«σ’ Αυτόν που μπορεί με υπερπερίσσιο τρόπο να κάνει παραπάνω από όλα όσα ζητάμε ή αντιλαμβανόμαστε με τον νου…»
Το εδάφιο αυτό στην επιστολή προς Εφεσίους, 3:20, αναμφίβολα, δεν μπορούμε να το περάσουμε, χωρίς να αγγιχθεί η ψυχή μας. Κάτι άγιο και μοναδικό εκφράζεται μέσα στις λέξεις του, που όχι μόνο γεμίζει τις καρδιές μας με δέος και θαυμασμό, αλλά συνάμα μας καλεί να αναθεωρήσουμε σκέψεις και απόψεις για τον Χαρακτήρα του Θεού που καιρό ή χρόνια ολόκληρα καθηλώνουν την πνευματική μας ζωή στη μιζέρια και τη φθορά.
Τα εμπνευσμένα λόγια του αποστόλου Παύλου διακηρύσσουν την αλήθεια της δύναμης του Θεού, μιας δύναμης που δεν είναι ούτε η οποιαδήποτε δύναμη, ούτε μία αόριστη ανώτερη δύναμη, μία φράση την οποία συχνά χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να διατυπώσουν τη θέση τους για την προσωπική τους πίστη. Ο Θεός δε μας καλεί να πιστέψουμε σε μία συγκεχυμένη ανώτερη δύναμη.
Μας καλεί να πιστέψουμε στη δική Του δύναμη, για την οποία ισχύει κάτι το καταπληκτικό: ενώ είναι τόσο απεριόριστη, ασύγκριτη και ανίκητη, είναι ταυτόχρονα και τόσο προσωπική και διαθέσιμη για όλα τα πλάσματα του Θεού.
Ο Παντοδύναμος
Αν είχαμε έναν Θεό, που το μόνο που θα γνωρίζαμε για Αυτόν θα ήταν η παντοδυναμία Του, ίσως να μην τολμούσαμε να προσέλθουμε δια της προσευχής στο θρόνο Του.
Ο φόβος μήπως αυτή η παντοδυναμία μας συντρίψει με οτιδήποτε σκεφτούμε, εκφράσουμε ή πράξουμε, θα πάγωνε την καρδιά μας.
Ωστόσο, το ασύλληπτο, όσο και πέρα για πέρα παρήγορο, είναι πως στην παντοδυναμία του Θεού ενυπάρχει η πιο συγκλονιστική, αστείρευτη και υπέροχη ΑΓΑΠΗ που μπορούμε να φανταστούμε.
Αυτή ακριβώς η αγάπη είναι το κίνητρο που ωθεί τον Θεό, όχι απλώς να διακηρύσσει τη δύναμή Του, αλλά κυρίως να εκδηλώνει την επιθυμία Του να μοιραστεί με τα δημιουργήματά Του τις ευλογίες που απορρέουν από αυτή.
Η φράση «εις δε τον δυνάμενον» δηλώνει την πραγματικότητα, αλλά πολύ περισσότερο τη διαθεσιμότητα της Θεϊκής ισχύος.
Η δύναμη του Θεού δεν είναι ένα αναλγητικό φάρμακο, που αποκοιμίζει τον πόνο της αδυναμίας μας και μας νανουρίζει με ψεύτικες υποσχέσεις. Είναι ρεαλιστική και ακαταμάχητη∙ γι’ αυτό ακριβώς, προσφέρει ενθάρρυνση στον κάθε άνθρωπο, καθώς τον καλεί να πιστέψει ότι ο Θεός δε θα κρατήσει καμία από τις ευλογίες Του για τον Εαυτό Του. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο και το σύμπαν όλο, όσο περίπλοκο ή δύσκολο και αν είναι, που να μην έχει τη δύναμη ο Θεός να το αντιμετωπίσει με τον πλέον αποτελεσματικό και κατάλληλο τρόπο.
«με υπερπερίσσιο τρόπο»
Η λέξη «υπερεκπερισσού» μας ξαφνιάζει.
Αρχικά, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει, γιατί είναι μία λέξη ασυνήθιστη, που δε χρησιμοποιείται στην καθημερινή μας γλώσσα.
Πράγματι, έτσι είναι. Όσο και αν ψάξουμε, όποιου είδους βιβλία και αν μελετήσουμε, δε θα συναντήσουμε πουθενά αλλού αυτή την εντυπωσιακή, πραγματικά, λέξη.
Υπάρχει μόνο στον Άγιο Λόγο του Θεού, καθώς το Άγιο Πνεύμα την ενέπνευσε στον απόστολο Παύλο, για να εκφραστεί, έστω και με τις περιορισμένες δυνατότητες του ανθρώπινου λόγου, κάτι από το απερίγραπτο της Θεϊκής δύναμης.
Αν επιχειρήσουμε να ετυμολογήσουμε τη λέξη, διαπιστώνουμε ότι είναι επίρρημα που συντίθεται από τις εξής λέξεις: υπέρ (πρόθεση που δηλώνει την έννοια του υπερβολικού ή του πάνω, του πέρα, του μακριά σε σχέση με κάτι άλλο) + εκ (πρόθεση που έχει πολλές έννοιες, αλλά κυρίως εδώ κρατούμε την έννοια της καταγωγής και ιδιαίτερα του έξω, δηλαδή της εξαγωγής από κάτι) + περισσός (επίθετο που έχει την έννοια του πολύ και μάλιστα του πολύ που είναι πάνω από το αναμενόμενο) + επιρρηματική κατάληξη -ου.
Αν συνδυάσουμε όλες αυτές τις έννοιες μαζί, διαπιστώνουμε ότι πράγματι κάτι το ασύγκριτο όσο και καταπληκτικό επιθυμεί ο Θεός να κατανοήσουμε.
Η δύναμή Του είναι πάνω(υπέρ) κι έξω(εκ) από όλα τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά.
Δεν μπορεί τίποτα να την κλονίσει και τίποτα να την ανταγωνιστεί. Ωστόσο, δε μαθαίνουμε μόνο αυτό. Αυτή η απαράμιλλη δύναμη χορηγείται με υπεραφθονία (περίσσεια), με περίσσευμα δωρεάς σε όποιον/α την πιστέψει και την επικαλεστεί.
Όλα όσα έχουμε ονειρευτεί, όλα όσα ζητούμε και ο Θεός γνωρίζει ότι προωθούν το αιώνιο καλό μας, θα τα λάβουμε, όχι σε μία περιορισμένη και ευτελή δόση, αλλά σε μία απόλυτη και υπερπλούσια δωρεά, απλώς και μόνο γιατί είναι στη φύση του Θεού έτσι να σκέπτεται και έτσι να λειτουργεί στις ζωές των πλασμάτων Του.
Ποιος είναι ο Θεός που πιστεύουμε;
Δεν έχουμε κληθεί να πιστέψουμε σε έναν Θεό, που αρέσκεται να κάνει… εκπτώσεις. Ό,τι πηγάζει από την καρδιά Του είναι γεμάτο καθαρότητα, αγιότητα και τρυφερότητα για τα δημιουργήματά Του.
Τα πιο όμορφα και δυνατά συναισθήματα έχουν την πηγή τους στην καρδιά του Θεού και μάλιστα ξεχειλίζουν από αυτή με αστείρευτη έκφραση. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να μη θέλει να προσφέρει στα παιδιά Του, αυτό που γνωρίζει ότι θα φέρει χαρά, ειρήνη και ελευθερία στη ζωή τους από τις όποιες πιέσεις, τις όποιες θλίψεις;
Ποιος είναι, τελικά, ο Θεός που πιστεύουμε; Είναι ένας Θεός περιορισμένων δυνατοτήτων, ένας Θεός που ασχολείται με συγκεκριμένα ζητήματα, δηλαδή ένας ουσιαστικά… μικρός Θεός ή είναι ένας Μέγιστος Θεός, που δύναται και θέλει, όχι απλώς το καλύτερο, αλλά το κάλλιστο για τα παιδιά Του;
Η ερώτηση δεν είναι τυπική, ούτε μία ακόμα ανάμεσα στις πολλές της ζωής μας. Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι υπάρχουν ερωτήσεις, στις οποίες η απάντηση που θα δώσουμε είναι ο καθρέπτης του τρόπου που σκεπτόμαστε και, συγκεκριμένα για τα πνευματικά ζητήματα, είναι η έκφραση της ποιότητας της πίστης μας.
Ο Θεός είναι πρόθυμος
Μπορεί αυτή την περίοδο της ζωής μας να μας ταλαιπωρούν πολλά ζητήματα πάσης φύσεως, μπορεί το σώμα μας να ασθενεί και η καρδιά μας να θλίβεται.
Ωστόσο, αξίζει, αναμφίβολα αξίζει, να συνειδητοποιήσουμε σε βάθος ότι δεν υπάρχει κανένα βάρος μας για το οποίο ο Θεός να μην είναι πρόθυμος να ενεργοποιήσει την περίσσεια της δύναμής Του.
Επομένως, το ζήτημα δεν είναι τι ο Θεός μπορεί να κάνει, αλλά τι μπορούμε εμείς να πιστέψουμε ότι μπορεί να κάνει. Ίσως, έχουμε περάσει για χρόνια τη ζωή της πίστης μας με ένα μυαλό που είναι γεμάτο θεολογική γνώση, αλλά εξακολουθεί να μας βασανίζει η καρδιά μας που είναι γεμάτη καχυποψία.
Καμία πρόοδο στη ζωή μας και καμία αγαλλίαση στο πνεύμα μας δε θα γνωρίσουμε, αν δεν επιλέξουμε να πιστέψουμε στην υπεράφθονη δύναμη του Θεού και στην υπερβολική Του καλοσύνη.
Ας είναι η προσευχή μας το Άγιο Πνεύμα να ανοίγει τα μάτια μας κάθε μέρα και περισσότερο στην κατανόηση του χαρακτήρα του Θεού, ώστε η πνευματική μας ζωή να μην είναι ζωή μειοδοσίας, στέρησης, συμβιβασμού, αλλά ΖΩΗ, αληθινή Ζωή.
M.M.
Διάβασε επίσης:
