Ποιοι προφήτευσαν τη γέννηση Του Χριστού εκατοντάδες χρόνια πριν συμβεί το γεγονός; Ποιες είναι αυτές οι προφητείες;
Οι Γραφές είχαν προαναγγείλει τον ερχομό Του Μεσσία.
Στις 25 του Δεκέμβρη κάθε χρόνο, γιορτάζουμε την έλευση Του Χριστού στη γη. Ένα γεγονός που άλλαξε το ρου της ιστορίας του κόσμου. Ο Θεός έγινε άνθρωπος και ήρθε με ταπεινότητα κοντά μας, για να μας χαρίσει μια για πάντα τη γνώση του ποιος τελικά είναι, αλλά κυρίως για να μας απαλλάξει από τα δεσμά του θανάτου. Να συνάψει μια νέα «συμφωνία» μαζί μας. Να μας αφήσει μια νέα διαθήκη, σύμφωνα με την οποία δεν είμαστε πλέον καταδικασμένοι και χωρίς ελπίδα, αλλά μπορούμε εάν το θέλουμε, να πιστέψουμε και να ζήσουμε.
Πέραν της ημερομηνίας που καθιερώθηκε (25 Δεκεμβρίου), άσχετα με τους στολισμούς, την όμορφη ατμόσφαιρα και τις όποιες παραδόσεις που επικρατούν εδώ και κάποιες δεκαετίες τις ημέρες των γιορτών, (όπως συνηθίζουμε να λέμε) το νόημα είναι πως η ανθρωπότητα γιορτάζει με ποικίλους τρόπους, ένα γεγονός που συνέβη στην Βηθλεέμ, πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια πριν. Το γεγονός αυτό είναι τα Χριστούγεννα.
Δεν μπορούν να υπάρχουν Χριστούγεννα χωρίς Χριστό και δε θα υπήρχαν τα Χριστούγεννα, όπως κι αν τα γιορτάζουμε, αν ο Χριστός δεν είχε έρθει στη Γη. Συχνά ακούμε πως ο άνθρωπος έχει χάσει την ουσία και πως τα Χριστούγεννα δε σκέφτεται τον Ιησού, αλλά οτιδήποτε άλλο μπορεί να σχετίζεται με τις μέρες αυτές των γιορτών. Οπωσδήποτε κάτι τέτοιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό, μα αφενός δε σημαίνει πως ισχύει για όλους μας, και αφετέρου το γεγονός δεν αλλάζει.
Ο Χριστός γεννήθηκε στην Βηθλεέμ και όλα άλλαξαν από εκείνη την στιγμή για την ανθρωπότητα. Τίποτα δεν είναι πια ίδιο. Τίποτα δεν είναι όπως πριν. Ο ίδιος ο δημιουργός Θεός, εκπόνησε και εφάρμοσε τέλεια το σχέδιο Του για τη σωτηρία του κόσμου, ερχόμενος ο Ίδιος κοντά μας και μάλιστα σαν ένας από εμάς.
Τα ιστορικά κείμενα της Καινής Διαθήκης μας πληροφορούν για το γεγονός της γέννησης και μάλιστα για τα όσα μεσολάβησαν πριν ακόμα αυτή συμβεί: «Και κατά τον έκτο μήνα, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην πόλη της Γαλιλαίας, που λέγεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένα κόρη, αρραβωνιασμένη με άνδρα που λεγόταν Ιωσήφ, από τον οίκο τού Δαβίδ• και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. Και ο άγγελος, όταν μπήκε μέσα προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη• ο Κύριος μαζί σου• ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες. Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας τού λόγου του• και σκεφτόταν ποιος τάχα να είναι αυτός ο χαιρετισμός. Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ• επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. Και πρόσεξε, θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν γιο• και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού. Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου• και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο τού Δαβίδ τού πατέρα του• και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο τού Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος» (Κατά Λουκάν 1:26-33).
Έπειτα από αυτό, ακολουθεί και η περιγραφή του γεγονότος της γέννησης, «Και ενώ βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι ημέρες για να γεννήσει• και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο, και τον σπαργάνωσε, και τον έβαλε να πλαγιάσει μέσα στη φάτνη• επειδή, δεν υπήρχε γι’ αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα».
Κοντά στην ίδια περιοχή υπήρχαν ποιμένες, που διανυχτέρευαν στα χωράφια, και φύλαγαν βάρδιες της νύχτας στο κοπάδι τους. Και τότε, ένας άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ’ αυτούς ξαφνικά, και δόξα τού Κυρίου έλαμψε ολόγυρά τους, και φοβήθηκαν πάρα πολύ. Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς:«Μη φοβάστε• επειδή, δείτε, σας φέρνω ένα χαρμόσυνο μήνυμα μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό• επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος» (Κατά Λουκάν 2:6-11).
