ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18Αποκάλυψη κεφάλαιο 18 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 - το κείμενο18:1-3 ΕΠΕΣΕ Η ΒΑΒΥΛΩΝΑΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣΨΕΥΤΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟΣΩΤΗΡΙΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ;ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΗ ΠΟΡΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ18:4,5 ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ, Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ18:6-8 Η ΧΛΙΔΗ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ18:9-20 ΕΝΑΣ ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ18:21-24 ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

18:21-24 ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Και ένας ισχυρός άγγελος σήκωσε μια πέτρα σαν μεγάλη μυλόπετρα, και την έριξε στην θάλασσα, λέγοντας: Έτσι με ορμή θα ριχτεί η μεγάλη πόλη Βαβυλώνα, και δεν θα βρεθεί πλέον” Αποκάλυψη 18:21 . Ο Χριστός είπε: “Όποιος, όμως, σκανδαλίσει ένα απ’ αυτά τα μικρά που πιστεύουν σε μένα, τον συμφέρει να κρεμάσει στο λαιμό του μια μυλόπετρα, και να καταποντιστεί στο πέλαγος της θάλασσας. Αλίμονο στον κόσμο για τα σκάνδαλα· επειδή, τα σκάνδαλα είναι ανάγκη να έρθουν· όμως, αλίμονο στον άνθρωπο εκείνον, διαμέσου του οποίου έρχεται το σκάνδαλο” (Ματθαίον 18:6,7). Ο Χριστός φαίνεται να λέει ότι είναι προτιμότερο να πεθάνει κάποιος βιαίως (π.χ. να “καταποντιστεί στο πέλαγος της θάλασσας” με μια μυλόπετρα κρεμασμένη στο λαιμό) παρά να βρεθεί ένοχος στην κρίση επειδή οι πράξεις του είχαν προκαλέσει ένα μικρό παιδί να αμαρτήσει.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει σχεδιάσει χειρότερα βασανιστήρια για αυτούς τους αμαρτωλούς· η ουσία της κρίσης είναι η πλήρης συνειδητοποίηση των συνεπειών των αμαρτιών μας, της φθοράς και της καταστροφής που προκαλεί στα δημιουργήματα του Θεού. Έτσι θα πραγματοποιηθεί μια πλήρης αποκάλυψη του άγιου χαρακτήρα του Θεού και των υψηλών απαιτήσεων του νόμου Του, ο οποίος καταδικάζει εκείνους που απορρίπτουν την προσφορά της συγχώρησης. Εκείνοι θα “λένε προς τα βουνά και προς τις πέτρες: Πέστε επάνω μας, και κρύψτε μας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται επάνω στον θρόνο, και από την οργή του Αρνίου” (Αποκάλυψη 6:16). Σύμφωνα με τον Χριστό, θα ήταν προτιμότερο να πεθάνουν παρά να διαπράξουν αξιόμεμπτες αμαρτίες, με τις οποίες θα έρθουν και πάλι αντιμέτωποι στην κρίση, όταν “θα κριθούν οι νεκροί από τα γραμμένα μέσα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους” (Αποκάλυψη 20:12).

Έτσι η μυλόπετρα που πέφτει στη θάλασσα μπορεί να είναι ένα σύμβολο του ελέους του Θεού παρά της εκδικητικής τιμωρίας. Στο κάτω κάτω η Βαβυλώνα αποτελείται από ανθρώπους που έχουν εξαπατηθεί από το “θηρίο”, την προσωποποίηση του Σατανά. Αν συνέχιζαν να συμμετέχουν στα σχέδια του θηρίου, ίσως να έφεραν την ευθύνη για τη δολοφονία των αγίων του Θεού, ο Θεός όμως θέλει να το αποσοβήσει αυτό για χάρη τους και για χάρη των αγίων, οι οποίοι έχουν υποφέρει αρκετή θλίψη μέσα στην αμαρτία. Ο Θεός από έλεος απαντά στην έκκλησή τους και επιτρέπει στο θάνατο να τους κρύψει “από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται επάνω στον θρόνο” (Αποκάλυψη 6:16).

“Και φωνή από κιθαρωδούς και μουσικούς και από παίχτες αυλού και από σαλπιγκτές δεν θα ακουστεί πλέον μέσα σε σένα· και κάθε τεχνίτης από κάθε τέχνη δεν θα βρεθεί πλέον μέσα σε σένα· και φωνή μύλου δεν θα ακουστεί πλέον μέσα σε σένα· και φως λυχναριού δεν θα φέγγει πλέον μέσα σε σένα· και φωνή νυμφίου και νύφης δεν θα ακουστεί πλέον μέσα σε σένα· επειδή, οι έμποροί σου ήσαν οι μεγιστάνες της γης, επειδή με τη γοητεία σου πλανήθηκαν όλα τα έθνη. Και μέσα σ’ αυτή βρέθηκε αίμα προφητών και αγίων, και όλων των σφαγμένων επάνω στη γη” Αποκάλυψη 18:22-24.

Ο ισχυρός άγγελος τονίζει ότι η καταστροφή της Βαβυλώνας θα είναι ολοκληρωτική και μόνιμη. Κάποιες φορές, όταν ανατρέπεται ένα τυραννικό και βάναυσο καθεστώς ο λαός φοβάται να χαρεί, επειδή υπάρχει ο φόβος ότι οι δυνάστες, με κάποιο τρόπο, θα ανακτήσουν την εξουσία και τη δύναμή τους και θα επιστρέψουν για να τους βασανίσουν. Ο Θεός όμως ξεκαθαρίζει ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά μια Βαβυλώνα. Δείχνει επίσης ότι η Βαβυλώνα έχει ένα εκτενέστερο πλαίσιο εφαρμογής από μια συγκεκριμένη εκκλησία κάποια συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας - η Βαβυλώνα είναι υπεύθυνη για “το αίμα... όλων των σφαγμένων επάνω στη γη” . Με την ευρύτερη έννοια, η Βαβυλώνα συμβολίζει την πλήρη κυριαρχία της αμαρτίας που ρημάζει αυτόν τον πλανήτη επί 6.000 χρόνια και αυτή η κυριαρχία φτάνει στο τέλος της μια για πάντα. “Πώς η Βαβυλώνα έγινε σε θάμβος ανάμεσα στα έθνη! Έστησα παγίδα για σένα, μάλιστα και πιάστηκες, Βαβυλώνα,... επειδή, αντιστάθηκες στον Κύριο... Οι γιοι Ισραήλ και οι γιοι Ιούδα καταδυναστεύτηκαν μαζί· και όλοι εκείνοι που τους αιχμαλώτισαν, τους κατακράτησαν· αρνήθηκαν να τους αφήσουν ελεύθερους. Όμως, ο Λυτρωτής τους είναι ισχυρός· ο Κύριος των δυνάμεων είναι το όνομά του· θα δικάσει τη δίκη τους οπωσδήποτε... Μάχαιρα ενάντια στους Χαλδαίους, λέει ο Κύριος, και ενάντια στους κατοίκους της Βαβυλώνας... και δεν θα κατοικηθεί πλέον στον αιώνα” (Ιερεμίας 50:22-24,33-35,39).