Τα ονόματα έχουν σημασία… Ένα ζευγάρι από την Σουηδία θέλησαν να ονομάσουν το παιδί τους «Brfxxccmnpcccclllmmnprxvclmnckssqlbb11116», το οποίο προφέρεται «Άλμπιν». Δήλωσαν ότι το ασυνήθιστο όνομα, ήταν «μία εκφραστική εξέλιξη, μια καλλιτεχνική δημιουργία».
Η ετυμηγορία του σουηδικού δικαστηρίου που είναι υπεύθυνο για να εξετάζει τέτοια θέματα, ήταν «ΟΧΙ”», και έδωσε εντολή στους γονείς να σκεφτούν ένα διαφορετικό όνομα για το παιδί τους. Καθώς φαίνεται, το όνομα έφερε ένα προμελετημένο μήνυμα.
Το ζευγάρι επέλεξε αυτό το παράξενο όνομα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον σουηδικό νόμο σχετικά με την ονομασία παιδιών, ο οποίος νόμος δίνει στην πολιτεία τον τελευταίο λόγο ετυμηγορίας για το αν το όνομα ενός παιδιού είναι αποδεκτό.
Κάθε όνομα έχει ένα μήνυμα
Όλοι έχουμε όνομα, και όλων τα ονόματα έχουν μια κάποια σημασία (το Google μπορεί να σας βρει τη σημασία τους δικού σας ονόματος, αν δεν τη γνωρίζεται ήδη). Αυτό έχει ιδιαίτερη εφαρμογή στην Αγία Γραφή. Κάθε όνομα έχει ένα μήνυμα, αποκαλύπτοντας κάτι για την προσωπικότητα ή την ιστορία του φέροντα το όνομα.
«Αδάμ» σημαίνει από τη γη, και η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Θεός τον δημιούργησε από – το μαντέψατε ήδη – τη γη.
«Ιακώβ» σημαίνει υποσκελιστής, και βρίσκουμε αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα του να εκφράζεται στη ζωή του.
«Ισραήλ» σημαίνει εκείνος που επικρατεί με τον Θεό (εκείνος που πάλεψε με τον Θεό). Αυτό ήταν το όνομα που έδωσε ο Θεός στον Ιακώβ όταν ξεπέρασε την δολιότητά του.
Καταλαβαίνετε; Στην Αγία Γραφή τα ονόματα έχουν σημασία!
Ελοχίμ
Το πρώτο όνομα με το οποίο συναντάμε τον «Θεό», στην Αγία Γραφή, είναι ένα πολύ συγκεκριμένο και ιδιόμορφο όνομα που αποκαλύπτει το πιο εκπληκτικό πράγμα για τον Δημιουργό.
«Στην αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη» (Γένεση 1:1).
Στο πρωτότυπο κείμενο (στα Εβραϊκά), δεν συναντάμε τη γενική ονομασία «Θεός» σαν να λέμε, «Στην αρχή δημιούργησε η θεότητα τον ουρανό και τη γη», αλλά ένα κανονικό όνομα, και αυτό το όνομα είναι Ελοχίμ.
Ένα όνομα σε πληθυντικό αριθμό
Υπάρχει όμως κάτι ιδιαίτερο σχετικά με αυτό το όνομα: είναι σε πληθυντικό αριθμό. Είναι σαν ο διπλανός σας να σας συστήνεται λέγοντας «Γεια σου, με λέμε Γιάννηδες». Όντως μπερδεμένοι, θα σκεφτείτε ότι ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν καλός μαθητής στη γραμματική ή ότι φαντάζεται τον εαυτό του να έχει περισσότερα πρόσωπα.
Όποια και αν είναι η πραγματικότητα, σίγουρα δεν θα λαμβάνατε τον πληθυντικό αριθμό ως ακριβή περιγραφή του ατόμου.
Γιατί;
Επειδή δεν είναι λογικό κάποιος άνθρωπος να ονομαστεί στον πληθυντικό αριθμό. Ακριβώς όμως με αυτόν τον τρόπο, μας συστήνεται ο Θεός στο πρώτο εδάφιο της Αγίας Γραφής.
Μας συστήνεται ως μια πολυπρόσωπη ύπαρξη. Αυτή η ιδέα γίνεται όλο και πιο συγκεκριμένη αργότερα στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης:
«Και είπε ο Θεός (Ελοχίμ): Aς κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, σύμφωνα με τη δική μας ομοίωση» (Γένεση 1:26).
Υπάρχει λογική στο γεγονός ότι ο Θεός αποτελείται από το «εμείς» και το «μας», και όχι από ένα απλό «Εγώ» και «μου». Η πραγματικότητα του Θεού, πέρα και πριν τη δημιουργία, περιλαμβάνει πλήθος προσώπων.
Ο Θεός είναι ο Ελοχίμ, πληθυντικός αριθμός.
Ένας και ταυτόχρονα περισσότεροι από ένας
Παρόλο που η έννοια ότι ο Θεός περιλαμβάνει πάνω από ένα πρόσωπα στην αρχή φαίνεται παράξενη, αρχίζουμε να κατανοούμε τη σημασία της όταν λαμβάνουμε υπόψη την πιο θεμελιώδη και ουσιώδη αλήθεια για τον Θεό που βρίσκουμε στην Αγία Γραφή:
«Ο Θεός είναι αγάπη» (Α’ Κατά Ιωάννην 4:16).
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Όταν η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη λέξη «αγάπη», σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο:
«Η αγάπη… δεν ζητάει τα δικά της» (Α’ Προς Κορινθίους 13:4-5).
Εξ ορισμού η αγάπη, είναι ανιδιοτελής και συλλογική.
Συνεπώς για να υπάρξει αγάπη, θα πρέπει να υπάρχει πάνω από ένα άτομο, θα πρέπει να υπάρχει μια σχέση. Αν κλειδωθείτε μόνοι σας σε ένα δωμάτιο, και μείνετε εκεί για το υπόλοιπο της ζωής σας, δεν θα βιώσετε ποτέ την αγάπη για τον απλούστατο λόγο ότι μία μονήρης ύπαρξη δεν μπορεί να βιώσει την αγάπη.
Το λογικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι αφού «ο Θεός είναι αγάπη», ο Θεός είναι παραπάνω από ένα πρόσωπο και ταυτοχρόνως υφίσταται σε μία ουσιαστική θεϊκή οντότητα.
Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν είναι μια μονήρης ύπαρξη, αλλά μια κοινωνική μονάδα ανιδιοτελούς αγάπης σε μια αέναη κίνηση.
Ο Θεός είναι αγάπη
Αν ο Θεός ήταν μια απόλυτη μονάδα, ένας μονήρης εαυτός, χωρίς να συνυπάρχουν άλλες αιώνιες οντότητες, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός είναι αγάπη. Η λογική εικόνα σχέσης που δίνει η Αγία Γραφή για τον Θεό ως τριαδικότητα τέλειας αγάπης είναι πειστική απόδειξη ότι η Αγία Γραφή, είναι πραγματικά μια αληθινή αποκάλυψη του μόνου αληθινού Θεού.
Σίγουρα, πτυχές αυτής της αλήθειας βρίσκονται πέρα από την κατανόησή μας. Ούτως ή άλλως μιλάμε για τον Θεό. Εμείς είμαστε απλώς πεπερασμένα όντα που προσπαθούμε να κατανοήσουμε το άπειρο.
Ωστόσο, όταν γνωρίζουμε τον Θεό με τα τρία πρόσωπα, που είναι παντοτινά ένα στη φύση και τον χαρακτήρα, αρχίζουμε να κατανοούμε ότι ο Θεός είναι θεμελιωδώς μια ύπαρξη σχέσης, μια ευτυχισμένη φιλία ανιδιοτελούς αγάπης.
Αν λοιπόν αυτό είναι ο Θεός, πως είναι δυνατόν να μη μας αρέσει; Ξαφνικά, υπό το φως μιας τέτοιας ομορφιάς, αντιλαμβανόμαστε να ελκυόμαστε προς τον Θεό.
Διαβάστε επίσης:
