζί του όταν έμπαινε στα Αγία των Αγίων.

Από το θυμιατήρι ανέδιδε ένα νεφέλωμα καπνού προστατεύοντάς τον από άμεση επαφή με την δόξα του Θεού «για να μην πεθάνει» (Λευιτικό 16:12,13). Συνεπώς το θυμιατήρι ήταν ένα όργανο διαμεσολαβητικής προστασίας.

Το θυμιατήρι ως σύμβολο προστασίας το βρίσκουμε και στην ιστορία της επανάστασης των Κόρε, Δαθάν και Αβειρών κατά την περίοδο της περιπλάνησης των παιδιών του Ισραήλ στην έρημο. Αυτοί οι τρεις άνδρες είχαν αμφισβητίσει την εξουσία του Μωυσή, και πολλοί από τον λαό τους ακολούθησαν.

Το αποτέλεσμα της επανάστασής τους ήταν να εμφανιστεί μια θανάσιμη αρρώστια στο στρατόπεδο. Τότε «ο Μωυσής είπε στον Ααρών: Πάρε το θυμιατήριο, και βάλε σ’ αυτό φωτιά από το θυσιαστήριο, και βάλε επάνω θυμίαμα, και πήγαινε γρήγορα στη συναγωγή, και κάνε εξιλέωση για αυτούς· επειδή, βγήκε οργή από τον Κύριο· η πληγή άρχισε. Και ο Ααρών πήρε το θυμιατήριο, όπως είπε ο Μωυσής, και έτρεξε στο μέσον της συναγωγής… Και στάθηκε ανάμεσα σ’ εκείνους που πέθαναν και στους ζωντανούς, και η θραύση σταμάτησε» (Αριθμοί 16:44-48).

Από τα παραπάνω παραδείγματα συμπερένουμε ότι το θυμιατήρι συμβολίζει τη μεσιτεία του Ιησού Χριστού η οποία προστατεύει τους αμαρτωλούς από την καταστροφή που αξίζουν, καταστροφή που ο Σατανάς θέλει να προκαλέσει.

Η προστασία των 144.000 και του μεγάλου πλήθους κατά την Μεγάλη Θλίψη

Μέσα στο πλαίσιο της Μεγάλης Διαμάχης ο Θεός έχει «συμφωνήσει» να επιτρέψει στον Σατανά, για μια μικρή περίοδο χρόνου (την Μεγάλη Θλίψη), να προκαλέσει χάος και καταστροφή. Επίσης, κατά την χρονική διάρκεια αυτή ο Σατανάς θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι οι αγγελιοφόροι του Θεού, οι 144.000, δεν θα παραμείνουν σε Αυτόν.

Οι 144.000 θα συνεχίσουν να έχουν την προστασία του Θεού, αλλά ο Σατανάς θα έχει πλήρη πρόσβαση σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο και θα προσπαθήσει να αποτρέψει το «Μεγάλο πλήθος» από το να βγει από τη Βαβυλώνα και να ενωθεί με τους 144.000 στο «στρατόπεδο του Θεού».

Οι προσπάθειές του Σατανά θα ξεκινήσουν με την υποκίνηση ενός παγκόσμιου πολέμου, ο οποίος απεικονίζεται στις επτά σάλπιγγες.  Ο πόλεμος θα ξεσπάσει όταν οι τέσσερις άγγελοι αφήσουν τους τέσσερις ανέμους, ένα συμβολισμός παράλληλος με τον συμβολισμό του ριξίματος του θυμιατηριού.

Αντίθετα με την άποψη πολλών μελετητών, το ρίξιμο του θυμιατηριού δεν έχει συμβεί κάποτε στο παρελθόν, ούτε σηματοδοτεί το «κλείσιμο της θύρας της χάριτος».

Δεν σημαίνει ότι ο Χριστός δεν θα μεσιτεύει πια για τα παιδιά του, αλλά σηματοδοτεί την αρχή της Μεγάλης Θλίψης.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και αποδεικτικά χώρια από την Αγία Γραφή διάβασε το κεφάλαιο 8 του Βιβλίου.