9:15-21 ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ
“Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεμένοι στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη. Και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι, που ήσαν ετοιμασμένοι για την ώρα και την ημέρα και τον μήνα και τον χρόνο, για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Και ο αριθμός των στρατευμάτων του ιππικού ήταν δυο μυριάδες μυριάδων· και άκουσα τον αριθμό τους” Αποκάλυψη 9:15,16.
Ο “μεγάλος ποταμός Ευφράτης” ταυτίζεται με τα “πολλά νερά” της Βαβυλώνας, το βασίλειο των εχθρών του λαού του Θεού (Ιερεμίας 51:13) και το σύμβολο πνευματικής μοχθηρίας στον έσχατο καιρό. Τα νερά της Βαβυλώνας προσδιορίζονται στην Αποκάλυψη 17 ως “λαοί και πλήθη και έθνη και γλώσσες” (εδ. 15). Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το σύστημα υποστήριξης της Βαβυλώνας στον έσχατο καιρό περιλαμβάνει πλήθος ανθρώπων από όλο τον κόσμο. Ο πόλεμος που περιγράφεται στις επτά σάλπιγγες είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια περιφερειακή σύρραξη στο Ιράκ (όπου τοποθετείται από τους αρχαιολόγους η αρχαία Βαβυλώνα). Η Βαβυλώνα αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα που περιγράφεται στην Αποκάλυψη 13 και 17, με επικεφαλής το “θηρίο” και εξουσιάζει τις χώρες της Ευρώπης, την Αμερική και άλλες που βρίσκονται υπό την επιρροή του. Συνεπώς αυτά τα εδάφια φαίνεται να προσδιορίζουν ότι θα υπάρχει ένας πολυεθνικός στρατός, με 200 εκατομμύρια στρατιώτες, ο μεγαλύτερος στρατός που δημιουργήθηκε ποτέ.
Δεδομένου ότι η Βαβυλώνα ταυτίζεται με “τον βασιλιά του βορρά” στον Δανιήλ 11, μπορεί να αντιπροσωπεύει τη συνέχεια της τελικής μάχης μεταξύ του βασιλιά του Βορρά και του βασιλιά του Νότου, “στον έσχατο καιρό, ο βασιλιάς του νότου θα συγκρουστεί μαζί του, και ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του σαν ανεμοστρόβιλος, με άμαξες και με καβαλάρηδες και με πολλά πλοία... θα βγει έξω με μεγάλο θυμό, για να αφανίσει και να εξολοθρεύσει πολλούς” (Δανιήλ 12:40,44). Φαίνεται ότι η Ευρώπη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους (ο βασιλιάς του βορρά στους έσχατους καιρούς) θα εξαπολύσουν τρομερές στρατιωτικές δυνάμεις εναντίον του “βασιλιά του Νότου”.
Πιθανόν να υπάρχει μια αντίδραση σε δύο στάδια στην επίθεση του βασιλιά του Νότου. Το πρώτο στάδιο (πέμπτη σάλπιγγα) αποτελείται από κάποια χημική, βιολογική ή πυρηνική σύρραξη, που διαρκεί πέντε μήνες. Το δεύτερο στάδιο (έκτη σάλπιγγα) περιλαμβάνει 200 εκατομμύρια στρατιώτες, όπου θανατώνεται το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης. Το δεύτερο στάδιο φαίνεται να αναφέρεται σε μια συμβατική, παραδοσιακή μάχη και λαμβάνοντας υπόψη ότι την εποχή που έγραφε ο Ιωάννης το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν υπήρχε καν η πυρίτιδα, η περιγραφή του είναι εξαιρετικά ακριβής αναφερόμενη σε κανόνια, άρματα και σε άλλα συμβατικά όπλα της εποχής μας. “Και έτσι είδα τα άλογα μέσα στην όραση, και εκείνους που κάθονταν επάνω τους, ότι είχαν θώρακες πύρινους και υακινθίνους και θειαφένιους· και τα κεφάλια των αλόγων ήσαν σαν κεφάλια λιονταριών, και από τα στόματά τους έβγαινε φωτιά και καπνός και θειάφι. Από τούτους τους τρεις θανατώθηκαν το ένα τρίτο των ανθρώπων, από το θειάφι που έβγαινε από το στόμα τους, για τον λόγο ότι οι εξουσίες τους είναι στο στόμα τους· επειδή, οι ουρές τους είναι όμοιες με φίδια, έχουν κεφάλια, και μ’ αυτές βλάπτουν” (Αποκάλυψη 9:17-19).
Το γεγονός ότι αυτές οι τρεις πληγές θανατώνουν “το ένα τρίτο των ανθρώπων” αποκαλύπτει την πηγή τους: εμπνευστής τους είναι ο Σατανάς, “ο άγγελος της αβύσσου” . Ωστόσο, ο Σατανάς μπορεί να διεξάγει αυτή τη σφαγή μόνο επειδή του το επιτρέπει ο Θεός. Φυσικά, η απορία μας είναι η εξής: Για ποιον λόγο ένας Θεός αγάπης επιτρέπει στον Σατανά να καταστρέψει τη δημιουργία Του;
Κατ’ αρχήν, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Θεός δεν θέλει να συμβεί τίποτε απ’ όλα αυτά. Ο Θεός “μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν” (Β΄ Πέτρου 3:9). “Γιατί να πεθάνετε;” παρακαλεί, “επειδή, Εγώ δεν θέλω τον θάνατο αυτού που πεθαίνει”, λέει ο Κύριος ο Θεός· “γι αυτό, επιστρέψτε, και ζήστε” (Ιεζεκιήλ 18:31,32). Αποκαλεί την καταστροφή των ασεβών “το παράδοξο έργο Του” (Ησαΐας 28:21) “επειδή, δεν θλίβει από καρδιάς Του ούτε καταθλίβει τους γιους των ανθρώπων” (Θρήνοι 3:33). Ο Θεός σκοπεύει να διατηρήσει την ανθρώπινη βούληση (ακόμα και την επιλογή της αμαρτίας και του θανάτου), αλλά σκοπεύει επίσης να θέσει ένα τέλος στην αμαρτία και να το κάνει με τέτοιο τρόπο που να μην υπάρξει ποτέ αμφιβολία στο σύμπαν ότι ο δρόμος του Σατανά είναι ο δρόμος του θανάτου. Γι’ αυτό εν’ τέλει επιτρέπει στον Σατανά μια σύντομη περίοδο απεριόριστης δραστηριότητας. Στο τέλος, το σύμπαν θα είναι πλέον εντελώς ελεύθερο για πάντα από την αμαρτία, “Αυτός (ο Θεός) θα κάνει συντέλεια· θλίψη δεν θα έρθει για δεύτερη φορά” (Ναούμ 1:9).
Ακόμη και στη διάρκεια του έργου εξάλειψης της αμαρτίας, ο Θεός προσπαθεί να σώσει όσους περισσότερους είναι δυνατόν. Σε αυτό το σημείο (την έκτη σάλπιγγα) η “θύρα της χάριτος” είναι ακόμα ανοιχτή. Οι δοκιμασίες που υποφέρει ο κόσμος με αυτές τις πληγές, σε συνδυασμό με μια ισχυρή έκκληση για μετάνοια, είναι η τελευταία ευκαιρία για τους αμαρτωλούς να αποστραφούν την οδό της απώλειας. Στην πραγματικότητα, οι καταστροφές αυτές ταράττουν τον εφησυχασμό της Λαοδικείας και φέρουν τους ανθρώπους πρόσωπο προς πρόσωπο με την ανάγκη τους για τον Θεό. Όπως δηλώνει ο προφήτης Ησαΐας “και αν ακόμα ο ασεβής ελεηθεί, δεν θα μάθει δικαιοσύνη... όταν οι κρίσεις σου είναι στη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θα μάθουν δικαιοσύνη” (Ησαΐας 26:10, 9).
Οι κρίσεις από μόνες τους δεν αρκούν για να αποστρέψουν τους ανθρώπους από την αμαρτία, κάτι που σίγουρα ισχύει στην περίπτωση των κρίσεων που επιφέρει ο Σατανάς με τις επτά σάλπιγγες. “Οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους, που δεν θανατώθηκαν μ’ αυτές τις πληγές, ούτε μετανόησαν από τα έργα των χεριών τους, ώστε να μην προσκυνήσουν τα δαιμόνια, και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασημένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, που ούτε να βλέπουν μπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν· και δεν μετανοήσαν από τους φόνους τους ούτε από τις φαρμακείες τους ούτε από την πορνεία τους ούτε από τις κλοπές τους” (Αποκάλυψη 9:20,21). Οι καταστροφικές κρίσεις του Σατανά στις σάλπιγγες, δεν θα οδηγήσουν κανέναν σε μετάνοια, αλλά το έργο του “μικρού βιβλίου” και των “δύο μαρτύρων” (που παρουσιάζεται στα κεφάλαια 10 και 11), πείθουν τελικά ένα μεγάλο πλήθος να δεχτεί το έλεος του Θεού και να βγει από τη Βαβυλώνα.