Στο 14ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης συναντάμε τρεις αγγέλους να πετούν «στο μέσον τού ουρανού» διακηρύσσοντας στην ανθρωπότητα το τελευταίο κάλεσμα του Θεού.
Το μήνυμα του πρώτου αγγέλου (Αποκάλυψη 14:6-7) ξεκινάει με την διακήρυξη του ευαγγελίου του Χριστού σε όλο τον κόσμο, και συνολικά συμπεριλαμβάνει πέντε κύρια σημεία:
- Διακήρυξη του αιώνιου ευαγγελίου,
- Υπενθύμιση στους κάτοικους της Γης να φοβηθούν τον Θεό,
- Υπενθύμιση στους κάτοικους της Γης να αποδώσουν δόξα στον Θεό,
- Ενημέρωση για την έναρξη της κρίσεως,
- Κάλεσμα προς τους κάτοικους της Γης να προσκυνήσουν τον Δημιουργό τους.
Το αιώνιο ευαγγέλιο
Όπως αναφέραμε παραπάνω, το μήνυμα του πρώτου αγγέλου αρχίζει με την οικουμενική διακήρυξη του αιώνιου ευαγγελίου. Η ετυμολογία των λέξεων «ευαγγέλιο» (καλά νέα) και «αιώνιο» (παντοτινό ή αέναο) μας άγει στο συμπέρασμα ότι «το αιώνιο ευαγγέλιο» είναι κάτι υπερβολικά θετικό το οποίο πάντα ήταν – και θα είναι – αλήθεια.
Η πιο σημαντική αιώνια αλήθεια που μας αποκάλυψε ο Χριστός είναι ότι «με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Κατά Ιωάννην 3:16).
Το ευαγγέλιο, συνεπώς, είναι η αλήθεια της πιστής αγάπης του Θεού προς εμάς, εκφρασμένη διάμεσου του Ιησού (Θρήνοι 3:22-23, Ησαΐας 11:5, Β’ Προς Τιμοθέου 2:13).
Τι σημαίνει, όμως, για εμάς η πιστή αγάπη του Θεού (η δικαιοσύνη Του) σε πρακτικό επίπεδο;
Η ανταπόκριση μας
Ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Ρωμαίους 3:20-31 εξηγεί ότι η δικαιοσύνη του Θεού είναι η βάση της σωτηρίας μας.
Πιο συγκεκριμένα, η ανθρωπότητα, αφού απομακρύνθηκε από τον Θεό και απέρριψε την αγάπη Του, βυθίζεται στην ενοχή και αυτοκαταστρέφεται.
Το αιώνιο ευαγγέλιο μας αποκαλύπτει ότι εξαιτίας της πιστότητάς Του ο Θεός συνεχίζει να μας αγαπά παρά την επιλογή μας να Τον προδώσουμε και να Τον εγκαταλείψουμε. Μας αποκαλύπτει ότι ο Θεός έχει επιλέξει να μας δώσει μία δικαιωμένη στάση αθωότητας ενώπιον Του ανεξαρτήτως αυτής που είχαμε διαλέξει εμείς να έχουμε απέναντι Του.
Τα επόμενα τέσσερα σημεία του μηνύματος του πρώτου αγγέλου σχετίζονται με την ανταπόκριση της ανθρωπότητας στο αιώνιο ευαγγέλιο.
«Φοβηθείτε τον Θεό»
Φαίνεται κάπως παράλογο στο πλαίσιο του αιωνίου ευαγγελίου, που είναι κατ΄ορισμού θετικό, να εμφανίζεται πρόσταγμα «φοβηθείτε τον Θεό».
Για να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι η λέξη «φοβάμαι» στην Αγία Γραφή χρησιμοποιείται με δύο τρόπους.
Στη μία της χρήση έχει τη σημασία του αρνητικού φόβου, όπως ο τρόμος. Αυτόν νιώθουν οι άπιστοι άνθρωποι, που επιμένουν στην αμαρτία και τα δαιμόνια, στην σκέψη ότι υπάρχει ένας δίκαιος Θεός στον οποίο είναι εν τέλει υπόλογοι (Ψαλμοί 9:20, 14:4-6, 36:1-3, Ησαΐας 33:14, Ιακώβου 2:19).
Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται ο όρος «φόβος» είναι με την έννοια του δέους, όπως όταν αντιλαμβανόμαστε το έλεος και την καλοσύνη του Θεού (Ψαλμοί 22:23, 25:14, 31:19, 33:8, 18, 40:3-4, 89:7, 115:11, Ψαλμοί 130:4).
Η εξαγγελία «φοβηθείτε τον Θεό» του πρώτου αγγέλου μπορεί να σημαίνει «κατηχηθείτε από δέος» αλλά και «κατατρομαχηθείτε».
Και οι δύο είναι πιθανές συναισθηματικές αποκρίσεις στον Θεό. Όλα εξαρτώνται από το αν ο άνθρωπος που Τον συναντά αισθάνεται ενοχή ή αθωότητα ενώπιον Του.
Σύμφωνα με τα εδάφια στην επιστολή Α’ Ιωάννου 4:16-19, όταν γνωρίζουμε και πιστεύουμε στην αγάπη του Θεού για εμάς –το ευαγγέλιο– το τρομακτικό είδος φόβου εκβάλλεται από την καρδιά μας και αισθανόμαστε εμπιστοσύνη.
Άρα, για εκείνους που πιστεύουν στο ευαγγέλιο, το μήνυμα του πρώτου αγγέλου λέει: υπό το φως των καλών νέων της πιστής αγάπης του Θεού για εσάς, σταθείτε έκπληκτοι με δέος σε αυτό που είναι ο Θεός και σε αυτό που έχει κάνει για χάρη σας.
«Δώστε δόξα σ’ αυτόν»
Η κυριολεκτική σημασία του όρου «δόξα» είναι: διακηρύσσω μια καλή γνώμη, κρίση, ή άποψη για κάποιον.
Στην περίπτωση της Αγίας Γραφής καλούμαστε να δώσουμε δόξα στον Θεό υπό το φως του ευαγγελίου. Σύμφωνα, όμως, με τις γραφές, η δόξα του Θεού είναι ο καλός χαρακτήρας Του (Έξοδος 33:18-19).
Συνεπώς, δίνω δόξα στον Θεό σημαίνει διακηρύσσω, με λόγια και πράξεις, την όμορφη πραγματικότητα της καλοσύνης Του, ομολογώντας ότι «δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση» προέρχονται από τον Κύριο και όχι από δικές μου επινοήσεις (Α’ Προς Κορινθίους 1:30-31, Κατά Ματθαίον 5:16).
«Η ώρα της κρίσης Του»
Το διάγγελμά του πρώτου αγγέλου για την έναρξη της κρίσης μας ενημερώνει ότι ο Θεός έχει ορίσει μία χρονική στιγμή για την τελική κρίση της ανθρωπότητας (Ματθαίον 12:36, Πράξεις Αποστόλων 17:31, 24:24-25).
Κάποιοι άνθρωποι παρουσιάζουν την κρίση ως αρνητικό γεγονός, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι ακριβώς αντίθετο. Ο προφήτης Δανιήλ μας εξηγεί γιατί.
Αρχικά, όταν συμβεί η τελική κρίση του Θεού «το θηρίο» –ο όρος του Δανιήλ για τον αντίχριστο που διεξάγει πόλεμο ενάντια στον Θεό και τον λαό Του– θα θανατωθεί (Δανιήλ 7:9-11).
Κατά δεύτερον, η «κρίση» θα γίνει «για χάρη του αγίου λαού του ύψιστου Θεού» (Δανιήλ 7:21-22). Υπό το φως της πιστής αγάπης του Θεού για εμάς μπορούμε να έχουμε «παρρησία κατά την ημέρα της κρίσης» (Α’ Ιωάννου 4:16-17) διότι ο Κριτής μας έχει ήδη αθωώσει όλους όσοι εισέρχονται σε σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης με τον Ίδιο διαμέσου του Ιησού Χριστού (Κατά Ιωάννην 3:17-19).
«Προσκυνήστε αυτόν ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη»
Αυτό το σημείο του μηνύματος του πρώτου αγγέλου παραθέτει την αναγνώριση της σχέσης μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού, η οποία εκφράζεται στην τέταρτη εντολή του δεκαλόγου.
Η εντολή αυτή συνταυτίζει τον Θεό της Αγίας Γραφής με τον Δημιουργό όλων των πραγμάτων, ή και τον ίδιο τον Ιησού (Έξοδος 20:8-11, Προς Κολοσσαείς 1:16-17, Κατά Μάρκον 2:27-28).
Έπειτα μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να αναπαυόμαστε εμπιστευόμενοι τον Δημιουργό μας για σωτηρία, αντί να αγωνιζόμαστε για να την κερδίσουμε (Προς Εφεσίους 2:8-10).
Συμπερασματικά:
Το μήνυμα του πρώτου αγγέλου στο 14ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αποκαλύπτει την επιθυμία του Θεού να ενημερώσει τον κάθε άνθρωπο της Γης για την πιστή Του αγάπη.
Μας αποκαλύπτει, επίσης, ότι ανταποκρινόμενοι στο αιώνιο ευαγγέλιο, δηλαδή τα καλά νέα της πιστής αγάπης Του που αποκαλύπτεται εν Χριστώ, θα νιώσουμε μια βαθιά αίσθηση ευγνωμοσύνης και δέους, παράλληλα και με την επιθυμία να ζήσουμε για τη δόξα του Αυτού.
Διάβασε επίσης:
