21:6,7 Η ΚΛΗΡΩΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ
“Και μου είπε: Πραγματοποιήθηκε· Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θα δώσω σ’ αυτόν που διψάει από την πηγή του νερού της ζωής δωρεάν. Αυτός που νικάει θα κληρονομήσει τα πάντα, και θα είμαι σ’ αυτόν Θεός, κι αυτός θα είναι σε μένα γιος” Αποκάλυψη 21:6,7.
Εκτός από τα σπίτια τους στην πόλη, οι άγιοι θα έχουν επίσης εξοχικές κατοικίες που θα οικοδομήσουν και κήπους που θα καλλιεργούν, κάτι που μας θυμίζει την ειδυλλιακή ζωή στην Εδέμ. “Και θα οικοδομήσουν σπίτια, και θα κατοικήσουν· και θα φυτέψουν αμπελώνες, και θα φάνε τον καρπό τους... και στους εκλεκτούς μου, το έργο των χεριών τους θα μένει μέχρι παλαίωσης” (Ησαΐας 65:21-23).
Όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν μια πραγματική ζωή. Ο Θεός είπε: “Να, κάνω καινούργια τα πάντα” , και όχι: “κάνω καινούργια πράγματα”. Αυτό δείχνει ότι δεν θα υπάρχει μια εντελώς διαφορετική τάξη ‘πραγμάτων’ στη βασιλεία του Θεού, αλλά θα είναι νέα κατά έναν τρόπο που θα αφαιρέσει κάθε ίχνος επιρροής της αμαρτίας. Η δημοφιλής αντίληψη ότι οι λυτρωμένοι θα είναι σαν Χερουβείμ, που θα πετούν στα σύννεφα παίζοντας άρπες, δεν στηρίζεται στην Αγία Γραφή, ούτε η αντίληψη ότι η αιώνια ζωή θα είναι μία αδιάκοπη “ενατένιση του ευδαίμονος οράματος” ή ότι θα είμαστε κάθε ένας “μία νότα στην ουράνια χορωδία”.
Οι σωματικές, διανοητικές, συναισθηματικές, κοινωνικές και πνευματικές ικανότητες του ανθρώπου θα αναπτυχθούν στο υψηλότερο επίπεδο. Ο απόστολος Ιωάννης είπε: “Όταν φανερωθεί (ο Ιησούς), θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν” (Α΄ Ιωάννου 3:2). Ο Χριστός, μετά την ανάσταση, είχε ένα πραγματικό σώμα και έφαγε πραγματικό φαγητό στην παρουσία των μαθητών Του (Λουκάν 24:36-43). Το γεγονός ότι “ο λύκος θα συγκατοικεί μαζί με το αρνί, και η λεοπάρδαλη θα αναπαύεται μαζί με το κατσικάκι· και το μοσχάρι και ο σκύμνος και τα σιτευτά μαζί, και ένα μικρό παιδί θα τα οδηγεί” (Ησαΐας 11:6) και “κάθε ένας θα κάθεται κάτω από την άμπελό του και κάτω από τη συκιά του” (Μιχαίας 4:4) δείχνει ότι η δημιουργία που μας τέρπει τόσο πολύ τώρα, θα συνεχίσει να υφίσταται, ανανεωμένη. Από τη στιγμή που “στους εκλεκτούς, το έργο των χεριών τους θα μένει μέχρι παλαίωσης” (Ησαΐας 65:22), η αιώνια ζωή δεν θα μοιάζει με ατέλειωτες διακοπές όπου δεν θα κάνουμε τίποτα· πάντα θα υπάρχει ένα καινούριο έργο που θα προκαλεί τις σωματικές και διανοητικές μας ικανότητες.
“Η γη θα είναι πλήρης της γνώσης του Κυρίου” (Ησαΐας 11:9). Τα μυστικά της δημιουργίας και η πραγματική κατανόηση των επιστημών θα καλλιεργούν το νου μας, ώστε να εξελίσσεται αδιάκοπα. Ακόμα και σε αυτή τη ζωή, θετικά συναισθήματα όπως “αγάπη, χαρά, ειρήνη...” αποτελούν τον “καρπό του Πνεύματος” (Γαλάτες 5:22), είναι όμως μόνο μια πρόγευση των μελλούμενων συναισθημάτων μας, όταν πλέον δεν θα υπάρχουν τα σκοτεινά συναισθήματα της θλίψης, της οδύνης, του θυμού και της ζήλιας. “Μου φανέρωσες τον δρόμο της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπό Σου· τερπνότητες βρίσκονται στα δεξιά Σου, παντοτινά” (Ψαλμοί 16:11). Η ζωή στον παράδεισο δεν θα είναι μοναστική· η σημασία της Εβραϊκής λέξης “Εδέμ” (που ήταν ο επίγειος παράδεισος) είναι ευχαρίστηση,[1] η καινούργια Εδέμ θα προκαλεί την πιο έντονη ευχαρίστηση και χαρά.
“Πολλοί... θα καθίσουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη βασιλεία των ουρανών” (Ματθαίον 8:11). Το εδάφιο αυτό μας δείχνει ότι και η ατομικότητα και οι κοινωνικές σχέσεις θα είναι πηγές απόλαυσης και πληρότητας. Όταν οι μαθητές συνάντησαν τον Χριστό μετά την ανάσταση, Τον αναγνώρισαν από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά Του[2] και συνομίλησαν μαζί Του σαν τον φίλο που είχαν γνωρίσει. Παρομοίως, παρόλο που οι λυτρωμένοι θα έχουν καινούρια σώματα “σύμμορφα με το σώμα της δόξας Του” (Φιλιππησίους 3:21), θα διατηρούν την προσωπικότητά τους και θα σχετίζονται με τους φίλους και τους αγαπημένους τους από αυτή τη ζωή, καθώς και με τον συνεχές αναπτυσσόμενο κύκλο νέων φίλων που θα κάνουν εκεί. Το καλύτερο από όλα; Θα συναναστρεφόμαστε με τους ανθρώπους χωρίς τον σκεπτικισμό, τις υποψίες και τις παρεξηγήσεις που αμαυρώνουν τις σχέσεις μας εδώ.
Οι λυτρωμένοι θα απολαμβάνουν την αξεπέραστη πνευματική εμπειρία: να βρίσκονται στην άμεση παρουσία του Θεού. “Ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θα είναι μέσα σ’ αυτή (την πόλη)· και οι δούλοι Του θα Τον λατρεύσουν. Και θα δουν το πρόσωπό Του, και το όνομά του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους” (Αποκάλυψη 22:3,4). Ο Χριστός είπε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι σαν μια εσωτερική πηγή νερού - “Το νερό που θα δώσω σ’ αυτόν (που πιστεύει) θα γίνει μέσα του πηγή νερού που θα αναβλύζει σε αιώνια ζωή”, “αν κάποιος διψάει, ας έρχεται σε μένα, και ας πίνει· όποιος πιστεύει σε μένα, όπως είπε η γραφή, ποτάμια από ζωντανό νερό θα ρεύσουν από την κοιλιά του (αυτό το έλεγε για το Πνεύμα, που επρόκειτο να παίρνουν αυτοί που πιστεύουν σ’ αυτόν)” (Ιωάννην 4:14, 7:37-39). Βιώνουμε αυτή την εσωτερική παρουσία του Θεού μέσω του Αγίου Πνεύματος σε αυτή τη ζωή (“μας έδωσε τον αρραβώνα του Πνεύματος μέσα στις καρδιές μας” Β΄ Κορινθίους 1:22), όμως η αμαρτωλή ανθρώπινη φύση μας, μας εμποδίζει να λάβουμε την πληρότητα του Πνεύματος. Μαζί με τον ψαλμωδό παρακαλούμε: “Σε διψάει η ψυχή μου, σε ποθεί η σάρκα μου, μέσα σε γη έρημη, ξερή και άνυδρη· για να βλέπω τη δύναμή σου και τη δόξα σου, καθώς σε είδα στο αγιαστήριο” (Ψαλμοί 63:1,2). Αντιθέτως, στη νέα γη θα είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι - “Εγώ θα δώσω σ’ αυτόν που διψάει από την πηγή του νερού της ζωής δωρεάν” (Αποκάλυψη 21:6).
Πραγματικά, ο νους μας είναι πολύ περιορισμένος για να κατανοήσει την έννοια της υπόσχεσης: “Αυτός που νικάει θα κληρονομήσει τα πάντα” (εδ. 7), επειδή οι προτεραιότητες και οι επιθυμίες μας επηρεάζονται τόσο πολύ από την ανθρώπινη αμαρτωλή μας φύση και από την αμαρτία που εμποτίζει την κοινωνία γύρω μας. Οι υποσχέσεις όμως που έχουν δοθεί σε εκείνους που θα νικήσουν στα κεφάλαια 2 και 3, μας δίνουν μια ιδέα για το τι θα είναι σημαντικό για μας στην ουράνια βασιλεία. Ο Χριστός υποσχέθηκε ότι θα τρώμε από “το δέντρο της ζωής” (Αποκάλυψη 2:7) και από “το μάννα που είναι κρυμμένο” (εδ. 17), θα έχουμε “νέο όνομα” (εδ. 17) και “το πρωινό αστέρι” (εδ. 28), θα ντυθούμε με “λευκά ιμάτια” (Αποκάλυψη 3:5), θα είμαστε “στύλος μέσα στο ναό του Θεού” (εδ. 12), θα έχουμε “το όνομα του Θεού και την άγια πόλη” γραμμένα επάνω μας (εδ. 12), και θα καθόμαστε μαζί με τον Ιησού Χριστό στο θρόνο Του (εδ. 21). Παρόλο που όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ακατανόητα τώρα, θα είναι φοβερά προνόμια που θα αποτελούν μια αστείρευτη πηγή χαράς.