Για την σωστή κατανόηση του πρώτου μισού της Αποκάλυψης πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε σωστά τα κεφάλαια 4 και 5. Πρόκειται όμως για ίσως τα πιο παρερμηνευμένα κεφάλαια του βιβλίου.
Αρκετοί μελετητές διδάσκουν ότι απλά προσφέρουν μια όψη της δόξας του Θεού και του ουρανού για να ξέρουμε πως είναι. Άλλοι επιμένουν ότι αυτό το τμήμα περιγράφει την εγκατάσταση του Χριστού στην ιερατική ή βασιλική κυριαρχία Του μετά από την Ανάληψη Του, ή ότι απεικονίζει την Αρπαγή της Εκκλησίας πριν από την Μεγάλη Θλίψη.
Όμως, μια προσεκτική μελέτη των συμβόλων που βρίσκουμε σε αυτά τα κεφάλαια θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε την σημασία τους.
Η προετοιμασία για την κρίση
Έπειτα από την περιγραφή της ιστορίας της Χριστιανικής Εκκλησίας που βρίσκουμε στα προηγούμενα κεφάλαια, ο Ιωάννης κοιτάζει και βλέπει «μια ανοιγμένη θύρα στον ουρανό»(Αποκάλυψη 4:1).
Ακριβώς αυτή η φράση χρησιμοποιείται και στο εδάφιο Αποκάλυψη 3:8 (στο μήνυμα προς την εκκλησία στη Φιλαδέλφεια) αναφερόμενη στην επουράνια κρίση που είχε ως τύπο την Ημέρα του Εξιλασμού στο αρχαίο αγιαστήριο των Εβραίων (βλέπε τμήμα 3:8 Το Κλειδί Του Δαβίδ, Η Ανοιχτή Θύρα στο Βιβλίο).
Έπειτα ο απόστολος Ιωάννης άκουσε μια φωνή «σαν σάλπιγγα που… έ λεγε: Ανέβα εδώ» (Αποκάλυψη 4:1). Η σάλπιγγα ήταν ένα όργανο που χρησιμοποιούνταν για προειδοποίηση και αναγγελίες στον αρχαίο Ισραήλ. Η γιορτή των σαλπίγγων λάμβανε χώρα 10 ημέρες πριν από την Ημέρα του Εξιλασμού, ώστε να προειδοποιεί τον λαό να προετοιμαστεί για την επερχόμενη κρίση.
Το επουράνιο αγιαστήριο
Στην συνέχεια ο απόστολος Ιωάννης, «εν πνεύματι», είδε το επουράνιο αγιαστήριο.
Το πρώτο που είδε ήταν «ένας θρόνος (που) βρισκόταν στον ουρανό, κι επάνω στον θρόνο ήταν Κάποιος (ο Θεός) που καθόταν» (Αποκάλυψη 4:2).
Είδε επίσης «24 θρόνους κι επάνω… τους 24 πρεσβύτερους» (εδ. 4). Σε αποκαλυπτικές προφητείες (Δανιήλ, Αποκάλυψη) και σε πολλές άλλες περικοπές της Αγίας Γραφής, οι θρόνοι συσχετίζονταν με την κρίση (π. χ. «Τέθηκαν οι θρόνοι, και ο Παλαιός των Ημερών (Θεός) κάθισε… ο θρόνος του ήταν σαν φλόγα φωτιάς… το κριτήριο κάθισε, και τα βιβλία ανοίχτηκαν» (Δανιήλ 7:9,10, βλ. επίσης Αποκάλυψη 20:11,12, Ψαλμοί 9:4-8).
Ο απόστολος Ιωάννης είδε επίσης «ολόγυρα από τον θρόνο τέσσερα ζώα” με πρόσωπα όμοια με λιονταριού, μοσχαριού, ανθρώπου και αετού. Τα ίδια ζώα αυτά παρουσιάζονται και στον Ιεζεκιήλ στο κεφάλαια 1-11, όπου συμμετείχαν στη διερεύνηση και κρίση του λαού του Ιούδα μόλις πριν από την αιχμαλωσία του στη Βαβυλώνα.
Τα τέσσερα ζώα στην Αποκάλυψη είναι «γεμάτα με μάτια, από μπροστά και από πίσω»· τα μάτια είναι επίσης ένα σύμβολο της κρίσης στην Παλαιά Διαθήκη.
Υπάρχουν μερικοί άλλοι σύνδεσμοι μεταξύ της γλώσσας και των σύμβολων που βρίσκουμε σε αυτά τα δύο κεφάλαια της Αποκάλυψης με το θέμα της κρίσης, και αυτοί οι σύνδεσμοι εξετάζονται στο κεφάλαιο 4 του Βιβλίου. Το σημαντικότερο συμπέρασμα είναι ότι αυτό το τμήμα της Αποκάλυψης περιγράφει μια κρίση. Το επόμενο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι το εξής: Τί αφορά αυτή η κρίση και πότε θα πραγματοποιηθεί.
Η Κρίση
Η κρίση του Θεού, όπως κάθε δίκη, έχει δυο φάσεις. Πρώτα υπάρχει η διερευνητική φάση κατά την οποία εξετάζονται τα αποδεικτικά στοιχεία.’Επειτα, ακολουθεί η εκτελεστική φάση κατά την οποία εκδίδεται και εκτελείται η απόφαση.
Πολλοί μελετητές θεωρούν ότι ο Θεός δεν χρειάζεται μια διερευνητική φάση, επειδή ξέρει κιόλας τα πάντα. Όμως αυτή η άποψη παραβλέπει το γεγονός ότι η κρίση δεν γίνεται για χάρη του Θεού, αλλά γίνεται για τους κατοίκους του επουράνιου Βασιλείου (τους αγγέλους, τους ανθρώπους που ήδη βρίσκονται εκεί και όλα τα άλλα νοήμονα δημιουργήματα που πιθανώς υπάρχουν). Εκείνοι θα πρέπει να ζήσουν αιώνια με τα αποτελέσματα της κρίσης – θα είναι αιώνιοι «γείτονες” με εκείνους που θα τους χορηγηθεί αιώνια ζωή.
Τα κεφάλαια 4 και 5 απεικονίζουν την αρχή της πρώτης φάσης της διερευνητικής κρίσης η οποία θα λάβει χώρα πριν από τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, και υπάρχουν πειστικές αποδείξεις (που παρουσιάζονται στο τμήμα 5:7,8 του Βιβλίου) ότι αυτή η κρίση έχει αρχίσει ήδη.
Η δεύτερη και εκτελεστική φάση της κρίσης θα λάβει χώρα κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και στο τέλος της Χιλιετίας.
Τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζονται στη διερευνητική κρίση γράφονται σε «ένα βιβλίο… κατασφραγισμένο με επτά σφραγίδες» (Αποκάλυψη 5:1).
Ο Σατανάς δεν θέλει με κανέναν τρόπο να ανοιχτεί αυτό το βιβλίο, και χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι κανένας δεν «είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύσει τις σφραγίδες του» (εδ. 2).
Παρά τη θέληση του Σατανά, παρατηρούμε πως τελικά βρίσκεται κάποιος που είναι άξιος: ο Ιησούς Χριστός, το Αρνίο του Θεού.
Αυτός θυσιάστηκε ώστε να κερδίσει αυτό το δικαίωμα. Αυτός θα ανοίξει το βιβλίο ώστε να αποδείξει ότι εμείς που πιστεύουμε θα μπορέσουμε να λάβουμε αιώνια ζωή, αν και έχουμε παραβεί τον νόμο του Θεού.
