Το νόημα και η προφορά της λέξεις YHWH
Τον έβδομο ή όγδοο αιώνα μΧ, όταν τα Εβραϊκά είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται καθώς δεν χρησιμοποιούνταν, Εβραίος λόγιοι δημιούργησαν μια ομάδα με το όνομα Masoretes και πρότειναν μια μέθοδο για την προσθήκη φωνηέντων σε κείμενα που είχαν μόνο σύμφωνα.
Όσον αφορά την λέξη YHWH συνέχισαν να μην την «προφέρουν» καθώς πρόσθεσαν τα φωνήεντα από την λέξη Adonai και αυτό το παράξενο κράμα γραμμάτων προέτρεπε τον αναγνώστη να αντικαταστήσει την λέξη με την Adonai.
Όταν όμως τα κείμενα μεταφράστηκαν στα Αγγλικά από μεταφραστές του δωδέκατου αιώνα, η λέξη αυτή τους δημιούργησε πρόβλημα που τελικά το παρέκαμψαν «δημιουργώντας» την λέξη Jehovah (Ιεχωβά), η οποία χρησιμοποιείται στις περισσότερες μεταφράσεις μέχρι σήμερα.
Η λέξη «Ιεχωβά» όπως την έχουμε στα Ελληνικά είναι μια μεταγλώττιση της λέξης «Jehovah» που με την σειρά της είναι μια αυθαίρετη απόδοση της αρχαίας λέξης ΥΗWH.
Σύγχρονοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι η λέξη YHWH πρέπει να προφέρεται Yahweh, φτάνουν σε αυτό το συμπέρασμα καθώς υπάρχουν λέξεις που περιέχουν μέρος της αρχαίας λέξης όπως «Hallelu jah» και «Jerem iah», και επειδή υπάρχουν μερικοί αρχαίοι συγγραφείς που κατέγραψαν την προφορά της όπως ο Κλεμέντιος ο Αλεξανδρινός (ή αλλιώς Κλήμης ο Αλεξανδρεύς), ο Οριγένης και κάποιοι αρχαίοι συγγραφείς από την Σαμάρια (http://www.yahweh.org/publications/sny/sn09Chap.pdf).
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Encyclopedia Judaica: «Η αληθινή προφορά του ονόματα YHWH δεν χάθηκε. Αρκετοί Έλληνες συγγραφείς των πρωτοχριστιανικών χρόνων αναφέρουν ότι η σωστή προφορά είναι Yahweh» (E.J. 7, p. 680).
Το όνομα του Θεού είναι η περιγραφή του χαρακτήρα Του
Στην Παλαιά Διαθήκη, όμως, ο Θεός καθιστά σαφές ότι το όνομά Του είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια λέξη — είναι μια περιγραφή του χαρακτήρα Του, π.χ:
- Έξοδος 34:5-7 «Και ο Κύριος κατέβηκε σε μορφή νεφέλης και στάθηκε εκεί μαζί του, και κήρυξε το όνομα του Κυρίου, και πέρασε ο Κύριος μπροστά του και κήρυξε: Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Θεός είναι οικτίρμονας και ελεήμονας, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός, ο οποίος φυλάττει έλεος σε χιλιάδες, συγχωρεί ανομία και παράβαση και αμαρτία, και καθόλου δεν αθωώνει τον ένοχο» (Βλέπε επίσης Δευτερονόμιο 32:3,4).
Ο Θεός λέει πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη ότι το όνομά Του κατοικεί στο ναό Του, π.χ:
- «Θα θυσιάζεις, λοιπόν, το Πάσχα στον Κύριο τον Θεό σου, στον τόπο που ο Κύριος θα εκλέξει για να κατοικίσει εκεί το όνομά Του» (Δευτερονόμιο 16:2, Βλέπε επίσης Α Βασιλέων 5:5).
Αυτό σημαίνει ότι το όνομά Του είναι κάτι περισσότερο από μια λέξη– το όνομά Του αντιπροσωπεύει την παρουσία Του.
Ο όρος Yahweh προέρχεται από το Εβραϊκό ρήμα «είμαι», περιγράφοντας τον Θεό ως «Ο Αιώνιος», «Αυτο-Υφιστάμενος», «Αυτός που ζει για πάντα», «Ο Αυτάρκης».
Αλλά είναι πιθανόν να είναι ο μόνος που πρέπει να χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί όταν αναφέρονται στον Θεό;
