Μεσσιανική προφητεία

Τι θα γινόταν όμως σε αυτά τα 490 χρόνια; Ο προφήτης εξηγεί: «Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων»

Ο χώρος δεν επαρκεί για πλήρη ανάλυση της προφητείας οπότε θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις φράσεις με έντονους χαρακτήρες.

  1. Διορισμένος χρόνος για τον λαό Ισραήλ. Διαβάζοντας κανείς την ιστορία του λαού Ισραήλ στην Αγία Γραφή βλέπει ότι ενώ υπάρχουν κάποια λαμπρά στοιχεία, σε μεγάλο βαθμό η ιστορία του λαού είναι ιστορία ανυπακοής προς τον Θεό. Αποκορύφωμα η σταύρωση του Χριστού στην οποία πρωτοστάτησαν οι ηγέτες του έθνους του Ισραήλ. Όταν ο απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Ιησού Χριστό πόσες φορές θα πρέπει κάποιος να συγχωρήσει τον συνάνθρωπο, και σκέφτηκε ότι 7 φορές ήταν αρκετές, ο Χριστός απάντησε 70 Χ 7 (Ματθαίον 18:22). 70 Χ 7 μας κάνει 490. Στο Δανιήλ 9:24-27 λοιπόν ο Θεός έλεγε ότι θα δώσει διορία 490 χρόνια ακόμη για να μετανοήσουν (σύγκρινε με Γένεση 15:13-16 όπου ο Θεός έδωσε 400 χρόνια διορία στου Αμορραίους να μετανοήσουν). Η χάρη του Θεού είναι μεγάλη, αλλά όταν ο άνθρωπος συνεχίζει στην αμαρτία και την ανυπακοή, ο Θεός αναλαμβάνει δράση για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Θα δούμε σε λίγο ότι ο λαός Ισραήλ δεν μετανόησε και στο τέλος της προφητείας έχασε τα προνόμια του ως εκλεκτός λαός του Θεού.
  2. Οι φράσεις «συντελεστεί η παράβαση» και «τελειώσουν οι αμαρτίες» είναι παράλληλες και αναφέρονται στον πλέον κοσμοϊστορικό γεγονός της ιστορίας της ανθρωπότητας, τη θυσία του Ιησού Χριστού στο σταυρό. Πράγματι, με τη θυσία Του ο Χριστό έβαλε τέλος στην κυριαρχία της αμαρτίας επάνω στη γη.
  3. Οι φράσεις «εξιλέωση για την ανομία» και «εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη» επίσης παραπέμπουν στην θυσία του Ιησού Χριστού. Η θυσία Του έφερε εξιλασμό για τις αμαρτία μας, ενώ η δικαιοσύνη Του διαμένει στον αιώνα.
  4. Η φράση «να χριστεί ο Άγιος των αγίων» έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αναφέρεται στον Ιησού Χριστό που είναι ο μόνος «Άγιος των αγίων», ο αρχηγός όλων των πιστών οι οποίοι στην Αγία Γραφή ονομάζονται άγιοι. Ο Ιησούς Χριστός χρίσθηκε με το Άγιο Πνεύμα κατά τη βάπτιση Του, οπότε η φράση αναφέρεται πρώτιστα σε αυτό το γεγονός, τη βάπτιση Του. Το αρχικό κείμενο όμως μπορεί να μεταφραστεί και λίγο διαφορετικά: «να χρισθούν τα Άγια των αγίων», δηλαδή το πλέον άγιο και εσωτερικό μέρος του ναού του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση αναφέρεται στο ουράνιο ναό και στα ουράνια Άγια των αγίων τα οποία ο Ιησούς Χριστός έχρισε όταν ανέβηκε στον ουρανό και άρχισε το μεσιτικό Του έργο ως αρχιερέας μας. Σε ποιό από τα δύο γεγονότα αναφέρεται η προφητεία; Αφού το αρχικό κείμενο επιτρέπει και τις δύο αναγνώσεις και αφού και τα δύο συνέβησαν, δηλαδή χρίσθηκε τόσο ο Ιησούς Χριστός όσο και τα ουράνια Άγια των αγίων του ουράνιου αγιαστηρίου, τότε μπορούμε να πούμε ότι αναφέρεται και στα δύο!

Βλέπουμε λοιπόν ότι η προφητεία είναι άκρως μεσσιανική, έχει δηλαδή ως επίκεντρο της τον Ιησού Χριστό, τον Μεσσία. Αυτό είναι σημαντικό να το θυμόμαστε γιατί κάποιοι μελετητές πιστεύουν ότι η προφητεία αναφέρεται στον αντίχριστο!