Οι θείες ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος
Το Άγιο Πνεύμα είναι ζωή: ο απόστολος Παύλος αναφέρεται σε Αυτόν ως «το Πνεύμα της ζωής» (Προς Ρωμαίους 8:2).
Είναι αλήθεια: Ο Χριστός Τον ονομάζει «το Πνεύμα της αληθείας» (Κατά Ιωάννην 16:13).
Οι εκφράσεις «διά της αγάπης του Πνεύματος» (Προς Ρωμαίους 15:30) και «το Πνεύμα το Άγιον του Θεού» (Προς Εφεσίους 4:30) αποκαλύπτουν ότι η αγάπη και η αγιότητα είναι μέρος της φύσης Του.
Είναι παντοδύναμο (Κατά Ματθαίον 12:28, Πράξεις Αποστόλων 10:38, Προς Ρωμαίους 5:19).
Διανέμει πνευματικά χαρίσματα «ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως Αυτό θέλει» (Α’ Προς Κορινθίους 12:11).
Είναι πανταχού παρών (Ψαλμός 139:7-10).
Θα «μείνει» με το λαό Του «εις τον αιώνα» (Κατά Ιωάννην14:16).
Είναι παντογνώστης: «το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού. Επειδή, ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού» (Α’ Προς Κορινθίους 2:10,11).
Τα έργα του Αγίου Πνεύματος
Συμμετέχει στη δημιουργία και την ανάσταση:
- «Με έκανε το Πνεύμα τού Θεού, και με ζωοποίησε η πνοή τού Παντοδύναμου» (Ιώβ 33:4),
- «Στέλνεις πάλι το Πνεύμα σου και δημιουργούνται» (Ψαλμός 104:30),
- «το Πνεύμα εκείνου, που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα σας, Αυτός που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, θα ζωοποιήσει και τα θνητά σας σώματα, διαμέσου τού Πνεύματός» (Προς Ρωμαίους 8:11).
Μόνο ένας πανταχού παρών προσωπικός Θεός, όχι μια απρόσωπη επιρροή ούτε μια δημιουργημένη ύπαρξη, θα μπορούσε να επιτελέσει ένα θαύμα να φέρει τον θεϊκό Χριστό σε έναν άνθρωπο – τη Μαρία.
Στην ημέρα της Πεντηκοστής το Πνεύμα έκανε τον Θεάνθρωπο Ιησού πανταχού παρόντα σε εκείνους που ήθελαν να Τον δεχθούν.
Το Άγιο Πνεύμα αντιμετωπίζεται ως ίσος με τον Πατέρα και τον Υιό στην ιερολογία του βαπτίσματος (Κατά Ματθαίον 28:19), στην αποστολική ευλογία (Β’ προς Κορινθίους 13:13), και στην αναφορά στα πνευματικά χαρίσματα (Α’ Προς Κορινθίους 12:4-6).
Το Άγιο Πνεύμα και ο τριαδικός Θεός
Από την αρχή της αιωνιότητας το Άγιο Πνεύμα συνυπήρχε στη τριαδική Θεότητα ως το τρίτο μέλος.
Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι εξίσου αυθύπαρκτοι. Αν και ίσοι μεταξύ τους, υπάρχουν λειτουργικές σχέσεις μέσα στα μέλη της Αγίας Τριάδας.
Η αλήθεια για το Άγιο Πνεύμα ως Θεό κατανοείται καλύτερα αν παρατηρήσουμε την σχέση του με τον Ιησού.
Όταν το Άγιο Πνεύμα έρχεται στους πιστούς, έρχεται ως το «Πνεύμα του Χριστού» – δεν έρχεται αυτόνομα με δικιά του εντολή.
Η δράση Του στην ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από την αποστολή του Χριστού για τη σωτηρία:
- συμμετείχε ενεργά στη γέννηση του Χριστού (Κατά Λουκάν 1:35),
- επιβεβαίωσε τη δημόσια διακονία Του στο βάπτισμά Του (Κατά Ματθαίον 3:16,17),
- έφερε στην ανθρωπότητα τα ευεργετήματα που απορρέουν από την εξιλαστήρια θυσία και ανάσταση του Ιησού (Προς Ρωμαίους 8:11),
- είναι μαζί με τους πιστούς «εις τον αιώνα» (Κατά Ιωάννη 14:16).
Ο ρόλος Του
Στην Αγία Τριάδα το Άγιο Πνεύμα φαίνεται να εκπληρώνει το ρόλο του Εκτελεστή.
Όταν ο Πατέρας έδωσε τον Υιό Του στον κόσμο (Κατά Ιωάννην 3:16), η σύλληψη έγινε διά Πνεύματος Αγίου (Κατά Ματθαίον 1:18-20).
Η συμμετοχή του Αγίου Πνεύματος στη δημιουργία φαίνεται με την ενεργό παρουσία Του (Γένεσις 1:2).
Η προέλευση και η διατήρηση της ζωής εξαρτάται από την ενέργειά Του ενώ η απομάκρυνσή Του συνεπάγεται θάνατο (Ιώβ 33:4, 34:14,15).
Μπορούμε να δούμε το αναδημιουργικό έργο του Πνεύματος να αντικατοπτρίζεται σε κάθε πρόσωπο που ανοίγεται και δέχεται τον Θεό (Κατά Ιωάννην 3:5-6, 6:63, Α’ Προς Κορινθίους 3:16-17, 6:19-20, Β’ Προς Θεσσαλονικείς 2:13).
Ο Θεός επιτελεί το έργο Του στους ανθρώπους διαμέσου του Δημιουργού Πνεύματος. Έτσι, στην δημιουργία του κόσμου, στην ενσάρκωση του Χριστού όπως και στην αναγέννηση του κάθε ανθρώπου και την αναδημιουργία του κόσμου, το Πνεύμα έρχεται να οδηγήσει την πρόθεση του Θεού στην εκπλήρωσή της.
