7:2,3 Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
“Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού· και έκραξε με δυνατή φωνή προς τους τέσσερις αγγέλους, στους οποίους δόθηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα, λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, μέχρις ότου σφραγίσουμε τους δούλους του Θεού μας επάνω στα μέτωπά τους” Αποκάλυψη 7:2,3.
Είναι πιθανό στο πλαίσιο της μεγάλης διαμάχης να δοθεί στον Σατανά ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα για να εφαρμόσει τα σχέδιά του χωρίς την κατασταλτική επιρροή του Αγίου Πνεύματος. Αλλά δεν θα “απελευθερωθεί” (δεν θα του επιτραπεί να προκαλέσει οδύνες) μέχρις ότου οι δούλοι του Κυρίου σφραγιστούν “επάνω στα μέτωπά τους” .
Ο όρος “σφραγίδα” στην Αγία Γραφή συνήθως αναφέρεται σε έγγραφα, όπως π.χ. στο βιβλίο του πέμπτου κεφαλαίου που ήταν σφραγισμένο με επτά σφραγίδες. Μια σφραγίδα έχει τρεις βασικούς σκοπούς. Πρώτον, αποδεικνύει την εγκυρότητα του κειμένου του εγγράφου.[1] Δεύτερον, εμποδίζει την ανάγνωση του εγγράφου από κάποιον που δεν έχει τη δικαιοδοσία να το διαβάσει.[2] Τρίτον, διασφαλίζει την αποφυγή οποιασδήποτε προσπάθειας δολιοφθοράς.[3] Ο Ιωάννης “άκουσε τον αριθμό των σφραγισμένων·
Η σφραγίδα του Θεού αποδεικνύει την εγκυρότητα των αγίων. “Οι δούλοι του Θεού” σφραγίζονται στα μέτωπά τους. Προφανώς δεν πρόκειται για κάποιο ορατό σημάδι αλλά ουσιαστικά πρόκειται για το έργο του Θεού στο μυαλό και στην καρδιά τους. Στην αντίστοιχη περικοπή της Αποκάλυψης 14:1-5 αντί για σφραγίδα αναφέρεται ότι οι 144.000 έχουν “το όνομα του Πατέρα γραμμένο επάνω στα μέτωπά τους” (Αποκάλυψη 14:1).[4] Το όνομα του Πατέρα αναφέρεται στον χαρακτήρα Του.[5] Αυτός ο δίκαιος και άγιος χαρακτήρας αποδίδεται (είναι δικός τους) και μεταδίδεται (γίνεται πραγματικότητα στη ζωή τους) στα παιδιά Του. Αυτό ακριβώς σημαίνει να έχει κάποιος το όνομα Του γραμμένο στο μέτωπό του.[6]
Ο Χριστός μέσω της θυσίας Του μας ελευθερώνει από την καταδίκη του νόμου (λογιζόμαστε δίκαιοι). Στη συνέχεια στέλνει το Άγιο Πνεύμα για να γράψει (να σφραγίσει) το νόμο Του στη διάνοια και στην καρδιά μας μεταμορφώνοντας τη ζωή μας και κάνοντας μας νέα κτίσματα: “Σφραγιστήκατε με το Άγιο Πνεύμα της υπόσχεσης... Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, με το οποίο σφραγιστήκατε για την ημέρα της απολύτρωσης. Κάθε πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθεί από σας με κάθε κακία· γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου του Χριστού. Γίνεστε, λοιπόν, μιμητές του Θεού” (Εφεσίους 1:13, 4:25-5:1).
Όταν γινόμαστε “μιμητές του Θεού” δεν σημαίνει ότι προσπαθούμε να γίνουμε καλοί. Όσες προσπάθειες και αν κάνουμε δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε την πικρία και τον θυμό και κάθε κακή συνήθεια. Η μόνη προσπάθεια που μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή μας, είναι η προσπάθεια να πληρωθούμε με Άγιο Πνεύμα, επειδή μόνο Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια άγια καρδιά και μια άγια διάνοια. Από εκείνη τη στιγμή το Άγιο Πνεύμα εργάζεται με ένα θεραπευτικό τρόπο στη ζωή μας και μας οδηγεί σε μετάνοια: μας θεραπεύει από τις πληγές που έχει καταφέρει ο εχθρός εναντίον μας και μας οδηγεί να μετανοήσουμε για τις άκαρπες και καταστροφικές προσπάθειές μας να καλύψουμε αυτές τις πληγές και να ανακουφίσουμε τον πόνο μας.
Η φράση “Αγιασμός στον Κύριο” ήταν γραμμένη στο μέτωπο των ιερέων του επίγειου αγιαστηρίου (Έξοδος 28:36-38). Παρομοίως, το όνομα του Θεού - ο άγιος χαρακτήρας Του - είναι γραμμένο στο μέτωπο των 144.000. Ο άγιος χαρακτήρας τους, αποδεικνύει την εγκυρότητα τους σε όλο το σύμπαν.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ 144.000
[1] Βλ. Α’ Βασιλέων 21:8, Ιερεμίας 32:9-14
[2] “Ποιος είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύσει τις σφραγίδες του;” Αποκάλυψη 5:2. βλ. επίσης Δανιήλ 12:9.
[3] “Ο βασιλιάς τη σφράγισε με την ίδια του τη σφραγίδα… για να μην αλλοιωθεί τίποτε για τον Δανιήλ” Δανιήλ 6:17, βλ. επίσης Εσθήρ 8:8.
[4] Βλ. επίσης Αποκάλυψη 3:12 και 22:4.
[5] Ο Θεός είπε στον Μωυσή: “Θα κηρύξω το όνομα του Κυρίου μπροστά σου”. Όταν ο Θεός κήρυξε το όνομά Του, γνωστοποίησε τον χαρακτήρα Του: “Ο Κύριος, ο Κύριος ο Θεός είναι οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός, ο οποίος φυλάττει έλεος σε χιλιάδες, συγχωρεί ανομία και παράβαση και αμαρτία, και καθόλου δεν αθωώνει τον ένοχο” (Έξοδος 33:18-34:7).
[6] Προσέξτε τον ξεκάθαρο παραλληλισμό της Αποκάλυψης 22:4 και της Α’ Ιωάννου 3:2 “Και θα δουν το πρόσωπό του, και το όνομα του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους.” “Γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν, επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.” Όταν Τον δούμε όπως είναι, θα μπορέσει να μας δώσει το όνομά Του, το χαρακτήρα Του και θα γίνουμε σαν Εκείνον. Αυτό είναι ξεκάθαρο στο Αποκάλυψη 14:1-5, όπου περιγράφεται ο άγιος χαρακτήρας των 144.000.