Η Ζωή του Χριστού και η Σωτηρία
«Διότι, εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή διά της ζωής αυτού» (Ρωμ. ε΄10). Η ζωή του Χριστού καθώς και ο θάνατός Του γεφύρωσαν το χάσμα που άνοιξε η αμαρτία. Και τα δύο είναι αναγκαία και συμβάλλουν στη σωτηρία μας.
Τι Κάνει η Τέλεια Ζωή του Χριστού για Μας; Ο Ιησούς διήγε μια αγνή, άγια και στοργική ζωή, στηριζόμενος τελείως στο Θεό. Αυτή την πολύτιμη ζωή τη μοιράζεται με τους μετανοούντες αμαρτωλούς ως ένα δώρο. Ο τέλειος χαρακτήρας Του περιγράφεται ως ένδυμα γάμου (Ματθ. κβ΄11) ή ως ένδυμα δικαιοσύνης (Ησ. ξα΄10), το οποίο δίνει για να καλύψει τα ρυπαρά ράκη των ανθρώπινων προσπαθειών να φθάσουν στη δικαιοσύνη (Ησ ξδ΄6).
Παρά την ανθρώπινη διαφθορά μας, όταν υποτασσόμαστε στο Χριστό, η καρδιά μας ενώνεται με την καρδιά Του, η θέλησή μας αναμιγνύεται με τη θέλησή Του, η διάνοιά μας γίνεται ένα με τη διάνοιά Του, οι σκέψεις μας αιχμαλωτίζονται από Αυτόν. Ζούμε τη ζωή Του. Καλυπτόμαστε με το ένδυμα της δικαιοσύνης. Όταν ο Θεός βλέπει τον πιστό, μετανοημένο αμαρτωλό, δε βλέπει τη γυμνότητα ή παραμόρφωση της αμαρτίας, αλλά το ένδυμα της δικαιοσύνης που διαμόρφωσε η τέλεια υπακοή του Χριστού στο νόμο. Κανείς δεν μπορεί να γίνει πραγματικά δίκαιος αν δεν καλυφθεί με αυτό το ένδυμα.
Στην παραβολή με το ένδυμα γάμου, ο καλεσμένος που έφθασε με τα δικά του ρούχα, δεν εκδιώχθηκε για απιστία. Είχε δεχθεί την πρόσκληση για γεύμα (Ματθ. κβ΄10). Αλλά η προσέλευσή του δεν ήταν αρκετή. Χρειαζόταν το ένδυμα του γάμου. Έτσι, και το να πιστεύουμε στο σταυρό δεν είναι αρκετό. Για να είμαστε ευπαρουσίαστοι μπροστά στο Βασιλιά, χρειαζόμαστε επίσης την τέλεια ζωή του Χριστού, το δίκαιο χαρακτήρα Του.
Σαν αμαρτωλοί, δε χρειαζόμαστε μόνο να σβήσει το χρέος μας, αλλά και να αποκατασταθεί ο λογαριασμός μας στην τράπεζα. Χρειαζόμαστε περισσότερο από μια αποφυλάκιση. Χρειαζόμαστε να υιοθετηθούμε στην οικογένεια του Βασιλιά. Η μεσιτική διακονία του αναστημένου Χριστού έχει το διπλό σκοπό της συγχώρησης και της ένδυσης – την εκδήλωση στη ζωή μας του θανάτου και της ζωής Του και τη θέση μας ενώπιον του Θεού. Το «τετέλεσται» του Γολγοθά σημάδευσε την ολοκλήρωση της τέλειας ζωής και της τέλειας θυσίας. Οι αμαρτωλοί έχουν ανάγκη και τα δύο.
Η Έμπνευση της Ζωής του Χριστού. Η ζωή του Χριστού στη γη έδωσε στην ανθρωπότητα ένα υπόδειγμα ζωής. Ο Απόστολος Πέτρος, επί παραδείγματι, μας συνιστά ως υπόδειγμα τον τρόπο με τον οποίο Αυτός αντιμετώπισε τις επιθέσεις που δέχθηκε (Α΄Πέτρ. β΄21-23). Αυτός που ήταν όπως εμείς, που πειράσθηκε όπως ακριβώς και μεις, απέδειξε πως όσοι εξαρτώνται από τη δύναμη του Θεού, μπορούν να απαλλαγούν από τα γρανάζια της αμαρτίας. Η ζωή του Χριστού εξασφαλίζει τη βεβαιότητα ότι μπορούμε να ζούμε νικηφόρα. Ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει: «Τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντος με Χριστού» (Φιλιπ. δ΄13).
