Η Ανάσταση του Χριστού και η Σωτηρία
Ο Απόστολος Παύλος είπε: «Αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας», και «έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών» (Α΄Κορ. ιε΄14,17). Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε σωματικά (Λουκά κδ΄36-43), αναλήφθηκε στον ουρανό ως Θεάνθρωπος, και άρχισε το κρίσιμο μεσιτικό έργο Του στα δεξιά του Θεού Πατέρα (Εβρ. η΄1,2, δείτε το κεφάλαιο 4).
Η ανάσταση του Χριστού έδωσε νόημα στο σταυρό τον οποίον δε μπόρεσαν να δουν οι διασκορπισθέντες μαθητές Του την Παρασκευή της σταύρωσης. Η ανάστασή Του μεταμόρφωσε αυτούς τους ανθρώπους σε ισχυρή δύναμη που άλλαξε την ιστορία. Η ανάσταση – ποτέ αποχωρισμένη από τη σταύρωση – έγινε το κέντρο της αποστολής τους. Διακήρυξαν το Χριστό που έζησε, σταυρώθηκε και θριάμβευσε κατά των δυνάμεων του κακού. Εδώ βρίσκεται η δύναμη του αποστολικού μηνύματος. Η ανάσταση του Χριστού είναι εμφατικά μια ερώτηση-δοκιμή από την οποία εξαρτάται η αλήθεια ή η πλάνη της χριστιανικής θρησκείας. Αυτή είναι ή το μέγιστο θαύμα ή η μέγιστη απάτη που έχει καταγραφεί στην ιστορία. Η ανάσταση του Χριστού είναι το φρούριο της χριστιανικής πίστης. Αυτή είναι η διδαχή που ανέτρεψε τον κόσμο κατά τον πρώτο αιώνα, που ανύψωσε ιδιαίτερα το Χριστιανισμό πάνω από τον Ιουδαϊσμό και τις ειδωλολατρικές θρησκείες του κόσμου της Μεσογείου. Αν αυτό αληθεύει, τότε αληθεύει σχεδόν και για κάθε τι που είναι ζωτικό και μοναδικό στο Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού: «Εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας» (Α΄Κορ. ιε΄17).
Η σημερινή διακονία του Χριστού έχει τις ρίζες της στο θάνατο και στην ανάστασή Του. Ενώ η εξιλαστήρια θυσία του Γολγοθά ήταν επαρκής και πλήρης, χωρίς την ανάσταση δε θα είχαμε τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός είχε επιτυχώς ολοκληρώσει τη θεία αποστολή Του στη γη. Το ότι ο Χριστός αναστήθηκε, βεβαιώνει την πραγματικότητα της ζωής πέρα από τον τάφο και αποδεικνύει την αληθότητα της υπόσχεσης του Θεού για την αιώνια ζωή εν Αυτώ.
