ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15Αποκάλυψη κεφάλαιο 15 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 - το κείμενο15:1 ΤΟ ΔΙΠΛΟ INCLUSIO15:1 Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥΓΙΑΤΙ ΘΥΜΟΣ;Ο ΘΥΜΟΣ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ15:2-4 Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;ΛΑΤΡΕΙΑ ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ15:5 Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΜΟ;15:5-8 ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

15:2-4 Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

“Και είδα σαν μια γυάλινη θάλασσα αναμιγμένη με φωτιά· κι εκείνους που νίκησαν ενάντια στο θηρίο κι ενάντια στην εικόνα του, κι ενάντια στο χάραγμά του και ενάντια στον αριθμό τους ονόματός του, να στέκονται επάνω στη γυάλινη θάλασσα, έχοντας κιθάρες του Θεού· και έψαλλαν την ωδή του Μωυσή, του δούλου του Θεού, και την ωδή του Αρνίου, λέγοντας: Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε, Θεέ, Παντοκράτορα· δίκαιοι και αληθινοί οι δρόμοι σου, βασιλιά των αγίων. Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Κύριε, και δεν θα δοξάσει το όνομά Σου; Επειδή, είσαι ο μόνος όσιος· αφού, όλα τα έθνη θα ’ρθουν και θα προσκυνήσουν μπροστά Σου· επειδή, οι κρίσεις σου έγιναν φανερές” Αποκάλυψη 15:2-4.

Οι πιστοί που αντιμετώπισαν το διάταγμα θανατικής ποινής σχετικά με το χάραγμα του θηρίου, παρουσιάζονται να είναι μπροστά στο θρόνο του Θεού “επάνω στη γυάλινη θάλασσα” , ακριβώς πριν το ξέσπασμα των επτά τελευταίων πληγών. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν αρπαχθεί στον ουρανό και παρακολουθούν τη μεγάλη θλίψη[1] από μια θέση ασφαλείας. Όπως και στην Αποκάλυψη 7:14, η χρήση της μετοχής ενεστώτα ενεργητικής φωνής: “εκείνους που νίκησαν ενάντια του θηρίου” (αρχαίο κείμενο “ Και τους νικώντας εκ του θηρίου ”), υποδηλώνει ότι βρίσκονται στη διαδικασία της νίκης ενάντια του θηρίου (βλ. ενότητα 7: Στον Ουρανό και στη Γη ). Μέσω όμως της πίστης τους βρίσκονται ήδη μπροστά στο θρόνο καθώς οι πληγές πέφτουν γύρω τους. Αν και φαίνεται ότι η ζωή τους βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο, η προσοχή τους είναι απολύτως στραμμένη προς τον Θεό αντί για τον εαυτό τους, λέγοντας: “Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε, Θεέ, Παντοκράτορα· δίκαιοι και αληθινοί οι δρόμοι σου, βασιλιά των αγίων. Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Κύριε, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου; Επειδή, είσαι ο μόνος όσιος” (Αποκάλυψη 15:3,4).

“Έψαλλαν την ωδή του Μωυσή... και την ωδή του Αρνίου”. Ο Μωυσής απελευθέρωσε το λαό Ισραήλ από τη σκλαβιά της Αιγύπτου με τις δέκα πληγές, που είναι παρόμοιες με τις επτά τελευταίες πληγές[2] και όπως θα συμβεί και με τα παιδιά του Θεού στο τέλος του κόσμου, ο λαός Ισραήλ καταδιώχθηκε από έναν στρατό που ήθελε να τους καταστρέψει. Ο Θεός όμως υπερασπίστηκε το λαό Του στην Ερυθρά Θάλασσα, όπως ακριβώς θα υπερασπιστεί τα παιδιά Του στη Μάχη του Αρμαγεδδώνα (βλ. ενότητα 16:16 Η Μάχη του Αρμαγεδδώνα ). Όταν οι Ισραηλίτες είχαν περάσει με ασφάλεια τη θάλασσα, ο Μωυσής τους οδήγησε σε μια ωδή νίκης που καταγράφεται στην Έξοδο 15:1-21. Ήταν μια ωδή δοξολογίας για τη μεγαλοσύνη και την τελειότητα του Θεού: “Ας ψάλλω στον Κύριο· επειδή, δοξάστηκε με δόξα... Ο κύριος είναι δυνατός πολεμιστής· Έριξε τις άμαξες του Φαραώ και το στράτευμά του στη θάλασσα... Το δεξί σου χέρι, Κύριε, δοξάστηκε σε δύναμη· το δεξί σου χέρι, Κύριε, σύντριψε τον εχθρό. Και με το μέγεθος της υπεροχής σου εξολόθρευσες τους ενάντιους σε σένα.. Ποιος είναι όμοιός σου, Κύριε, ανάμεσα στους θεούς; Ποιος είναι όμοιός σου, ένδοξος σε αγιότητα, θαυμαστός σε ύμνους, που ενεργεί τεράστια;...”

Η “ωδή του Αρνίου” που ψέλνεται μαζί με την ωδή του Μωυσή πιθανόν αναφέρεται στις ωδές που καταγράφονται στην Αποκάλυψη 5:9-13: “Και ψάλλουν μια καινούργια ωδή, λέγοντας: «Άξιος είσαι... επειδή σφάχτηκες και μας αγόρασες στον Θεό με το αίμα σου, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος· και μας έκανες βασιλιάδες και ιερείς στον Θεό μας... Το σφαγμένο Αρνίο είναι άξιο να πάρει τη δύναμη και πλούτο και σοφία και ισχύ και τιμή και δόξα και ευλογία”. Η “ωδή του Μωυσή... και η ωδή του Αρνίου” αποτελούν έξοχα παραδείγματα λατρείας, ένα από τα πιο σημαντικά θέματα του βιβλίου της Αποκάλυψης.

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;



[1] Δανιήλ 12:1, Ματθαίον 24:21

[2] Οι πληγές στην Αίγυπτο και οι επτά τελευταίες πληγές αναφέρουν το νερό που μετατράπηκε σε αίμα, έλκη και βατράχια.