Οι μεγάλες αρχές του νόμου του Θεού είναι ενσωματωμένες στις Δέκα Εντολές και εκδηλώθηκαν στη ζωή του Χριστού. Αυτές εκφράζουν την αγάπη, το θέλημά και την πρόθεση του Θεού σχετικά με την ανθρώπινη διαγωγή και τις σχέσεις, και είναι δεσμευτικές για όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων. Αυτοί οι κανόνες είναι η βάση της διαθήκης του Θεού με το λαό Του και το μέτρο στην κρίση του Θεού. Διαμέσου του Αγίου Πνεύματος δείχνουν την αμαρτία και αφυπνίζουν το αίσθημα της ανάγκης για ένα Σωτήρα. Η σωτηρία προέρχεται από την χάρη και όχι από τα έργα, αλλά οι καρποί της είναι υπακοή στις Εντολές. Αυτή η υπακοή διαμορφώνει το χριστιανικό χαρακτήρα και δημιουργεί ένα αίσθημα ευεξίας. Αποτελεί απόδειξη αγάπης μας για τον Κύριο και ενδιαφέροντος για τους συνανθρώπους μας. Η υπακοή της πίστης αποδεικνύει τη δύναμη του Χριστού να μεταβάλει τη ζωή και, κατά συνέπεια, να ισχυροποιήσει τη χριστιανική μαρτυρία.
Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στο όρος. Η κορυφή του ήταν καλυμμένη από πυκνό σύννεφο το οποίο, συνεχίζοντας να σκοτεινιάζει, κατηφόρισε μέχρι που ολόκληρο το όρος βυθίσθηκε σε ένα μυστήριο. Αστραπές έβγαιναν από το σκοτάδι, ενώ οι βροντές ηχούσαν απανωτά. «Το δε όρος Σινά ήτο όλον καπνός, διότι κατέβη ο Κύριος εν πυρί επ’αυτό. Ανέβαινε δε ο καπνός αυτού ως καπνός καμίνου, και όλον το όρος εσείετο σφόδρα… Η φωνή σάλπιγγος προέβαινε αυξανομένη» (Έξ. ιθ΄18,19). Τόσο ισχυρή ήταν αυτή η μεγαλειώδης παρουσία του Θεού, που όλος ο Ισραήλ έτρεμε.
Ξαφνικά οι βροντές και οι σάλπιγγες σίγησαν, δημιουργώντας ένα δέος σιωπής. Τότε ο Θεός μίλησε από το πυκνό σκοτάδι που Τον περιέβαλλε καθώς στεκόταν στο όρος. Κινούμενος από βαθιά αγάπη για το λαό Του, διακήρυξε τις Δέκα Εντολές. Ο Μωυσής είπε: «Ο Κύριος ήλθεν εκ Σινά … και ήλθε μετά μυριάδων αγίων, και εκ της δεξιάς αυτού εξήλθε πυρ νόμου δι’αυτούς. Ναι, ηγάπησε τον λαόν αυτού, υπό την χείρα σου είναι πάντες οι άγιοι αυτού, και εκάθηντο εις τους πόδας σου διά να λάβωσι τους λόγους σου» (Δευτ. λγ΄2,3).
Όταν έδωσε το νόμο στο Σινά, ο Θεός δεν αποκαλύφθηκε μόνο ως η υπέρτατη μεγαλειώδης εξουσία. Περιέγραψε επίσης τον εαυτό Του ως το Λυτρωτή του λαού Του (Έξ. κ΄2). Επειδή ακριβώς είναι Σωτήρας, γι’ αυτό κάλεσε όχι μόνο τον Ισραήλ, αλλά όλη την ανθρωπότητα (Εκκλ. ιβ΄13) να υπακούσει στις δέκα σύντομες, περιεκτικές και επιτακτικές εντολές που καλύπτουν τα καθήκοντα των ανθρώπων προς το Θεό και προς τους συνανθρώπους τους.
Και είπε ο Θεός:
«Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού.
Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμα τινός, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω, ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. Μη προσκυνήσης αυτά, μηδέ λατρεύσης αυτά, διότι εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με, και κάμνων έλεος εις χιλιάδας γενεών των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου.
Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω, διότι δεν θέλει αθωώσει ο Κύριος τον λαμβάνοντα επί ματαίω το όνομα αυτού.
Ενθυμού την ημέραν του σαββάτου, διά να αγιάζης αυτήν. Έξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου. Η ημέρα όμως η εβδόμη είναι σάββατον Κυρίου του Θεού σου. Μη κάμης εν ταύτη ουδέν έργον, μήτε συ, μήτε ο υιός σου, μήτε η θυγάτηρ σου, μήτε ο δούλος σου, μήτε η δούλη σου, μήτε το κτήνος σου, μήτε ο ξένος σου ο εντός των πυλών σου. Διότι εις έξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν, και πάντα τα εν αυτοίς, εν δε τη ημέρα τη εβδόμη κατέπαυσε. Διά τούτο ευλόγησε Κύριος την ημέραν του Σαββάτου και ηγίασεν αυτήν.
Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, διά να γείνης μακροχρόνιος επί της γης, την οποίαν σοι δίδει Κύριος ο Θεός σου.
Μη φονεύσης.
Μη μοιχεύσης.
Μη κλέψης.
Μη ψευδομαρτυρήσης κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.
Μη επιθυμήσης την οικίαν του πλησίον σου. Μη επιθυμήσης την γυναίκα του πλησίον σου, μηδέ τον δούλον αυτού, μηδέ την δούλην αυτού, μηδέ τον βουν αυτού, μηδέ παν ό,τι είναι του πλησίον σου» (Έξ. κ΄3-17).
