9:13,14 Η ΕΚΤΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΛΙΜΟΝΟ
“Και σάλπισε ο έκτος άγγελος, και άκουσα μια φωνή από τα τέσσερα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου, που είναι μπροστά στον Θεό, να λέει προς τον έκτο άγγελο, που είχε τη σάλπιγγα: Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεμένοι στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη” Αποκάλυψη 9:13,14.
“Το Χρυσό θυσιαστήριο, που είναι μπροστά στον Θεό” αναφέρεται στο θυσιαστήριο του θυμιάματος που βρισκόταν στο πρώτο διαμέρισμα του ουράνιου αγιαστηρίου, μπροστά από το καταπέτασμα που χώριζε τα Αγία από τα Άγια των Αγίων. Κάθε μέρα ο ευωδιαστός καπνός από το θυσιαστήριο “μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων” (Αποκάλυψη 8:3) εισερχόταν στα Αγία των Αγίων όπου βρισκόταν ο θρόνος και η ορατή παρουσία του Θεού. Την Ημέρα του Εξιλασμού ο αρχιερέας τοποθετούσε κάρβουνα από το θυσιαστήριο σε ένα χρυσό θυμιατήριο και έμπαινε στα Αγία των Αγίων, μπροστά στην παρουσία του Θεού. Επίσης όταν το αίμα των θυσιών μεταφερόταν στο αγιαστήριο “ο ιερέας (έβαζε) από το αίμα επάνω στα κέρατα του θυσιαστηρίου του ευώδους θυμιάματος, που είναι μπροστά στον Κύριο” (Λευιτικό 4:7) μια διαδικασία που συμβόλιζε το έργο της συγχώρησης. Συνεπώς, το χρυσό θυσιαστήριο στις τελετουργίες του αγιαστηρίου σχετιζόταν πιο άμεσα με τον Θεό, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα αντικείμενα του αγιαστηρίου, με εξαίρεση εκείνα που βρίσκονταν μέσα στα Άγια των Αγίων και σχετίζεται επίσης με τη μεσιτεία, την προστασία και τη συγχώρηση.[1]
Το “παράδοξο” είναι ότι από αυτό το σύμβολο μεσιτείας, που καλύπτεται από το αίμα αμέτρητων θυσιών, βγαίνει η κραυγή: “Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεμένοι στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη” . Ένα λύσιμο που επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή από ότι τα γεγονότα των πέντε προηγούμενων σαλπίγγων. Το μήνυμα μπορεί να είναι το ίδιο με αυτό της πτώσης του θυμιατηριού στη γη, δηλαδή, ότι η μεσιτεία του Ιησού που προστατεύει τον κόσμο από της καταστρεπτικές συνέπειες της αμαρτίας δεν πλέον παρούσα. Σκοπός του Θεού μέσα από τα γεγονότα των σαλπίγγων είναι να επιτρέψει στον Σατανά να “κάνει αυτό θέλει” και να προκαλέσει τον όλεθρο ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της αμαρτωλής φύσης του. Για να το “επιτύχει” αυτό, ο Θεός “απελευθερώνει” τον Σατανά σταδιακά.
Το πρώτο στάδιο παρουσιάστηκε στο έβδομο κεφάλαιο. Όταν οι 144.000 επρόκειτο να σφραγιστούν, ο Ιωάννης βλέπει “τέσσερις αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες γης, που κρατούσαν τους τέσσερις ανέμους της γης, για να μην πνέει ο άνεμος επάνω στη γη ούτε επάνω στη θάλασσα· Ούτε επάνω σε κάθε δέντρο” (Αποκάλυψη 7:1). Αλλά, όταν το σφράγισμα των 144.000 ολοκληρώθηκε, ο άγγελος με το χρυσό θυμιατήριο το “(ρίχνει) στη γη” και οι τέσσερις άνεμοι απελευθερώνονται. Τότε η γη, η θάλασσα και τα δέντρα, που είχαν προστατευτεί, καταστρέφονται από τις τρεις πρώτες σάλπιγγες.
Στην πέμπτη σάλπιγγα ο Θεός προχωρά σε μια επιπλέον αποδέσμευση, “Ένα αστέρι από τον ουρανό... δόθηκε το κλειδί του φρέατος της αβύσσου” (Αποκάλυψη 9:1) και ο στρατός των ακριδών εμφανίζεται για να βασανίσει (αλλά όχι να θανατώσει) τους ανθρώπους για πέντε μήνες. Τελικά με την έκτη σάλπιγγα “οι τέσσερις άγγελοι που είναι δεμένοι στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη” λύνονται “για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων” . Το απώτερο κίνητρο του Σατανά αποκαλύπτεται στα κεφάλαια 11 και 13: Η καταστροφή των 144.000. Όταν όμως γίνεται φανερό σε ολόκληρο το σύμπαν ότι ο σκοπός του Σατανά είναι να υποκινήσει τους ανθρώπους που βρίσκονται υπό την εξουσία του να εξολοθρεύσουν το λαό του Θεού[2], ο Θεός παρεμβαίνει στέλνοντας “επτά αγγέλους, που είχαν τις επτά τελευταίες πληγές” (Αποκάλυψη 15:1) για να αποτρέψουν τα τρομερά σχέδια του Σατανά.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 9:15-21 ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ
[1] Το θυσιαστήριο του θυμιάματος ήταν τόσο στενά συνδεδεμένο με τα Άγια των Αγίων που στην προς Εβραίους επιστολή αναφέρει ότι “η σκηνή που λεγόταν τα Άγια των Αγίων… είχε το χρυσό θυμιατήριο”, παρόλο που αυτό βρισκόταν στα Άγια. (Εβραίους 9:4).
[2] Το κεφάλαιο 11 παρουσιάζει τη δολοφονία των δυο μαρτύρων. Θα δούμε ότι αυτή είναι η απόπειρα του Σατανά να καταστρέψει τους 144.000. Η ίδια απόπειρα απεικονίζεται στο κεφάλαιο 13, όπου παρουσιάζεται λεπτομερώς ο τρόπος με τον οποίον ο Σατανάς θα χρησιμοποιήσει το θηρίο από τη θάλασσα και το θηρίο από τη γη, για να κατατρέξει το λαό του Θεού μέσω της εικόνας, του χαράγματος και του αριθμού του θηρίου και τελικά να εκδώσει το θανατικό διάταγμα εναντίον όσων “δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου” (Αποκάλυψη 13:15). Οι επτά τελευταίες πληγές ακολουθούν αμέσως μετά στα κεφάλαια 15 και 16.