Ναι, υπάρχουν αντιφάσεις στην Αγία Γραφή, όπως σε συγκεκριμένους αριθμούς, σε γεγονότα μέσα σε ιστορίες αλλά και στα λόγια του Ιησού. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά.
Αρχικά, όσον αφορά τις γενεαλογίες και τις χρονολογίες που υπάρχουν στη Αγία Γραφή ας αναλογιστούμε αν θα έπρεπε να τις θεωρήσουμε απλά ενδιαφέροντες, αντί για κρίσιμα στοιχεία που θα πρέπει να έχουν ένα υψηλό επίπεδο ακρίβειας, υψηλότερο από αυτό που είναι εμφανές στην ίδια την Αγία Γραφή.
Αριθμοί και γενεολογίες
Πολλοί αναφέρονται στις αποκλίσεις που εμφανίζονται στο δεύτερο κεφάλαιο του Έσδρα και το έβδομο κεφάλαιο του Νεεμία. Υπάρχει μια μικρή διαφορά σε δύο υποτιθέμενες πανομοιότυπες λίστες. Η λίστα του Νεεμία συντάχθηκε έναν αιώνα αργότερα. Από του 42 αριθμούς που δίνονται στον Έσδρα (εδ. 3 – 60), οι 18 διαφέρουν από τους αντίστοιχους αριθμούς του Νεεμία.
Οι διαφορές είναι μικρές και μπορούν να εξηγηθούν με την παραδοχή ότι οι λίστες καταρτίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και ότι στο μεσοδιάστημα ο πληθυσμός άλλαξε, λόγω θανάτων και γεννήσεων ή για άλλους λόγους.
Υπάρχουν επίσης διαφορές στη μορφή των δύο καταλόγων που αναφέρονται σε συγκεκριμένα άτομα, κάτι όμως που συμβαίνει σε ολόκληρη την Αγία Γραφή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Καινή Διαθήκη, όταν γίνονται αναφορές σε ονόματα της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο δαιμονισμένος
Στο Κατά Ματθαίον 8:28-34 υπάρχουν δύο δαιμονισμένοι άνδρες ενώ στο στο Κατά Μάρκον 5:1-20 υπάρχει ένας. Αυτά τα χωρία συχνά προκαλούν ένταση μεταξύ των μελετητών. Μια από τις πιθανές επεξηγήσεις είναι: «Ο Ματθαίος αναφέρεται σε δύο άνδρες προφανώς όμως ο ένας ήταν εξαιρετικά αγριεμένος».
Παρομοίως, ο Ματθαίος αναφέρεται σε δύο τυφλούς άνδρες στην Ιεριχώ (εδ. 20:30), ενώ ο Μάρκος (εδ. 10:46) και ο Λουκάς (εδ. 18:35) αναφέρονται σε έναν. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο Ματθαίος, που υπήρξε αναμφίβολα αυτόπτης μάρτυρας και των δύο γεγονότων, αναφέρει δύο άνδρες σε κάθε γεγονός.
Τα λόγια του Χριστού
Σε διάφορα σημεία στα Ευαγγέλια οι συγγραφείς αναφέρουν διαφορετικά τα λόγια του Χριστού. Δίνουν επίσης διαφορετικές αναφορές σε συγκεκριμένα θέματα, για παράδειγμα, την επιγραφή πάνω στο σταυρό. Αυτές οι αντιφάσεις χρησιμοποιούνται από τους σκεπτικιστές ως απόδειξη ότι οι συγγραφείς των Ευαγγελίων είναι αναξιόπιστοι, ακόμη και ψευδείς, και κατ’ επέκταση δεν η Αγιά Γραφή δεν μπορεί να έχει εμπνευστεί από το Άγιο Πνεύμα.
Μια προσεκτική μελέτη όμως αποδεικνύει το αντίθετο. Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων, μαζί με άλλους πιστούς της εποχής τους, θεωρούσαν τον εαυτό τους αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων της ζωής του Χριστού, και διακύβευσαν τα πάντα για την ακρίβεια της μαρτυρίας τους.
Αυτές οι αντιφάσεις υποδεικνύουν την ότι η Αγία Γραφή έχει την αλήθεια
Σήμερα, σε ένα δικαστήριο, αν όλοι οι μάρτυρες καταθέσουν ακριβώς το ίδιο σχετικά με ένα περιστατικό, το συμπέρασμα είναι, ότι δεν λένε την αλήθεια, αλλά είναι επίορκοι.
Γιατί; Επειδή η εμπειρία μας διδάσκει ότι δεν συμβαίνει δύο άνθρωποι να παρατηρήσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ένα γεγονός, καθώς διαφορετικά στοιχεία του θα εντυπωσίαζαν τον κάθε μάρτυρα. Ακόμη, μπορεί όλοι να έχουν ακούσει ακριβώς τα ίδια λόγια σε σχέση με το συμβάν, ο καθένας όμως αφηγείται τη συνομιλία λίγο διαφορετικά.
Ένας μάρτυρας μπορεί να αναφέρει ορισμένα μέρη της συνομιλίας που οι άλλοι μάρτυρες να μην αναφέρουν. Εφ’ όσον όμως δεν υπάρχει σαφής αντίφαση στη σκέψη ή την έννοια των διαφορετικών δηλώσεων, θεωρείται ότι οι μάρτυρες έχουν πει την αλήθεια. Πράγματι, οι φαινομενικά αντιφατικές δηλώσεις μπορεί συχνά να αποδειχθεί ότι δεν είναι καθόλου αντιφατικές, αλλά στην πραγματικότητα συμπληρωματικές.
Η εμπειρία μέχρι σήμερα, και ιδιαίτερα η εμπειρία των δικαστηρίων μακροχρόνια, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ειλικρινής μαρτυρία δεν χρειάζεται να είναι – και ουσιαστικά δεν θα πρέπει να είναι – απόλυτα ταυτισμένη με την κατάθεση των υπολοίπων μαρτύρων ενός γεγονότος, καθώς και της μαρτυρίας τους για το τι ειπώθηκε στο συγκεκριμένο γεγονός.
Διάβασε επίσης:
