Κατά την διάρκεια του τελευταίου αιώνα ο μέσος όρος ζωής του ανθρώπου έχει αυξηθεί κατά αρκετά χρόνια λόγω των εφευρέσεων και την εξέλιξη των επιστημών, και ιδιαίτερα της ιατρικής.
Με βάση τα 75 χρόνια ως τον μέσο όρο ζωής του ανθρώπου μπορούμε να υπολογίσουμε ότι ζούμε περισσότερες από 27.000 ημέρες. Αξίζει, λοιπόν, να αναρωτηθούμε: ποιες είναι οι σπουδαιότερες ημέρες της ζωής ενός ανθρώπου;
Ασφαλώς μια από της σημαντικότερες είναι η ημέρα που κάποιος γεννιέται. Μια ακόμη σημαντική ημέρα είναι η ημέρα του θανάτου του. Σε κάθε τάφο αναγράφονται αυτές τις δύο ημερομηνίες.
Υπάρχει, όμως, και μια άλλη μέρα που είναι πολύ σημαντικότερη διότι έχει να κάνει με την μέλλουσα αιώνια ζωή μας – η ημέρα της ομολογίας της πίστεως.
Πιστεύω, Ομολογώ και Προσδοκώ
Μελετώντας το «Πιστεύω» διαπιστώνουμε ότι στο κείμενο χρησιμοποιούνται τρία σπουδαία ρήματα: πιστεύω, ομολογώ και προσδοκώ.
Τα ρήματα αυτά δεν επιλέχθηκαν τυχαία στην Σύνοδο της Νίκαιας. Η δήλωση της πίστεως μας υπενθυμίζει πως δεν αρκεί να σταθούμε μόνο στο πιστεύω. Μας καλεί να προχωρήσουμε στην ομολογία αυτής της πίστης μας και στην προσδοκία μιας ζωής με τον Θεό.
Το ρήμα «πιστεύω» αναφέρεται στην επίγνωση, αναγνώριση και αποδοχή της λυτρωτικής αγάπης του Θεού για μας. Αναφέρεται στην εμπιστοσύνη μας στην καλοσύνη του Θεού και στην πίστη ότι οι προθέσεις Του για εμάς είναι καθ’ ορισμού καλές.
Η ομολογία της πίστεως έχει να κάνει με την δήλωση ότι αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε την κληρονομιά μας ως παιδιά του Υψίστου.
Με την ομολογία μας δηλώνουμε ότι θέλουμε να ξεκινήσουμε μια καινούρια αρχή στη ζωή μας – ταυτιζόμαστε ως παιδιά του Θεού. Ομολογούμε ότι από δω και πέρα θα πορευτούμε μαζί Του.
Έχοντας πιστέψει και ομολογήσει την πίστη μας ξεκινάμε μια ζωή χαρακτηριστικό της οποίας είναι η προσδοκία της αποκατάστασης της άμεσης σχέσης οικειότητας με τον Θεό.
Προσδοκούμε, δηλαδή, το τέλος της φθοράς και την αυγή της ημέρας στην οποία οι άνθρωποι θα αποκατασταθούν στην αρχική τους τελειότητα και η ίδια η Γη δεν θα είναι πλέον υποδουλωμένη στην αμαρτία που έχει προξενήσει η ανθρωπότητα.
«Ομολογώ»
Στην επιστολή προς Ρωμαίους ο απόστολος Παύλος διευκρινίζει πως μια καινούρια αρχή στη ζωή μας ξεκινά με την βάπτιση, που είναι συμβολική πράξη της συσταύρωσης και συνταφής μας με τον Χριστό:
«Όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Xριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του; Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου τού βαπτίσματος στον θάνατο, ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα τού Πατέρα, έτσι και εμείς να περπατήσουμε σε μία νέα ζωή. Επειδή, αν έχουμε γίνει σύμφυτοι μαζί του ως προς την ομοιότητα του θανάτου του, κατά συνέπεια θα είμαστε και ως προς την ομοιότητα της ανάστασης· γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι της αμαρτίας» (Προς Ρωμαίους 6:4-6).
Ο απόστολος Παύλος στο χωρίο αυτό εξηγεί ότι η βάπτιση είναι μία πράξη με την οποία αναγνωρίζουμε/ομολογούμε τον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Χριστού.
Η λέξη «βαπτίζω» υπονοεί τον όρο «εμβυθίζω». Ακριβώς για αυτό το λόγο η βάπτιση, η βύθιση κάτω από το νερό, συμβολίζει τον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Χριστού.
Η καινούρια αρχή
Η βάπτιση είναι μια πράξη την οποία εκτελούμε όταν έχουμε βιώσει αυτό που η Αγία Γραφή αποκαλεί μετάνοια.
Η σημασία της λέξης «μετάνοια» είναι «υποβάλλομαι σε αλλαγή του νου».
Η αμαρτία ριζώνεται και εκμεταλλεύεται τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για τον Θεό, και επηρεάζει ύστερα και το πώς σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας.
Αποτέλεσμα, όμως, των σκέψεων και αισθημάτων μας είναι οι πράξεις μας. Συνεπώς, πράττουμε αμαρτία. Οδηγούμαστε σε καταστρατήγηση σχέσεων.
Η μετάνοια προϋποθέτει πλήρη αναπροσανατολισμό της αντίληψης και του τρόπου σκέψης μας. Πρέπει να παύσουμε να πιστεύουμε τα ψέματα για τον Θεό και να αρχίσουμε να πιστεύουμε την αλήθεια του ευαγγελίου.
Ο απόστολος Παύλος αποσαφηνίζει ότι μόνο η «…αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια…» (Προς Ρωμαίους 2:4). Με άλλα λόγια, μόνο όταν αποδεχόμαστε τον Θεό με τον αληθινό του χαρακτήρα ξεκινάμε τη διαδικασία της ριζικής μεταμόρφωσης, που επηρεάζει όλα τα επίπεδα της ζωής μας.
Η βάπτιση ως βύθιση στην πραγματικότητα της αγάπης του Θεού απαιτεί την συνειδητή επιλογή της ως οδηγό στην ζωή μας. Για αυτό το λόγο ακριβώς η βάπτιση είναι η ομολογία της αρχής μιας καινούργιας ζωής!
Διάβασε επίσης:
