Η ενότητα της Αγίας Γραφής
Η Αγία Γραφή στην πραγματικότητα είναι μια βιβλιοθήκη με εξήντα έξι βιβλία. Τα τριάντα εννιά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης γράφηκαν μεταξύ το 1400 και το 400 π.Χ., και τα είκοσι επτά βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφηκαν μεταξύ το 50 και το 100 μ.Χ.
Ο προφήτης Μωυσής ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα πέντε βιβλία της Αγίας Γραφής λίγο πριν από τα 1400 π.Χ. Ο προφήτης Ιωάννης έγραψε το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής – την Αποκάλυψη – γύρω στο 95 μ.Χ.
Κατά τα 1500 χρόνια μεταξύ της συγγραφής του πρώτου και του τελευταίου βιβλίου της Αγίας Γραφής, τουλάχιστον τριάντα οκτώ άλλοι προφήτες έδωσαν τη συμβολή τους.
Οι διάφοροι συγγραφείς της Αγίας Γραφής έζησαν σε διαφορετικές εποχές, μερικούς από τους οποίους χωρίζουν εκατοντάδες χρόνια. Σε πολλές περιπτώσεις είναι τελείως ξένοι ο ένας προς τον άλλον.
Μερικοί ήταν επιχειρηματίες ή έμποροι, άλλοι βοσκοί, ψαράδες, στρατιωτικοί, γιατροί, κήρυκες, βασιλιάδες – άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Υπηρέτησαν κάτω από διαφορετικές κυβερνήσεις και έζησαν κάτω από αντίθετους πολιτισμούς και φιλοσοφικά συστήματα.
Ένα μήνυμα με συνοχή
Εδώ είναι το αξιοθαύμαστο: Όταν τα εξήντα έξι βιβλία της Αγίας Γραφής με τα 1.189 κεφάλαια που συνθέτουν 31.173 εδάφια ενωθούν, βρίσκουμε μια τέλεια αρμονία στο μήνυμα που μεταδίνουν.
Υπόθεσε ότι ένας άνθρωπος χτυπάει την πόρτα σου, και όταν τον προσκαλείς μέσα, τοποθετεί στο σαλόνι σου ένα κομμάτι μάρμαρο, περίεργα διαμορφωμένο, και φεύγει χωρίς να πει τίποτε. Άλλοι επισκέπτες ακολουθούν διαδοχικά, μέχρι που σαράντα άτομα έχουν τοποθετήσει το αριθμημένο μάρμαρό τους το ένα επάνω στο άλλο.
Όταν και ο τελευταίος φεύγει, με έκπληξη βλέπεις μπροστά σου ένα ωραίο άγαλμα. Τότε πληροφορείσαι ότι οι περισσότεροι γλύπτες δεν είχαν συναντηθεί ποτέ, ερχόμενοι από τις πέντε Ηπείρους.
Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγεις; Ότι κάποιος είχε σχεδιάσει το άγαλμα και έστειλε ακριβείς προδιαγραφές στον καθένα πώς θα σχεδιάσει το κομμάτι του μαρμάρου του.
Η Αγία Γραφή σαν σύνολο γνωστοποιεί ένα μήνυμα με συνοχή – όπως ακριβώς ένα τέλειο μαρμάρινο άγαλμα.
Μια διάνοια σχεδίασε όλο αυτό – η διάνοια του Θεού.
Η αξιοσημείωτη ενότητα της Γραφής αποτελεί απόδειξη ότι δεν είναι απλώς ανθρώπινη φιλολογία, αλλά πραγματικά ο Λόγος του Θεού.
Οι άνθρωποι έγραψαν τις σκέψεις και τις λέξεις, αλλά ήταν εμπνευσμένοι από το Θεό.
