Το Ευαγγέλιο απαντά στην ερώτηση «Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;». Μια πολύ σημαντική ερώτηση που απασχολεί πολλούς χριστιανούς.
Υπάρχουν πολλές συμβουλές και οδηγίες που στο τι μπορεί να κάνει κανείς. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν «σωζόμαστε» πράττοντας το σωστό ή εκτελώντας ορθά το θρησκευτικό μας καθήκον.
Μπορεί να ακουστεί απίθανο, αλλά αυτά ακριβώς είναι τα καλύτερα νέα για κάθε έναν από μας!
Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, η πληρότητα της ανθρώπινης σωτηρίας είναι ένα κατόρθωμα παρελθοντικού χρόνου, μια ιστορική πραγματικότητα στο πρόσωπο του Χριστού.
Σε Εκείνον βλέπουμε τα αντικειμενικά γεγονότα του Ευαγγελίου:
Ενσαρκώθηκε
Ο ζωντανός Θεός «κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας δούλου μορφή, καθώς έγινε όμοιος με τους ανθρώπους» (Προς Φιλιππησίους, 2:7) και έγινε όμοιος με σμε μας για να μπορέσει να εκφράσει τον ανεξιχνίαστο πλούτο της Αγάπης Του.
Έζησε
Με την ίδια ανθρώπινη φύση και ροπή προς το κακό που έχουμε και εμείς, έζησε μια τέλεια ζωή ανιδιοτελούς αγάπης
Θυσιάστηκε
Εκ μέρους μας δέχτηκε τον θάνατο ως την ανταμοιβή της αμαρτίας και με την πράξη αυτή μας έδειξε ότι ο Θεός εκτιμά την αποκατάσταση των σχέσεων με κάθε έναν από εμάς περισσότερο από την ίδια Του την ύπαρξη.
Θριάμβευσε
Αναστήθηκε από τους νεκρούς και αναλήφθηκε στον ουρανό, στη θέση της νίκης στα δεξιά του Πατέρα. Ως αποτέλεσμα, διαμόρφωσε μια νέα πραγματικότητα για εμάς!
Στα γραπτά του κείμενα προς τους πρώτους χριστιανούς ο απόστολος Παύλος τονίζει πως ο Ιησούς Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του ζούσε καθημερινά σε απόλυτη ενότητα με τον Θεό ως εκπρόσωπος όλων των ανθρώπων.
Ο θάνατος Του στον σταυρό αντιπροσώπευε τον θάνατο όλων των ανθρώπων.
Η ανάσταση και η ανάληψη του Χριστού αντιπροσωπεύει την μέλλουσα ανάσταση και ανάληψη όλων των ανθρώπων που επιλέγουν να είναι μαζί Του (Προς Γαλάτας 2:20, Προς Β’ Κορινθίους 5:14-15).
Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, αποτελούν το «Ευαγγέλιο». Οι ιστορικές, αντικειμενικές πράξεις του Χριστού ενανθρωπισμένου με την δική μας ανθρώπινη φύση, συνιστούν τα καλά νέα της σωτηρίας!
Συνιστούν αυτά που έχει κάνει ο Θεός για ολόκληρη την ανθρωπότητα ανεξάρτητα από οτιδήποτε έχουμε κάνει εμείς για να την κερδίσουμε, να τη δικαιούμαστε ή να την αξίζουμε, αλλά μόνο και μόνο «εξαιτίας της πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε» (Προς Εφεσίους 2:4-6).
Διάβασε επίσης: