Ο Θεός χορηγεί πλουσιοπάροχα σε όλα τα μέλη της εκκλησίας Του πνευματικά χαρίσματα, τα οποία κάθε μέλος πρέπει να χρησιμοποιήσει με τρυφερή διακονία για το κοινό καλό της εκκλησίας και της ανθρωπότητας. Δοσμένα διαμέσου του Αγίου Πνεύματος, που τα διανέμει στον καθένα κατά το θέλημά Του, τα χαρίσματα προμηθεύουν ικανότητες και διακονίες που η εκκλησία χρειάζεται για να εκπληρώσει τις ορισθείσες θείες λειτουργίες της.
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, αυτά τα πνευματικά χαρίσματα περιλαμβάνουν διακονίες όπως πίστη, θεραπεία, προφητεία, κήρυγμα, διδασκαλία, διαχείριση, συμφιλίωση, συμπάθεια, υπηρεσία με αυτοθυσία και φιλανθρωπία για βοήθεια και ενθάρρυνση των ανθρώπων.
Μερικά μέλη καλούνται από το Θεό για λειτουργήματα αναγνωρισμένα από την εκκλησία όπως το ποιμαντορικό, το ευαγγελιστικό, το αποστολικό, το διδακτικό – διακονίες ιδιαίτερα αναγκαίες για την οργάνωση των μελών προς υπορεσία, για την οικοδομή της εκκλησίας προς πνευματική ωριμότητα, για την ενθάρρυνση της ενότητας στην πίστη και γνώση του Θεού.
Όταν τα μέλη χρησιμοποιούν αυτά τα πνευματικά χαρίσματα ως πιστοί διαχειριστές της «πολυειδούς χάριτος» του Θεού, η εκκλησία προστατεύεται από καταστροφική επιρροή λανθασμένων διδασκαλιών, αναπτύσσεται με μια αύξηση προερχόμενη από το Θεό, και οικοδομείται στην πίστη και στην αγάπη.
Τα λόγια που ο Χριστός είπε πριν αναληφθεί στον ουρανό, θα άλλαζαν την ιστορία. Έδωσε την εντολή στους μαθητές Του: «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν» (Μάρκ. ις΄15).
Σε όλο τον κόσμο; Σε κάθε πλάσμα; Οι μαθητές θα σκέπτονταν ότι αυτό ήταν καθήκον αδύνατον να εκπληρωθεί. Ο Χριστός καταλαβαίνοντας την αδυναμία τους, είπε να μην απομακρυνθούν από την Ιερουσαλήμ, αλλά «να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός». Και έπειτα τους βεβαίωσε: «Θέλετε λάβει δύναμιν όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς. Και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ, και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία, και έως εσχάτου της γης» (Πράξ. α΄4,8).
Μετά την ανάληψη του Ιησού οι μαθητές πέρασαν πολύ χρόνο στην προσευχή. Αρμονία και ταπεινότητα αντικατέστησαν τη διχόνοια και τη ζήλια που κατέστρεψαν πολύ από το χρόνο τους με τον Ιησού. Οι μαθητές άλλαξαν. Η στενή επικοινωνία τους με Αυτόν και η ενότητα που δημιουργήθηκε, ήταν η αναγκαία προετοιμασία για την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
Όπως ο Χριστός έλαβε ειδικό χρίσμα Αγίου Πνεύματος για να επιτελέσει τη διακονία Του (Πράξ. ι΄38), έτσι και οι μαθητές έλαβαν το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. α΄5), το οποίο τους έδωσε την ικανότητα να είναι μάρτυρες. Το αποτέλεσμα ήταν να αρπάξουν φωτιά. Την ημέρα που έλαβαν το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, βάπτισαν τρεις χιλιάδες ψυχές (Πράξ. β΄41).
