Η Διακονία του Χριστού για τη Διαλλαγή
Τα καλά νέα είναι ότι «ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ, διαλλάσσων τον κόσμον προς εαυτόν» (Β΄Κορ. ε΄19). Αυτή η διαλλαγή αποκαθιστά τη σχέση ανάμεσα στο Θεό και στην ανθρώπινη φυλή. Το κείμενο δείχνει ότι αυτή η διαδικασία διαλλάσσει τους αμαρτωλούς με το Θεό, όχι το Θεό με τους αμαρτωλούς. Το κλειδί που οδηγεί τους αμαρτωλούς στο Θεό, είναι ο Ιησούς Χριστός. Το σχέδιο της διαλλαγής του Θεού είναι ένα θαύμα θείας συγκατάβασης. Ο Θεός είχε κάθε δίκαιο να αφήσει την ανθρωπότητα να καταστραφεί.
Όπως ήδη έχουμε σημειώσει, ο Θεός έλαβε την πρωτοβουλία να αποκαταστήσει τη διερρηγμένη σχέση ανάμεσα στην ανθρωπότητα και σε Αυτόν. Ο Απόστολος Παύλος είπε: «Εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού». Κατά συνέπεια, «αλλά και καυχώμενοι εις τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου έχομεν τώρα την φιλίωσιν» (Ρωμ. ε΄10,11).
Η διαδικασία της φιλίωσης εμπεριέχει και την έννοια της εξιλέωσης.
Πολλοί Χριστιανοί περιορίζουν την έννοια της εξιλέωσης αποκλειστικά στο λυτρωτικό αποτέλεσμα της ενσάρκωσης, των παθών και του θανάτου του Χριστού. Στη λειτουργία του αγιαστηρίου, ωστόσο, ο ιλασμός δεν περιείχε μόνο τη θανάτωση του προς θυσία αρνιού, αλλά περιείχε και την ιερατική διακονία του ραντίσματος του αίματός του στο ίδιο το θυσιαστήριο (Λευιτ. δ΄20,26,35, ις΄15-18,32,33). Σύμφωνα με τη βιβλική αυτή συνήθεια λοιπόν, η εξιλέωση μπορεί να αναφέρεται τόσο στο θάνατο του Χριστού όσο και στη μεσιτική διακονία Του στο ουράνιο αγιαστήριο. Εκεί, ως αρχιερέας, χρησιμοποιεί τα ευεργετήματα της πλήρους και τέλειας εξιλαστήριας θυσίας Του για να ολοκληρώσει τη φιλίωση των ανθρώπων με το Θεό.
Στην Αγία Γραφή παρατηρούμε ότι η διδαχή της εξιλέωσης έχει δύο όψεις, (α) το σωτήριο έργο του Χριστού, και (β) η απόκτηση του έργου Του με την πίστη, σε κλίμακα ατομική και συνολική. Αυτά τα δύο μαζί αποτελούν την εξιλέωση. Υπό αυτή την άποψη βλέπουμε ότι η εξιλέωση επιτελείται για μας και εργάζεται μέσα μας.
Αυτό το κεφάλαιο επικεντρώνεται στην εξιλέωση που έχει σχέση με το θάνατο του Χριστού. Η εξιλέωση συνδυασμένη με τη διακονία Του ως Αρχιερέα θα συζητηθεί αργότερα. (Δείτε το κεφάλαιο 23).
