Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος
Ο Χριστός απεικόνισε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος με μια παραβολή: «Διότι θέλει ελθεί ως άνθρωπος όστις αποδημών, εκάλεσε τους δούλους αυτού, και παρέδωκεν εις αυτούς τα υπάρχοντα αυτού. Και εις άλλον μεν έδωκε πέντε τάλαντα, εις άλλον δε δύο, εις άλλον δε έν. Εις έκαστον κατά την ιδίαν αυτού ικανότητα, και απεδήμησεν ευθύς» (Ματθ. κε’ 14,15).
Ο άνθρωπος που έκανε μακρινό ταξίδι, αντιπροσωπεύει το Χριστό που επέστρεψε στον ουρανό. Οι δούλοι του ανθρώπου είναι οι οπαδοί Του οι οποίοι έχουν αγορασθεί «διά τιμής» (Α’ Κορ. ς΄20) – «διά του τιμίου αίματος του Χριστού» (Α’ Πέτρ. α΄19). Ο Χριστός τους λύτρωσε για υπηρεσία, και «διά να μη ζώσι πλέον δι’εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών» (Β΄Κορ. ε΄15).
Ο Χριστός έδωσε αγαθά σε κάθε δούλο ανάλογα με τις ικανότητές του, «εις έκαστον το έργον αυτού» (Ματθ. ιγ΄34). Μαζί με άλλες δωρεές και ικανότητες (δείτε το κεφάλαιο 20), αυτά τα αγαθά αντιπροσωπεύουν τα ειδικά χαρίσματα που επιδαψιλεύει το Άγιο Πνεύμα.
Κατά μια ειδική έννοια, ο Χριστός έδωσε αυτά τα πνευματικά χαρίσματα στην εκκλησία Του κατά την Πεντηκοστή. «Αναβάς εις ύψος … έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους». Έτσι, «εις ένα έκαστον εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» (Εφεσ. δ΄8,7). Το Άγιο Πνεύμα είναι ο αντιπρόσωπος που διανέμει «ιδία εις έκαστον καθώς θέλει» (Α΄Κορ. ιβ΄11) τα χαρίσματα εκείνα τα οποία καθιστούν την εκκλησία ικανή να επιτελέσει το έργο που της έχει ανατεθεί.