ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

21:9-21 Η ΑΓΙΑ ΠΟΛΗ

“Και ήρθε σε μένα ένας από τους επτά αγγέλους, που είχαν τις επτά φιάλες, που ήσαν γεμάτες από τις επτά τελευταίες πληγές, και μίλησε μαζί μου, λέγοντας: Έλα, θα σου δείξω τη νύφη, τη γυναίκα του Αρνίου. Και σε πνευματική έκσταση με έφερε επάνω σε ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε τη μεγάλη πόλη, την άγια Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό, από τον Θεό, η οποία είχε τη δόξα του Θεού· και η λαμπρότητα της ήταν όμοια με πολύτιμη πέτρα, σαν πέτρα ίασπη, που κρυσταλλίζει” Αποκάλυψη 21:9-11 . Η λεπτομερής περιγραφή της Νέας Ιερουσαλήμ υπογραμμίζει ξανά την πραγματικότητα της Βασιλείας του Θεού. Δεν υπάρχει κάτι στην περιγραφή που να στηρίζει τις ιδιαίτερα συμβολικές ερμηνείες που συχνά αναφέρονται. Επιπλέον το γεγονός ότι το αντίστοιχο τμήμα στο χιαστό ρητορικό σχήμα, η Εκκλησία στη γη (κεφάλαιο 2 και 3), είναι κυριολεκτικό και περιγραφικό υποδηλώνει ότι και αυτή η ενότητα είναι επίσης κυριολεκτική.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί ο Ιωάννης είναι το φως που έλαμψε από την πόλη που ήταν “όμοια με πολύτιμη πέτρα, σαν πέτρα ίασπη, που κρυσταλλίζει” . Δεν υπάρχει πλήρης συμφωνία μεταξύ των μελετητών ως προς το ποιες πολύτιμες πέτρες αναφέρονται εδώ ή στις πολύτιμες πέτρες των δώδεκα θεμελίων της πόλης (εδ. 19 και 20). Όπως και να έχει, ο “ίασπης” σήμερα δεν “κρυσταλλίζει” και έχει μια ποικιλία χρωμάτων. Στην πλειοψηφία τους, τα λεξικά της Αγίας Γραφής υποστηρίζουν ότι η μορφή που αναφέρεται εδώ είναι η πράσινη, που συνάδει με το γεγονός ότι ο Θεός στο θρόνο Του ήταν “όμοιος με πέτρα ιάσπη” και η λάμψη γύρω από τον θρόνο ήταν “όμοια με σμάραγδο” (δηλαδή πράσινο, Αποκάλυψη 4:3). Το συμπέρασμα που βγάζουμε είναι ότι όποιο και αν είναι το χρώμα, ολόκληρη η πόλη θα λάμπει με τη δόξα του Θεού.

“Και είχε μεγάλο και ψηλό τείχος· είχε και 12 πυλώνες, και στους πυλώνες 12 αγγέλους, κι επάνω γραμμένα ονόματα, που είναι των 12 φυλών των γιων του Ισραήλ. Προς ανατολάς, πυλώνες τρεις, προς βορρά, πυλώνες τρεις, προς νότο, πυλώνες τρεις, προς δυσμάς, πυλώνες τρεις” Αποκάλυψη 21:12,13.

Η μόνη άλλη περικοπή του βιβλίου της Αποκάλυψης που αναφέρεται στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ βρίσκεται στο έβδομο κεφάλαιο, στο σφράγισμα των 144.000. Εκεί είδαμε ότι οι φυλές δεν αντιπροσωπεύουν κυριολεκτικούς απογόνους των πατριαρχών, αλλά τον πνευματικό Ισραήλ και κάθε φυλή αντιπροσωπεύει έναν από τους διάφορους τύπους χαρακτήρων και προσωπικοτήτων (όπως περιγράφεται στη Γένεση κεφάλαιο 49) εκείνων που αποτελούν τον πνευματικό Ισραήλ. Η ασυνήθιστη παράθεση των φυλών στο έβδομο κεφάλαιο δεν συγκαταλέγει τον Δαν και τον Εφραΐμ, τις δυο φυλές που οδήγησαν τις υπόλοιπες στην ειδωλολατρία. Αυτό δείχνει ότι οι 144.000, που έχουν κληθεί να δώσουν το τελευταίο μήνυμα στον κόσμο, θα αποτελούνται από κάθε είδος ανθρώπων, εκτός εκείνων που έχουν λατρέψει άλλους θεούς (βλ. ενότητα 7:4-8 Οι Φυλές του Ισραήλ ).

Σε αυτή την περικοπή (Αποκάλυψη 21:12,13) δεν γίνεται σαφές αν η ίδια παράθεση ισχύει και για τους πυλώνες της Νέας Ιερουσαλήμ. Στην παράθεση των πυλώνων στον Ιεζεκιήλ 48:30-34, απαριθμούνται οι δώδεκα πατριάρχες (με τον Ιωσήφ αντί για τους δυο γιους του, τον Εφραΐμ και τον Μανασσή). Είναι προφανές ότι όλοι οι λυτρωμένοι θα έχουν πλήρη πρόσβαση στην πόλη· κάθε φυλή θα έχει τον καθορισμένο για εκείνη πυλώνα. Δεν υπάρχουν πυλώνες ‘δεύτερης’ κατηγορίας βασισμένες σε φυλετικές διακρίσεις, κοινωνικές τάξεις ή επιτεύγματα. Ακόμα και αν υπήρχε μια είσοδος για τους ‘υπηρέτες’ θα ήταν η πιο αξιοθαύμαστη, επειδή σύμφωνα με τα κριτήρια του Θεού “όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, ας είναι υπηρέτης σας” (Ματθαίον 20:26).

“Και το τείχος της πόλης είχε 12 θεμέλια, και μέσα σ’ αυτά τα ονόματα των 12 αποστόλων του Αρνίου. Κι αυτός που μιλούσε μαζί μου είχε ένα χρυσό καλάμι, για να μετρήσει την πόλη και τους πυλώνες της και το τείχος της. Και η πόλη είναι τετράγωνη, και το μάκρος της είναι τόσο όσο και το πλάτος· και μέτρησε την πόλη με το καλάμι, μέχρι 12.000 στάδια· το μάκρος και το πλάτος και το ύψος της είναι ίσα· και μέτρησε το τείχος της, 144 πήχες, σύμφωνα με το μέτρο του ανθρώπου, δηλαδή, του αγγέλου. Και η εσωτερική δομή του τείχους της ήταν ίασπης· και η πόλη ήταν από καθαρό χρυσάφι, όμοια με καθαρό γυαλί” (Αποκάλυψη 21:14-18). Η νέα πρωτεύουσα του σύμπαντος θα επισκιάσει οτιδήποτε άλλο έχει υπάρξει ποτέ στη γη. Για παράδειγμα, η πρωτεύουσα της Αμερικής, η Ουάσινγκτον, καλύπτει μια επιφάνεια 753 τ.χ. Η Νέα Ιερουσαλήμ όμως, θα καλύπτει μια επιφάνεια 193.000 ή 3.218.000 τ.χ. και τα τείχη της θα είναι 563 ή 2.253 χλμ. ψηλά.[1] Προφανώς εκεί θα υπάρχουν άλλου είδους μεταφορικά μέσα!

Το γεγονός ότι οι 12 απόστολοι έχουν τα ονόματά τους γραμμένα στα θεμέλια, δείχνει ότι η ύπαρξη της ουράνιας Βασιλείας βασίζεται στο έργο του ευαγγελίου, που ο Χριστός ανέθεσε στους αποστόλους πριν αναληφθεί: “Πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντας τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος” (Ματθαίον 28:19). Αυτό δεν σημαίνει ότι η Βασιλεία του Θεού εδραιώνεται μέσω ανθρώπινης προσπάθειας. Εδραιώνεται με τη θυσία του Ιησού Χριστού: “Άλλο θεμέλιο, δεν μπορεί να βάλει κανένας, παρά εκείνο που έχει τεθεί, το οποίο είναι ο Ιησούς Χριστός” (Α΄ Κορινθίους 3:11).

Ωστόσο, η Βασιλεία αποτελείται ουσιαστικά από τους πολίτες της και ο Θεός με τη σοφία Του έχει αφήσει στους μαθητές Του το προνόμιο και την ευθύνη, ως σκεύη εκλεκτά και όργανα του Αγίου Πνεύματος να οδηγούν ανθρώπους στον Χριστό: “Δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι του Θεού, που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός” (Εφεσίους 2:19,20). Γι’ αυτό ο Χριστός είπε στους μαθητές Του: “Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση” και “Τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε, θα έρθει το τέλος” (Μάρκον 16:15, Ματθαίον 24:14). Ακριβώς αυτό εννοούσε ο απόστολος Πέτρος όταν έγραψε: “Πρέπει να είστε εσείς σε άγια διαγωγή και ευσέβεια, προσμένοντας και σπεύδοντας στην παρουσία της ημέρας του Θεού” (Β΄ Πέτρου 3:12), δείχνοντας ότι μπορούμε να ‘επισπεύσουμε’ τη Δεύτερη Έλευση όταν δυναμικά μεταδίδουμε το ευαγγέλιο στον κόσμο. Αυτή είναι η αιτία που ο Χριστός συμβούλεψε τους μαθητές Του να προσεύχονται: “Ελθέτω η βασιλεία Σου” (Ματθαίον 6:10). Όλοι μας που περιμένουμε την ουράνια Βασιλεία, δυσαρεστημένοι από την παρούσα κατάσταση του κόσμου, της αμαρτίας και της λύπης, θα πρέπει να είμαστε όπως ο απόστολος Παύλος που είπε: “Είμαστε συνεργοί του Θεού. Εσείς είστε... οικοδομή του Θεού. Εγώ, σύμφωνα με τη χάρη του Θεού, που μου δόθηκε, σαν σοφός αρχιτέκτονας, έβαλα το θεμέλιο· άλλος, όμως, οικοδομεί επάνω σ’ αυτό” (Α΄ Κορινθίους 3:9,10).

“Και τα θεμέλια του τείχους της πόλης ήσαν κοσμημένα με κάθε πολύτιμη πέτρα· το πρώτο θεμέλιο, ίασπης· το δεύτερο, ζαφείρι· το τρίτο, χαλκηδόνιος· το τέταρτο, σμαράγδι· το πέμπτο, σαρδόνυχας· το έκτο, σάρδιο· το έβδομο, χρυσόλιθος· το όγδοο, βήρυλλος· το ένατο, τοπάζι· το δέκατο, χρυσόπρασος, το ενδέκατο, υάκινθος· το δωδέκατο, αμέθυστος. Και οι 12 πυλώνες ήσαν 12 μαργαριτάρια· κάθε ένας από τους πυλώνες ήταν από ένα μαργαριτάρι· και η πλατεία της πόλης ήταν από καθαρό χρυσάφι, σαν διαφανές γυαλί” (Αποκάλυψη 21:19-21).

Ο Θεός επιλέγει πλούσιες αποχρώσεις χρωμάτων, ώστε τα τείχη και οι πυλώνες που λάμπουν να αντανακλούν και να τονίζουν το φως που θα πηγάζει από τον Ίδιο και τον θρόνο Του. Στο αγιαστήριο της Παλαιάς Διαθήκης, ο ιερέας φορούσε ένα περιστήθιο με παρόμοια διάταξη πολυτίμων πετρών και κάθε πέτρα είχε σκαλισμένο το όνομα μιας από τις φυλές του Ισραήλ. Η ποικιλομορφία αυτή τονίζει την ατομικότητα και την ποικιλομορφία των μελών της Βασιλείας. Ο παράδεισος δεν θα χαρακτηρίζεται από ομοιομορφία, αν και όλοι θα “γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού Του” (Ρωμαίους 8:29). Τα πάντα στην ουράνια Βασιλεία θα έχουν ως στόχο να κεντρίζουν το ενδιαφέρον, να αιχμαλωτίζουν τη φαντασία και να ικανοποιούν την αγάπη για ομορφιά.

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 21:22-25 Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΑΟΣ