Απευθύνεται στους μεγαλύτερους πόθους μας

Η Αγία Γραφή δεν μας παρέχει κάποια πληροφορία για το πως θα μοιάζει εμφανισιακά ο αντίχριστος, αλλά μας πληροφορεί για το ποιες θα είναι οι πράξεις του, και αυτό επειδή γνωρίζουμε τη φύση των λόγων και των πράξεων του Χριστού.

Έτσι λοιπόν είναι ασφαλές να λέμε ότι ο αντίχριστος θα μιλήσει με όμορφα και παρηγορητικά λόγια. Χωρίς καμία αμφιβολία, θα μιλήσει για αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη και οικουμενική αδελφοσύνη, καθότι αυτά τα ιδανικά ποθούμε. Στην πραγματικότητα θα αγγίξει τα ενδόμυχα του ψυχισμού μας, τα ιδανικά και τις προσδοκίες μας που θα κάνει τα ψέμματα του ακαταμάχητα.

Η αρχική επιθυμία του Εωσφόρου (του Διαβόλου), η οποία τον οδήγησε και στην απομάκρυνσή του από τον ουρανό, ήταν να γίνει «…όμοιος με τον Ύψιστο» (Ησαϊας 14:14), να γίνει σαν τον ίδιο το Θεό, και τότε χρησιμοποίησε την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε και με την Εύα. Της είπε πως αν έτρωγε από τον καρπό του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού, θα «άνοιγαν» τα μάτια της και θα γινόταν σαν το Θεό (Γέννεση 3:5).

Φυσικά, το να είναι κανείς σαν το Θεό, ακούγεται σαν κάτι πολύ καλό. Αλλά ο μεγάλος εξαπατητής, συχνά περιτυλίγει τους πειρασμούς του με φαινομενική καλοσύνη.

O αρχικός απατεώνας

Κάτι ανάλογο περιγράφεται στην ταινία Λούθηρος (παραγωγής 2003), στην οποία ένας ιδεαλιστής νέος ονομαζόμενος Αλεάντρο έρχεται στη Ρώμη. Στο Βατικανό, ένας καρδινάλιος τον ρωτά: «τι είναι αυτό που ζητάς περισσότερο;». O Aλεάντρο του απαντά: «να υπηρετήσω το Θεό με όλη μου την καρδιά». Τότε ο καρδινάλιος τον προειδοποιεί: «Λοιπόν, αυτός είναι ο τομέας στον οποίο θα πειραστείς». Καθώς η ταινία εξελίσσεται, βλέπουμε το πως η επιθυμία του Αλεάντρο τον οδηγεί να προβεί σε πρακτικές προδοσίας, απαγωγής και φόνου. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο διάβολος εργάζεται, μας προσφέρει το «καλύτερο» για να μας οδηγήσει στο χειρότερο.

Στην έρημο, ο διάβολος πρόσφερε καλά πράγματα στον Ιησού. Είπε πως:

  • θα του έδινε ψωμί, ώστε να διατηρηθεί στη ζωή,

  • θα του έδινε την ευκαιρία να διακηρύξει την πληρότητα των υποσχέσεων του Θεού για αγγελική προστασία,

  • θα του έδινε κυριότητα επάνω σε όλα τα βασίλεια της γης.

Από μόνα τους, όλα αυτά τα πράγματα είναι καλά. Κάποια από αυτά, αποτελούν ακόμη και μέρος της αποστολής και του σκοπού που ο Χριστός ήρθε για να επιτελέσει. Το κακό όμως εναποτίθεται στο τι είναι αυτό που ζητά ο διάβολος ώστε αυτά τα πράγματα να επιτευχθούν.

Χρησιμοποιεί την ίδια τακτική και με εμάς: «απλά, κάνε αυτή τη μικρή παραχώρηση – συμβιβασμό ως αντάλλαγμα, και κατ’ επέκταση όλα αυτά τα καλά πράγματα μπορούν να γίνουν δικά σου». Αυτό είναι ένα κόλπο γνωστό σε κάθε τσαρλατάνο και απατεώνα.

Ο διάβολος είναι ο πατέρας όλων των τσαρλατάνων, ο αρχικός απατεώνας. Έτσι λοιπόν και ο αντίχριστος, θα ξέρει να πει τα πιο όμορφα λόγια, να πατήσει τα κατάλληλα συναισθηματικά μας κουμπιά, να μας κάνει να νιώσουμε ότι η κάθε του πρόθεση είναι καθαρά φιλάνθρωπη, και πως αν τον ακολουθήσουμε, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα μονάχα την ευτυχία μας.

Θα υπάρχει αρκετή αλήθεια στα λόγια του ώστε να κάνει αξιόπιστα τα ψέματά του, αρκετή – θα μπορούσαμε να πούμε – ζάχαρη για να επικαλύψει το δηλητήριο. Όμως δε θα είναι παρά μονάχα ψέματα. Ο Ιησούς είπε γι αυτόν: «Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του, επειδή είναι ψεύτης, και πατέρας τού ίδιου του ψεύδους» ( I ωάννην 8:44).