ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

3:22 ΑΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

Κάθε μήνυμα προς τις επτά εκκλησίες ολοκληρώνεται με την ίδια φράση: “Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα προς τις εκκλησίες” (Αποκάλυψη 3:22). Παρατηρούμε ότι αυτά τα μηνύματα έχουν καθολική απήχηση. “Όποιος (ενικός αριθμός) έχει αυτί...”, δηλαδή καθένας που είναι πνευματικά οξυδερκής πρέπει να “ακούσει τι λέει το Πνεύμα προς τις εκκλησίες” (πληθυντικός αριθμός). Εμείς που ζούμε στο παρόν χρειαζόμαστε όχι μόνο να ακούσουμε το μήνυμα προς την Εκκλησία της Λαοδίκειας, αλλά έχουμε ανάγκη όλων των μηνυμάτων προς τις εκκλησίες. Όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να προσπαθήσουν να μην αφήσουν την πρώτη αγάπη, πρέπει να απορρίψουν τις αιρέσεις, όπως τη συναγωγή του σατανά και την Ιεζάβελ. Όλοι πρέπει να μετανοήσουν, να κρατήσουν γερά εκείνο που έχουν και να νικήσουν. Αλλά υπάρχει μόνο ένας τρόπος με τον οποίο ο λαός του Θεού μπορεί να νικήσει - θα πρέπει να “ακούσει τι λέει το Πνεύμα”. Ο απόστολος Παύλος επιμένει ότι ο μόνος τρόπος για να παραμείνουμε σε αρμονία με τον Θεό είναι μόνο όταν έχουμε “το Πνεύμα του Χριστού” (Ρωμαίους 8:1-7). Το χρυσάφι (πίστη), τα λευκά ιμάτια (δικαιοσύνη) και το κολλύριο (πνευματική οξυδέρκεια) μπορούν να γίνουν δικά μας μόνο μέσω της διακονίας του Αγίου Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα είναι απολύτως απαραίτητο για το λαό του Θεού, όπως σημειώνεται στην παραβολή των δέκα παρθένων (Ματθαίον 25:1-12). Όλες οι παρθένες είχαν λυχνάρια που ήταν γεμάτα με λάδι (Άγιο Πνεύμα) πριν κοιμηθούν. Γνώριζαν το Λόγο του Θεού και όταν ξύπνησαν, “ετοίμασαν τα λυχνάρια τους” (εδάφιο 7) - άρχισαν να μελετούν προσεκτικά την Αγία Γραφή. Αλλά, χωρίς τη συνεχή πλήρωση του Αγίου Πνεύματος η προσπάθειά τους ήταν μάταια - ο νυμφίος (ο Ιησούς) τους είπε ότι δεν τις γνώριζε, παρόλο που εκείνες γνώριζαν πολλά για Εκείνον! Η έλλειψη του Αγίου Πνεύματος τους κόστισε την αιώνια ζωή.[1]

Ο Χριστός είπε ότι: “Οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και με αλήθεια... ο Θεός είναι πνεύμα κι εκείνοι που τον προσκυνούν, με πνεύμα και με αλήθεια πρέπει να τον προσκυνούν” (Ιωάννην 4:23,24). Πολλοί Χριστιανοί “ξέρουν την αλήθεια”, γνωρίζουν την Αγία Γραφή και κατανοούν τα διδάγματα της, αλλά η αλήθεια μόνο δεν αρκεί - “Οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με Πνεύμα και με αλήθεια”.

Είναι ζωτικής σημασίας κάθε Χριστιανός να γνωρίζει πώς να πληρωθεί με το Άγιο Πνεύμα. Η διαδικασία δεν είναι επικίνδυνη ή μυστηριώδης. Το πρώτο βήμα είναι η μετάνοια.[2] Ο απόστολος Πέτρος αναφέρει: “Μετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος” (Πράξεις 2:38). Η αληθινή μετάνοια δεν είναι μόνο μια απλή “συγγνώμη” επειδή κάποιος μας έπιασε να αμαρτάνουμε και φοβόμαστε την τιμωρία ή ότι φοβόμαστε πως θα χάσουμε την αιώνια ζωή. Η αληθινή μετάνοια είναι μια βαθιά συνειδητοποίηση των συνεπειών της αμαρτίας, όχι μόνο σε εμάς προσωπικά, αλλά και απέναντι στους συνανθρώπους μας και στον Θεό. Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας γίνεται μόνο με το έργο του Αγίου Πνεύματος, ένα γεγονός που δείχνει ότι ο Θεός ενεργεί ήδη στη ζωή μας για να μας φέρει σε μετάνοια - “Θα παρακαλέσω τον Πατέρα, και θα σας δώσει έναν άλλον Παράκλητο... το Πνεύμα της αλήθειας, το οποίο ο κόσμος δεν μπορεί να λάβει, επειδή δεν το βλέπει ούτε το γνωρίζει· εσείς, όμως, το γνωρίζετε, επειδή μένει μαζί σας, και θα είναι μέσα σας” (Ιωάννην 14:16,17). Το Άγιο Πνεύμα, θα πρέπει από μια απλή εξωτερική επιρροή (“μαζί σας”), να γίνει ένα αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας (“μέσα σας”). Θα πρέπει συνεχώς να ζητάμε να μας αποκαλύψει τις κρυφές αμαρτίες μας και να μας οδηγήσει στη μετάνοια - “Θεέ, δοκίμασέ με, και γνώρισε την καρδιά μου· εξέτασέ με και μάθε τους στοχασμούς μου· και δες μήπως υπάρχει μέσα μου κάποιος δρόμος ανομίας· και οδήγησέ με στον δρόμο τον αιώνιο” (Ψαλμός 139:23,24).

Η υπακοή αποτελεί το δεύτερο βήμα, για να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα. Ο Πέτρος επισημαίνει: “Και εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, κι ακόμα το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν” (Πράξεις 5:32). Στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να υπακούσουμε χωρίς το Άγιο Πνεύμα, έτσι λοιπόν αυτό που χρειαζόμαστε είναι η προθυμία να υπακούσουμε και ο Θεός στέλνει το Άγιο Πνεύμα ώστε η προθυμία μας να γίνει μια ζωντανή πραγματικότητα. Όταν μετανοούμε, ανοίγουμε την ψυχή μας στην επιρροή του Αγίου Πνεύματος και εκείνο ξεκινά να στρέφει την προσοχή μας σε διάφορα θέματα, με τον τρόπο που Εκείνος γνωρίζει ότι είναι καλύτερα. “Έχω ακόμα πολλά να σας πω, όμως δεν μπορείτε τώρα να τα βαστάζετε· αλλ’ όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια” (Ιωάννην 16:12,13). Η προθυμία μας να υπακούσουμε οτιδήποτε μας παρουσιάζει το Άγιο Πνεύμα, ανοίγει το δρόμο για να μας γεμίσει και να μας ενδυναμώσει να υπακούσουμε.

Τέλος, λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα, όταν επιθυμούμε από τα βάθη της καρδιάς μας να Το αναζητήσουμε. Ο Χριστός στον Λουκά κεφάλαιο 11, διηγείται μια ιστορία ενός ανθρώπου που είχε έναν επισκέπτη το βράδυ και δεν είχε τίποτε στο σπίτι να του προσφέρει. Αφού το έθιμο της εποχής απαιτούσε να προσφέρει φαγητό στους επισκέπτες, πήγε στον γείτονα του παρότι ήταν αργά το βράδυ. Ο γείτονας ήταν ξαπλωμένος και αρνιόταν να σηκωθεί, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε με επιμονή να κρούει την πόρτα μέχρι που σηκώθηκε ο γείτονας και του έδωσε αυτό που ήθελε - “Για την αναίδειά του θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα χρειάζεται” (Λουκάν 11:5-8). Ο Χριστός ολοκληρώνει την ιστορία λέγοντας: “Πόσο μάλλον ο Πατέρας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα άγιο σ’ εκείνους που ζητούν απ΄ αυτόν“ (εδάφιο 13). Το να ζητάμε το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μία αίτηση που γίνεται μια φορά. Η επιμονή μας στο αίτημά μας φανερώνει τη σοβαρότητα της επιθυμίας μας. Καθημερινά θα πρέπει να μετανοούμε, να ομολογούμε την επιθυμία να υπακούσουμε σε οτιδήποτε επιθυμεί ο Θεός για μας και να ζητάμε ξανά να πληρωθούμε με το Άγιο Πνεύμα. “Θα με ζητήσετε, και θα με βρείτε, όταν με ζητήσετε με όλη σας την καρδιά” (Ιερεμίας 29:13).

Είναι ενδιαφέρον ότι στην ιστορία ο Ιησούς χρησιμοποίησε τη λέξη αναίδεια για να περιγράψει την επιμονή του οικοδεσπότη όταν χτυπούσε την πόρτα του γείτονα. Πραγματικά, είναι αναιδές για μας τους αμαρτωλούς να ζητάμε από το Άγιο Πνεύμα να έρθει και να μας πληρώσει, αλλά αυτό ακριβώς προστάζει ο Θεός να κάνουμε![3] Μπορούμε να “υπενθυμίσουμε” στον Θεό ότι καλούμαστε με το όνομά Του και ότι ο κόσμος γύρω μας γνωρίζει ότι είμαστε αντιπρόσωποί Του, αλλά είμαστε εντελώς ανίκανοι να κάνουμε οτιδήποτε άλλο εκτός από το να διαστρεβλώνουμε το χαρακτήρα Του και να παραβιάζουμε το νόμο Του. Εκτός και αν Εκείνος μας πληρώσει με το Άγιο Πνεύμα. Μπορούμε να Του “υπενθυμίσουμε” ότι μας υποσχέθηκε τον καρπό, τα χαρίσματα και την παρηγοριά του Πνεύματος[4] και εμείς θέλουμε να αξιώσουμε τις υποσχέσεις Του, αν και δεν το αξίζουμε. Ο Θεός μας προσκαλεί να “πλησιάζουμε, λοιπόν, με θάρρος στον θρόνο της χάρης, για να πάρουμε έλεος, και να βρούμε χάρη για βοήθεια σε καιρό ανάγκης” (Εβραίους 4:16).

Στην ιστορία ο οικοδεσπότης ήταν ικανοποιημένος - είχε αρκετά για να ζει άνετα με την οικογένειά του. Αλλά τότε εμφανίζεται ένας επισκέπτης που ήταν πεινασμένος και ο οικοδεσπότης συνειδητοποιεί ότι δεν είχε τίποτε να του προσφέρει. Όταν η προσοχή είναι στραμμένη στον εαυτό μας και στις δικές μας ευλογίες, δεν θα αισθανθούμε την ανάγκη που θα μας ωθήσει να ζητήσουμε με επιμονή ή ακόμα και με “αναίδεια” την πλήρωση του Αγίου Πνεύματος. Τα χαρίσματα του Πνεύματος (π.χ. αποστολική διακονία, προφητεία, διδασκαλία, χαρίσματα θαυμάτων και θεραπείας, βοήθειας, γνώσης γλωσσών, βλ. Α΄ Κορινθίους. 12:28) τα χρειαζόμαστε για τη διακονία μας προς τους άλλους. Μόνο όταν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τη διακονία στην Εκκλησία και να ασχολούμαστε με τους ανθρώπους που είναι άπιστοι, θα βιώσουμε την πλήρωση του Πνεύματος και θα “ακούσουμε” τη φωνή Του.

Τα μηνύματα προς τις επτά εκκλησίες φαίνεται να ολοκληρώνονται με μια νότα αβεβαιότητας. Τα μέλη της εκκλησίας της Λαοδίκειας είναι τόσο χλιαρά, που ο Ιησούς είναι έτοιμος, όπως είπε, “να σε ξεράσω από το στόμα μου”. Τους εκλιπαρεί να ανοίξουν τη θύρα της καρδιάς τους και να αφήσουν το Άγιο Πνεύμα να μεταμορφώσει τη ζωή τους με το χρυσάφι, τα λευκά ιμάτια και το κολλύριο. Προφανώς πολλοί θα ακούσουν την πρόσκληση Του· την επόμενη φορά που παρουσιάζεται η εκκλησία αναφέρεται ότι “έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίμα του Αρνίου… και τον λατρεύουν ημέρα και νύχτα[5]” (Αποκάλυψη 7:14,15). Για να γίνει αυτή η αλλαγή ο Χριστός έχει ένα σημαντικό έργο να επιτελέσει και στο επόμενο κεφάλαιο μας προσκαλεί να βρεθούμε στον ουρανό, για να δούμε το απολυτρωτικό έργο του Χριστού για εμάς.