Κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού ο απόστολος Ιωάννης είδε «έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό, ο οποίος είχε το κλειδί της αβύσσου, και στο χέρι του μια μεγάλη αλυσίδα. Και έπιασε τον δράκοντα, το αρχαίο φίδι, που είναι διάβολος και σατανάς, και το έδεσε για 1.000 χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο, και τον έκλεισε, και σφράγισε από πάνω του, για να μη πλανήσει πλέον τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν τα 1.000 χρόνια» (Αποκάλυψη 20:1,2).
Η Άβυσσος
Το κλειδί για την κατανόηση αυτής της περικοπής είναι η έννοια της αβύσσου. Η άβυσσος αναφέρεται για πρώτη φορά στη Γένεση κεφάλαιο 1 ως μία χαοτική, άμορφη κατάσταση της γης πριν από τη δημιουργία (Γένεση 1:2).
Αναφέρεται επίσης ως το μέρος στο οποίο οι δαίμονες μπορούν να εγκλεισθούν, όταν διώχνονται από τους ανθρώπους. Στο Λουκά 8:31 οι δαίμονες παρακάλεσαν τον Ιησού να μη τους στείλει εκεί. Στην παράλληλη περικοπή (Μάρκου 5:10) οι δαίμονες παρακάλεσαν τον Ιησού να μη τους στείλει «έξω από τη χώρα», και στο Ματθαίου 8:31 οι ίδιοι δαίμονες παρακάλεσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να μπουν μέσα στα γουρούνια.
Συγκρίνοντας αυτές τις περικοπές, φαίνεται ότι η άβυσσος είναι ένα μέρος στο οποίο οι δαίμονες δεν επιτρέπεται να πειράξουν κανέναν. Αυτή η εξήγηση συμφωνεί και με την περιγραφή του Ιησού για τους δαίμονες που έχουν εκβληθεί από κάποιον: «Όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει μέσα από άνυδρους τόπους, και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει» (Ματθαίου 12:43).
Ο απόστολος Πέτρος περιγράφει αυτή την κατάσταση: «Ο Θεός δεν λυπήθηκε αγγέλους που αμάρτησαν, αλλ’ αφού τους έριξε στα τάρταρα δεμένους με αλυσίδες σκότους, τους παρέδωσε για να φυλάγονται προς κρίση» (Β΄ Πέτρου 2:4).
Συγκρίνοντας τις παραπάνω περικοπές, συμπεραίνουμε ότι η άβυσσος στην οποία ο Σατανάς (και αναμφίβολα τα δαιμόνια μαζί του) θα αλυσοδεθεί, είναι απλά η γη στη χαοτική κατάσταση μετά από τα καταστροφικά γεγονότα που σχετίζονται με τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Ο Σατανάς θα αλυσοδεθεί
Ο Σατανάς θα αλυσοδεθεί με την έννοια ότι δεν θα του επιτραπεί να φύγει από τη γη, και δεν θα υπάρχει κανένας εκεί, για να πειράξει—οι ασεβείς θα έχουν θανατωθεί και οι πιστοί θα είναι στον ουρανό.
Η χαοτική κατάσταση της γης μετά την Δευτέρα Παρουσία περιγράφεται στον Ιερεμίας 4:23-26: «Κοίταξα επάνω στη γη, και να, είναι άμορφη και έρημη· και στους ουρανούς, και δεν υπήρχε το φως τους. Είδα τα βουνά, και να, έτρεμαν, και όλοι οι λόφοι κατασείονταν. Είδα, και να, δεν υπήρχε άνθρωπος, και όλα τα πουλιά του ουρανού είχαν φύγει. Είδα, και να, ο Κάρμηλος ήταν έρημος, και όλες οι πόλεις του κατεδαφισμένες από μπροστά από τον Κύριο, από τον φλογερό θυμό του».
Στο κεφάλαιο 24 του Ησαϊα βρίσκουμε μια παρόμοια περιγραφή: «Να, ο Κύριος αδειάζει τη γη, και την ερημώνει… οι κάτοικοι της γης κατακάηκαν… η γη κατασυντρίφτηκε, η γη διαλύθηκε ολοκληρωτικά, η γη κινήθηκε υπερβολικά… Και κατά την ημέρα εκείνη ο Κύριος θα παιδέψει τον στρατό των υψηλών μέσα στο ύψος, και τους βασιλιάδες της γης επάνω στη γη. Και θα συγκεντρωθούν όπως συγκεντρώνονται οι αιχμάλωτοι στον λάκκο, και θα κλειστούν στην φυλακή, και ύστερα από πολλές ημέρες θα τους γίνει επίσκεψη» (Ησαΐας 24:1,6,19,21,22).
Οι «πολλές ημέρες» είναι τα χίλια χρόνια, κατά τα οποία ο Σατανάς θα αλυσοδεθεί. Την περίοδο αυτή, όσο ο Σατανάς είναι δεμένος στην ερημωμένη γη, οι λυτρωμένοι θα είναι στον ουρανό ως «ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θα βασιλεύσουν μαζί Του για 1.000 χρόνια» (Αποκάλυψη 20:6).
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Χιλιετία βλέπε το άρθρο Τι θα Γίνει κατά τη Χιλιετία;.